+2
-1
not 1: mümkün olduğunca basit anlatmaya çalışacağım
not 2: öğrenciyim hala kliniğe başlamadım o yüzden klinik hakkında detaylı kesin bilgi veremiyorum.
not 3: yeni başlıyorsunuz diye ilk sınıf ağırlıklı anlattım çünkü çok uzayacak yazı. istek olursa devamı gelir.
sınavlar geçti artık bir sürü liseli bin artık üniversiteli bin olacak, incide takılan panpalarım için belki faydam dokunur amacıyla bu yazıyı yazıyorum. diğer bölümler hakkında bilgi verip kafa karıştırmayacağım, sadece tıp fakültesini ve üniversiteye başlarken neler yapıp yapmamanızı kendi tecrübelerime dayanarak kısaca anlatıyorum
1. neden tıp okumak istiyorsunuz önce buna karar verin. eğer ailenizin/tanıdıklarınızın ailenize baskısı vs. gibi bir durum varsa girmeyin. bir çok arkadaşım ailesinin baskısıyla tıpa karar vermiş, bir tanesi de aile dostu doktor sayesinde (evet bin okuyorsan lafım sana ahahahah)
2. kendi isteğiniz ile geliyorsanız ve bunun sebebi para (çok kazanıyoruz ya amk) itibar vb. ise sakın gelmeyin, 3. sınıfta okulu bırakır ağlayarak uzaklaşırsınız. bu meslek size herhangi bir bakımdan, hastalara yardımcı olmaktan tutun öğreneceğiniz bir sürü şeye
kadar herhangi bir sebepten ilgi çekici geliyorsa, zaman zaman zorlansanız bile doğru kararı verdiğinizi hissedeceksiniz.
3. sınav sistemi vize/final değildir, komitedir. bütün sene komitelere ayrılır. her komite bir ana ders olarak geçer. örnek olarak sinir sistemi komitesi diyelim, anatomisinde artık bu sistemin anatomisi, histoloji/embriyoloji dersinde bu sistemin gelişimi ve histolojisi vb. göreceksiniz. iyi tarafı farklı dersler aynı sistemi veya bölüm/kısım neyse amk anlatıyor ve birleştirmek kolay oluyor. kötü tarafı ise 100 soruluk (teorik + pratik) sınavın teorik kısmı tek oturum olacak ve bütün dersleri tek sınavda bitireceksiniz. bu yüzden insan sınav zamanına doğru panik oluyor, inek değilsen illa zütün tutuşur yetişmeyecek diye. geçme notu da düşük değildir, bazı üniversitelerde 70 civarı diye biliyorum ama çoğunlukla 60-65 arasında oluyor. ayrıca diyelim ki sene boyunca 6 komiteniz oldu, sene sonunda 6 sının finalini birden olursunuz. düşün amk eylül ayında gördüğün şeyi haziranda bi daha yapacan sınavda. herkes tatile giderken siz kocaman not yığınıyla baş başa kalıyorsunuz.
4. okula başladığınız ilk yıl "tıp mı lan bu" diyeceksiniz, kendinizi hazırlayın. öyle hemen anatomi histoloji vs. dersler yok. en başta organik kimya ve devamında biyokimya ağırlıklı başlayıp, diğer derslerde de hücreyi görerek senenin tamamı neredeyse bitecek.
5. son 1-2 komiteye gelince (bildiğim ünilere dayanarak/başka üniler farklı olabilir) sistemler başlayacak, kemik ve eklem göreceksiniz. başta sevinenler olabilir tıp dersleri başlıyor diye ama ilk anatomi dersinizden çıkınca genel tepki ananı gibeyim ne lan bu oluyor çoğunlukla. hocanın size uzun uzun anlatacak ve milyon kere tekrar edecek vakti yok 1 kere okur geçer. siz daha tahtada/notta yazanı okumayı beceremiyorken, daha neye baktığınızı anlayamadan bir bakarsınız ders biter. daha herşeyi yeni yeni kafaya oturtmaya başladığınız an çat diye sınav gelecek, bunu ben de yaşadım bu yüzden zütünüz mahkum her gün çalışacaksınız.
genel olarak ilk seneniz böyle geçecek, eğer devam etmeye kararlıysanız işinize yarayacak birkaç ipucu vereceğim.
a. kopya çekmeye çalışma adamın zütünden kan alırlar. liseye benzemez burası.
b. notlarını erken topla, ineklerle arkadaş ol onların derste tuttuğu veya kendi yazdıkları notları kesinlikle al. millet senle en başta erkenden çalışmaya başlıyosun diye taşak geçebilir, inan bana herşeyi az bile olsa vaktinde kafana oturtursan toplamda daha çok boş vaktin kalacak. deli gibi çalış demiyorum sadece ne olup bitiyor, ne anlatılıyor en azından bir fikrin olsun. o salaklar son 2 hafta derslere gömülecek, her gün sabahlayacak. sen ise keyfine bakabileceksin ama takunu çıkarma züte girebilir o takdirde.
c. hocayla zıtlaşma. gözünün yaşına bakmazlar sonra gidip not için kapısında dilenirsin.
d. ilk gün sakın önlük giyip veya steteskop vs bulup gelme okula, 6 sene daşak oğlanı olursun. hangi mal yapar bunu deme gözlerimle gördüm var öyle gerizekalılar. ayrıca tıpçıyım diye gidip başka bölümlere hava atarsan at ama üst dönemlerleyken zütün kalkmasın daşak oğlan olursun yine.
e. okula başlayınca derslere yabancılık çekeceksin. alışman çok önemli bu yüzden diğer bölümlerdeki arkadaşlarına uyup ilk 1 ay okula gitmemezlik yapma. ilk 1 hafta bi tak anlatılmaz ama 2. hafta bari bi git gör ne var ne yok. hiçbir gib olmamasına rağmen ilk sınavdan bir sürü kişi bu yüzden kaldı bizde, bizim yaptığımız hatayı yapma.
biraz da sosyalleşme kısmına değiniyorum, karı kız kaldırma vs başlık açıp detaylı anlatacak panpalar olacak onlarınkini okursunuz. ben genel değineceğim sadece, ne yapıp ne yapmamanız gerektiği konusunda.
artık liseli değiliz diyeceksiniz ama kusra bakmayın hepiniz 1 sene daha liseli gibi olacaksınız. başta garip gelebilir yeni ortam, yeni insanlar. ileriki yıllarda tanışma günlerinizi hatırlayıp mutlu olacaksınız amk, bu yüzden gib gibi kalmayın gidin tanışın insanlarla. tipim kötüydü fakir bintim şuydu buydu umursamayın kendinize güvenin gidin tanışın. her gün öyle aynı arkadaş grubuyla da olmayın, bir bakın kimde ne var ne yok. zamanla kafa denginiz insanlarla zaten grup oluveriyorsunuz.
önüne gelen kıza yazma, çok var öyle tipler. genellikle her kızdan gibtiri yerler, anında başkasına kayarlar. herkes çok itici bulur böyle tipleri sakın öyle olma.
ömründe göreceğini hayal bile edemediğin gerizekalı tiplerle tanışacaksın. bu okulu nasıl kazanmış bu amk malı diyeceksin çoğuna. buna da kendini hazırla.
benim tavsiyem kimseye güvenme başta, kimin ne olduğu vakitle belli oluyor. en yakın arkadaşım dediğin adam seni iki günde satabilir bu yüzden güveneceğin insanın seçimini iyi yap. herkese herşeyini anlatma.
buraya eklemeler yapacağım yazmaktan yoruldum amk.
---
evet binler en son olarak size tıp fakültesinin güzel yanlarını söylüyorum.
eğer isteyerek geldiysen, dediğim gibi zaman zaman ne yaptım ben diyebilirsin, bazı derslerden hiçbir şey anlamayabilirsin ama tıp dersleri başladığı zaman keyif almaya başlıyorsun ve ne kadar doğru tercih yapmışım demeye başlıyorsun.
ben nasıl doktor olacağım desen bile en sonunda sanki çok iyi bir şey yapıyormuş gibi hissetmeye başlıyorsun, kendine olan güvenin artıyor. artık ben doktor olacağım demeye ve mutlu olmaya başlıyorsun.
daha eklerim yoruldum amk
Tümünü Göster