türkiyede adam olmaya çalışan bir genç

sonu intiharla bitecekse dinlerim

nick uyumuna ilgi çekmek istiyorum

anlat kenkz

adam kaymakam beyler dinleyin.

türkiye de zengin değilsen bi gibim olamazsın güzel karşim. adamlık bile parayla bu devirde

yaz amk. sanki başka derdimiz yokkk

kararım sonrası o akşam ki evde konuşmalarımız şöyle oldu.

ben-ben çalışmak istemiyorum. millet giymiş kıyafetlerini okula gidiyor, hayatını yaşıyor.
baba+okumak boş iş. bak abinin şimdi sigortası tam ikibin yevmiye oldu.
abi+olum bana okuyarak adam olan birini göstersene? başka çaremiz varmı? bak serdar ortaç'a.. ne güzel paranı kazanıyorsun. bu işi bırakma. hayal bunlar.
anne+(aslında annem kendi halinde birisidir. ortak kararlıdır.)

bu arada üst katımızda teyzemler oturuyordu. zaten bunların sayesınde taksitle alabildik evi :'). bak teyze' senin allah bin türlü belanı versin. sana gıcık oluyorum. buraya geldik. yaklaşık bir hafta sonra sömestr tatiline girdik. tabii ben okulu giblemiyorum. okul önemli, bunlar zütü yemese de mecbur gidecek diye düşünürdüm. öyle olmadı maalesef, sömestır tatilini satmak için gittiğimizde evde geçirdik. ailem kafasına koymuştu, istanbulda yaşam şartları bayağı yükselmişti, zordu. hala haklılar. ama yeri ve zamanı değildi. bir gece, babam bana söylemeden. annemle birlikte istanbula gitmişler, ve eşyaları buraya taşımak için uğraşıyorlardı. sorduğumdaysa, memlekete gitti diyen teyzemin allah belasını yeniden versin.

akşam saatlerinde çıktık yola. ailemin bana, tek dediği "satılık yazısını asıp dönücez" olmasıydı. akşam 10'da çıktık. sabaha karşı 5'te orada olduk. bu arada arabamız skoda-fabia, bunu da krediyle aldık. babamın zütü fazla kalkmıştı. daldan dala zıplıyordu. kendisi ilk okul mezunuydu. kredili arabayı, bu türk yasa dışı işleri yapan kişilere pay verdi. (1.000lira) bunun sayesinde arabayı alabildi. normal şartlarda, bayağı şey isterlerdi...
sabah geldik eve, zonguldak çok değişik bir yer beyler. çok soğuk..

okul çok keyifsizdi. bana öyle geliyor olabilir di. ki eski işimi dahi özlemiştim. çünkü gerçekten ihtiyaçlarını alacak olan ailenin durumunun sebebi, abinin de askere gidişi ve senin okuyup, para kazanaman idi. ihtiyaçlarımı köşeye koyup devam ettim. istediklerim geçte olsa alınıyordu. ailemin bir suçu yok. dedelerimin tüm suç. sömestr tatiline yaklaşıyorduk, ailemin kredi kartlarının patladığı döneme gidiyorduk. (kriz dönemleri)... cuma günü okuldan çıktığımda eve geldim(öğlenciydim). bizimkilerin moralleri bozuktu. her zaman ki gibi değillerdi.. bizim zonguldakta taksitle aldığımız bir ev vardı. hatta bu kredi kartları bu taksit ödemeleri için patladı desek yeridir. o, cuma gecesi yola koyulduk. sözde evi satıp, istanbula geri dönecek, borçlarımızı kapatacaktık. herşey burada başlıyor.

sınıfa girdiğimde herkes bir yer kapmış, bazıları kanka olmuştu. cam kenarında sondan dördüncü sırayı ben kaptım, bi kaç sıra içinde en iyisiydi. :'). daha sonra (isim vereyim)keriman hoca geldi. sınıfla tanıştık, ayrıca birşey sorucam. hocam, babamın mesleğini neden sordun hala anlamadım.
herşey düzgün gitmiyordu. ortam çok değişikti. kas, kafalı olmuşum. adeta paslanmış bir demir gibi. beyler, gerçekten öyle oluyor. deneyin, bir süreliğine bir işte çalışın kas kafalı oluyorsunuz. sınıfta pek konuşmazdım, hatta o günlerde avrupa yakasındaki cem'e benzetirlerdi. az, tek konuşurdum. olum konuşacak birşey gelmiyor aklıma, dedim ya kas kafalıyım. ödevleri sormayın isterseniz. neyse sorun, liseli ergen havasına girince o zamanların meşhur donanımhaberine yazardım matematik sorularını, cevaplayan olurdu da :'). bi süreliğine matematik için buradan geçindim. diğer önemli dersleri sabah kızlardan alıp, deftere geçiriyordum.

rezerved

rezerved

yaklaşık 15 gün sonra okullar açılacaktı. e, benim biriktirdiğim para öylece duruyordu. bunu okul kıyafetlerıne harcadım. tabii ki beni sömestr tatiline kadar idare edecek parayıda önceden ayırdım..

okullar yarın açılıyordu. ben sabah 8'de kalktım giyindim, kuşandım. ilk okulda gittiğim gibi okul kıyafetlerimi giyipte gittim. fakat lise mekanı çok farklıydı. bir kere dikkat çeken en çok, bahçede kızların çokluğuydu. ayrıca bir diğer dikkat çeken bir kaç kişi içinde bende vardım. okul kıyafeti giyenler tek bizmişiz :') ama hala kafam havada, saksı gibi buradan mevzun olup çıkma hayalindeydim. okulun müdürü, mikrofonu aldı. mikrofonu tokatladı ilk önce sonra konuşmalar yaptı.
bu sürede hemen, herkesle tanışmaya bakıyorum. e tabii 1.sınıftakilerden, herkesten 1 yaş büyüktüm. çömezleri tanıyayım dedim.
bir kaç kişiyle kısa sürede kaynaştık. hatta bazılarıyla aynı sınıfa düştük :')

yaklaşık 15 gün sonra okullar açılacaktı. e, benim biriktirdiğim para öylece duruyordu. bunu okul kıyafetlerıne harcadım. tabii ki beni sömestr tatiline kadar idare edecek parayıda önceden ayırdım..

okullar yarın açılıyordu. ben sabah 8'de kalktım giyindim, kuşandım. ilk okulda gittiğim gibi okul kıyafetlerimi giyipte gittim. fakat lise mekanı çok farklıydı. bir kere dikkat çeken en çok, bahçede kızların çokluğuydu. ayrıca bir diğer dikkat çeken bir kaç kişi içinde bende vardım. okul kıyafeti giyenler tek bizmişiz :') ama hala kafam havada, saksı gibi buradan mevzun olup çıkma hayalindeydim. okulun müdürü, mikrofonu aldı. mikrofonu tokatladı ilk önce sonra konuşmalar yaptı.
bu sürede hemen, herkesle tanışmaya bakıyorum. e tabii 1.sınıftakilerden, herkesten 1 yaş büyüktüm. çömezleri tanıyayım dedim.
bir kaç kişiyle kısa sürede kaynaştık. hatta bazılarıyla aynı sınıfa düştük :')

sabah: saat 10'da geldi. kocasıydı gelen. x'abi diyelim. arabasına atladık, sanırım o zamanlar kayıt için posta pulu, iki paket dosya kağıdı. bir de sözde kayıt için ödenen bağış ama öyle bağışlardan değil. ücreti en az 500 olanlarından. bizim ki tabii hoca olduğundan bu parayı 150 liraya indirdi. bu kağıt hala bende saklıdır. burdan o hocamın kulaklarını çınlatırım.
bu tüm istenen evrakları, paraları hepsini o karşıladı.
aa, okulda burda okumak istemediğim okul oldu.
-neden derseniz. + evime en yakın okul oydu. bir kaç uzaktan olan akrabalarımda bu okulda okuyordu.
okula kayıt olmuştum. tam bir saat beni okula kayıt ettiren o hocaya teşekkür ettim. bana çook öğütler verdi. hepsi çok güzeldi. geri sarabilsem bin kere dinlerim.

"-hiç birşey yapamasan bile dil öğren.."

okurum bunu hızlı yaz yeter

beyler, nasıl anlatsam bilmiyorum ama tahmin etmişsinizdir. sevinmek çok değişik birşey eşi, tarifi yok.
o gece sabaha kadar pc'de,
-hangi okul kabül eder?
-hangi okul şu belgeler olmadan almaz.?
-acaba diploma puanım tutarmı?
bunları araştırdım. sabaha aklımda birşey kalmamıştı. akşam oldu. dedikleri gibi saat: 20:00'de kapıdalardı.
hoşgeldiniz vs. çay felan ikram.. karı-koca çift bana başladılar bana kolay, kolay sorular sormaya
-istanbulun fethi
-istiklâl marşı
-atatürk doğum, ölüm
vss. böyle konuşma gitti. 1 saat sonra kalktılar. kapıda yarın 10'da hazır olmamı istedi. :') o akşam, o insanlara ne kadar çok teşekkür ettiğimi unuttum. çünkü ailem pısırık, biraz babam da baskıcı biriydi kayıt ettirmiyorlardı. benimde kimseye gidip, söyleyecek yüzüm yoktu. ama annem sağ-olsun konuyu açmış. burdan annemin ellerinden öperim.

annem memleketten olan bir kadını tanıyordu. ve evde olan biten herşeyi konuşurdu. yeni evliydi bu öğretmen eşi. kimi, kimsesi yoktu.(kocası özel bir okulda yabancı dil öğretmeniydi.) annem bu durumu ona anlatınca, o akşam ev telefonu çaldı. açtım,
+dream boy sen misin?
-a, evet abla benim
+n'ber.
v.s...
+yarın akşam 8'de sizdeyiz. iyi akşamlar.
-... (niye, neden. birşey diyemeden kapadı telefonu)

ben çok merak etmiştim. anneme sordum, bizimkiler salonda kikireşiyorlardı. halbuki biliyorlarmış, kocasının beni istediğim bir okula yazdıracağını.

reserved