ülkemizde ata türkçüler solcu dinciler sağcıdır diye bilinen görüştür

aslında sağcılık bütçenin halktan çok kuruluşlara ayrılmasıdır. sağcılığın derecesi arttıkça halkın çıkarları azalır devletin ve kuruluşların çıkarları artar. zengin daha zengin fakir daha fakir olur. ama kuruluşa bütçe harcandığı için ülke level atlayabilir. sağcılığın en ideal derecesi liberalizmdir ve liberal görüşe göre halkın çıkarları da önemlidir.

solculuk ise halkın çıkarlarını ön planda tutan görüştür. ülke gelişmez ama halk mutludur. genelde gelişmiş veya gelişime ihtiyacı olmayan (norveç isveç vb) ülkelerde sol görüş hakimdir. zenginlik ve fakirliği istemez. ekonomik denge sağlar. ideal derecesi sosyalizmdir*. solculuğun dozu fazla kaçtığı takdirde kural tanımamazlık başlar ve devlet yok sayılıp herşey halkın elinde olur (bkz. komünizm)

kısacası sağcılık ve solculuğun dolayısıyla siyasi görüşün ne ata türkle ne dinle ne de türkçülükle hiç bir bağlantısı yoktur. bu durum ülkenin koyunlardan oluştuğunu aynı zamanda aklını değil kulağını ve kalbini kullandığını göstermektedir. okumadan geçenin taşşa kopsun

edit*: hangi kafayla sosyalizm yazdım bilmiyorum. orayı sosyal demokrasi olarak düzelteyim.

Sosyalizm sol ve sağa ait değildir ekonomiktir. Hitler almanyası da sosyalistti.
Devletin ortadan kalkması komünizm değil anarşizm dir. Yine de şuku

sağ ve sol sadece ekonomik modeldir. fransız devriminden sonra meclis başkanına göre sağ tarafta oturanlar serbest, sol tarafta oturanlar devletçi ekonomiyi istemiştir. bugün ki siyasette asıl mesele özgürlükçülerle devletçiler arasındadır. mesela şu akademisyenlerin bildirisi özgürlükçülere göre fikir özgürlüğü, devletçilere göre vatana ihanettir.