tıpçı sandığım 46 raporluk sevgilim

lan yavşak ben de geldim yaz hadi

tüm bunlar yaşanırken bir de korkunç kabuslar başlamıştı beyler. çok zor uyuyordum. kolay kolay rüya bile görmem fakat kabuslar görmeye başlamıştım. ayşen sürekli benimle konuşuyordu. 'o hala yanında mı?' diye fısıldadı. kulağımda sesini, nefesini hissettim beyler. gerçek gibiydi. beni uyandırmaya yetti. gün geçtikçe bu kabuslar daha da korkunç bir şekilde devam etmeye başladı. hep ayşeni görüyordum. bu kabusları ben niye görüyodum amk. ipeğin ya da ebrunun görmesi gerekmiyo muydu? beyler ben bi şeyden kurtulmak istersem hep kağıt kalem alıp plan yaparım. bu planlara 5 dk sonra falan baktığımda hep bu ne amk derim. bu kabustan kurtulmak için planım da farklı olmadı. ayşene feyk atmaya çalıştım. ayşeni çizmeye çalışıyodum kağıda onu çok sevdiğimi zannetsin beni rahat bıraksın diye. kilolu olduğu için zayıf çizmeye çalışıyordum daha da gözüne girebilmek için.

devam hadi

fakat planım her zamanki gibi başarısız olmuştu. en son gördüğüm o kabusu hiç bir zaman unutmayacağım. melisi ipeğe karşı korumak için çaba sarf ettiğim gecelerden biriydi. ipek yalnızca şarap içtiği zaman normalleşiyordu, bu yüzden şarap almıştım. ipek fazla konuşmamaya başlamıştı. yani en azından son 3-4 gündür böyleydi. yalnızca suratıma masum bi şekilde bakıp yanağımı okşuyordu. sonra da bacağını bacağıma dolayıp uyuyordu. işte o kabus o gece başladı. bir düşme sesi duydum beyler. intahar eden bir insanın düşerken çıkardığı sese benzettim çok net değil. sonra ayşeni gördüm. fakat en son gördüğüm haliyle değil, düştükten sonraki haliyle. suratı paramparça, giysisi yırtık, kolu parçalanmış. ama bakışlarındaki öfke artmıştı. o haliyle bana baktı ve 'günün iyi geçti mi? eğleniyor musun?' ve sonra üstüme doğru geldi. o kulağımdaki fısıltıyı yeniden ve daha net hissettim beyler. 'gel'. terler içinde uyandım. ayşen hala ipekle beraber olduğum için beni de suçluyordu, ya da ben ayşenin ölümüne çok fazla üzülmüştüm.

bu duygusal çöküntülerimi daha fazla uzatmadan sona gelmek istiyorum beyler. pgiboloğumun o konudaki açıklaması içe bastırılmış suçluluk duygusu.

reserved

reserved

devam bin

rözervinasyon

panpa şunu görsellerle desteklesene amk.

yalanına sokam

panpa direk sona gelme dıbınakoyim anlat işte uzun uzuna

hadi lan bitirmedin mi daha

aynen direk sona gelme anlat. bayağı meraklandım .d

rezerved panpa ayık kafayla okuyayım

panpa allahını seviyosan ipegin numarasını yolla.. cok ciksi geldi lan. kezban mezban diyon ama.. "bacagını bacagıma dolayıp uyudu" oyşş <3

reserved

ccc Kahin mod: on ccc

ipek melis'i öldürecek sonra da intihar edecek beyler demedi demeyin.

ccc Kahin mod: off ccc

melisle tekrar gizliden gizliye buluşmaya başlamıştık. melisin ne polisler ne de ipek umrunda değil gibiydi. mutlu görünüyordu. aslında daha çok bitkin ve yorgundu. bana ipekten ne zaman kurtulacaksın diye sordu. biliyorsun lütfen yapma dedim. ben polisleri nasıl halledeceğiz dedikçe o konuyu kapatıyordu. o anda beni ne kadar çok sevdiğini anladım beyler. polis ya da ebrunun olayı hiç ama hiç umrunda değildi. konuştuğumuz her konu ipeğe dayanıyordu. ben konuyu kapatmaya çalıştıkça daha da öfkeleniyordu fakat belli etmemeye çalışıyordu. onu çok seviyordum bu yüzden ipekle ayrılamazdım. melis öfkelense yapacakları belliydi. en fazla bi kavga çıkarabilir. fakat ipek.. o tehlikeliydi. bu yüzden biraz daha akıllıca oynamam gerekiyordu beyler. ipekten hemen ayrılırsam bütün hıncını melisten çıkarırdı. işin bu boyutu dışında ipeğin beni tehditi de vardı. bunu melise anlatamıyordum. ipek intahar edip notuna benim yüzümden intahar ettiğini yazabilirdi bu yüzden tırsıyordum amk. bi de onun kabuslarını görmek istemezdim açıkcası. annanemden içime vicdan kaçmış beyler yapacak bi şey yok.

Devam et panpa harikasın