Rezerve

Rezervasyon

Rez aldım

Rezzzzene

rezervasyon

Rezerve

Rezzerrss

Rezervuar

Rez yaz hadi

Rezervasyon

Devam bin

Rezonans

Bölüm 21 :

Saatlerce yollarda heba olmuştum ve uykuma yine hakim olmakta zorlanıyordum. Gözlerim bana ihanet etmek için can atıyordu adeta sürekli kapanırken.Çok fazla direniyordum ama bedenim çok yorgun düşmüştü.Tam koltuğa uzanıp pes ettiğimi belli etmiştim ki dışarıdan yine hastalıklıların çığlıkları geldi. Anlık bir irkilmeyle yerimden fırlayıp pencereye doğru yöneldim.Ses uzaktan geliyordu ve pencereden bakmak beni riske atacak bir hareket olmazdı.1 dakika kadar aynı çığlıkları devam ettirdiler. Sonra birden ses kesildi ve yine eski haline döndü etraf. Haliyle benim uykumda tamamen kaçmış bir haldeydi. Bekledim. Uzunca bir süre bekledim.Tam hava aydınlığa kavuştuğu anda dışarı çıktım ve yine pür dikkat ilerlemeye başladım. Eczanenin tam olarak yerini bilmiyordum ama ilerlediğim yolun sonunda olacağını tahmin ediyordum. Hastalıklılardan iyice uzaklaştığımı farkedince adımlarımı biraz hızlandırdım.5 dakika boyunca aynı tempoda hareket ettim.En sonunda tam karşımda görmüş olduğum eczanenin vermiş olduğu mutluluk ve zafer duygusu beni az da olsa başaracağıma inandırmıştı. Hemen eczanenin önüne gittim ve kapısını nasıl açabileceğime dair fikirler yürütmeye başladım. Kilidini incelediğimde ilk önce nasıl açacağımı çözemedim. Biraz daha baktıktan sonra anahtar olmadan açamayacağımı anlayıp çok riskli bir plan kurdum. Eğer başarabilirsem taşla kilidi kırıp çıkan sesten dolayı hastalıklılar gelmeden ilacı alıp arabaya doğru son sürat ilerleyecektim. imkansızı mümkün kılmak gibi birşeydi bu benim için ama yapmak zorundaydım.

Rezerved

Bölüm 22 :

Elime yeterli ağırlıkta bir taş alıp hızla vurmaya başladım.Çıkan ses o kadar şiddetli yankılanıyordu ki ben daha ikinci vuruşumu yapmadan hastalıklıların çığlıkları yükselmeye başladı. Bana doğru geldiklerini hissetmeye başlamıştım.O heyecanla çok sert vuruşlar yapıyordum kilide.Tam kırılmayacağını düşünmeye başlarken son bir vuruş diyerek tüm gücümle vurdum kilide ve kırmayı başardım. Kırıldığını görmemle içeri girip ilacı aramaya başlamam bir oldu.O kadar hızlı göz gezdiriyordum ki ilaçlara gözümden kaçar da başaramam diye çok korkuyordum.O korkuyla arama yapmanın kötü yanıda buydu işte. Kafayı sıyırmak üzereydim. Böyle olmucak diyerek raflardaki tüm ilaçları yere döktüm. Böyle yaparak hem renk ayrımı yapabilecektim hem de isimler daha belli edecekti kendini.Öyle de olmuştu. Hemen ilacı alıp koşmaya başladım.O kadar hızlı koşuyordum ki topuklarımı kıçımda hissediyordum.Çığlıklar git gide yaklaşıyordu. Aramızdaki mesafeyi kapatıyorlardı. Elimden geleni yapıyordum ama yetmiyordu işte. Arabaya kadar dayanamayacağımı anlayıp başka bir araba arayışına başladım. Hızla ileri doğru koşarken 50 metre uzağımda bir araba olduğunu farkettim. işin garip kısmı arabanın kapısının açık olduğunu görebiliyordum. Biraz daha gayret haydi diyerek hızımı biraz daha arttırdım. Arabayla aramda 2 metre kala hastalıklıların nefesini ensemde hissettim.Can havliyle arabanın içine atladım ve hızla kapıyı kapattım. Arabaya öyle sinirli öyle şiddetli saldırıyorlardı ki elim ayağım buz kesti. Korkudan ne yapacağımı şaşırmış halde onları izliyordum.Tam burda kapana kısıldım derken anahtarın kontağa takılı halde olduğunu gördüm. Hemen sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdım. Arkamdan uzun süre koştular ama yetişemeyeceklerini anladılar ki pes ettiler. Sanırım bu araba o hastalıklılardan birinindi. Yada benim gibi korkudan ne yapacağını bilemeyerek başka yollar deneyen birinin. Artık bunları düşünmek anlamsızdı.Çünkü evime dönüyordum. Ailemin yanına dönüyordum.

Yaz bakalım

Rezeverd24

Yaz takunu yiyeem

Rezerve