Rezlerinizi ve şukularınızı yollayın pnpalar fon müziği: https://www.youtube.com/watch?v=IebT_8DOYiE

Hemen geri döndüm ve yerde az önce farketmediğim bir asker olduğunu farkettim ancak bu bir türk askeriydi birden içime bir nefret işledi asker gençti ve gözleri bana doğru bakıyordu onun gözlerinde korku değil
endişe vardı vatanı için endişelenerek şehit olmuştu hemen yerden silahını aldım ve askerlere nişan aldım gözlerim çok keskindir bilgisayar oyunlarından mı neden bilmiyorum ama öyleler
küçükken atış poligonlarında 7 de 7 yapardım hemen bunada güvenip ateş ettim durmadım ateş etiim ve yine ateş ettim askerler şaşkınlıkla bana döndüklerinde siviller hemen üstlerine atladı ve hepsinin işini bitirdik.
Bana teşekkür ettiler onlara ne olup olmadığını bilip bilmediklerini sordum bilmediklerini söylediler yerdeki cesetlerden mermilerini alıyordum bu sırada kalabalıktaki genç yaşlı kadın bütün hepsi yerdeki silahları aldılar
tekrar silah sesleri duymaya başladım ancak bu sefer kaçmıyacaktım sese doğru koşmaya başladım polis ve askerler çatışıyordu yüksek bir yere çıkmalıydım yandaki bakkalı gördüm ve tentesinden çatısına çıktım
gördüğüm manzara karşısında şok oldum silahsız bütün türkler vatanı için askerlerin üstüne gidiyorlar saldırıyorlardı ancak hepsi vuruluyordu polisler ölüyordu askerlerin sayısı daha fazlaydı
askeri araçlardan oluşan bir konvoyun yan sokaktan polislerin üstüne gittiğini gördüm lan bunlar uçakla gelmişlerdi araçlar nerden çıktı düşünücek vaktim yoktu fazla yüksekte değildim
en öndeki aracın üstüne atladım tepesindeki silahı tutan askerin kafasına tekmeyi geçirdim araçtan düşüp arkadaki araçların altında kaldı hemen silahı tutup arkaya çevirdim
çok ağır ve zor çeviriliyordu neyseki az buz kasım vardı fittnese gitmek ilk defa bir taka yaramıştı ateş açmaya başladım hepsine ateş ediyordum zaten çatışma olduğu için
benim aracı kullanan aptal farketmemişti sokaktan çıktık ve polisler gözüktü diğer askerleri öldürmüşlerdi bizi gördüler ve direk bize nişan aldılar ben arkadakilere ateş ediyordum
neyseki bunu farketmişlerdi onlarda arkadakilere ateş ediyorlardı arkadaki araçların hepsini perte çıkardım ve en son elimdeki tabancayı şoförün kafasına tutup tetiği çektim.
Polisler bana bakıp gülümsüyordu bende mutluydum etraftakilerin işini bitirmiştik araçtan atladım ve polislere doğru yürüdüm.

kürttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt ulan kürttttttttttttt!!!
akıllı olacaksınız!

rez trend kokusu var gibide hoş trende hiç girmedimki kokusunu bilem amk

Türk olmak yeter

Enter basta okuyalım

evet trend tebrikler çömeldim şuraya

Saat sabahın 6 sıydı saya söve servisime bindim okulum neden bu kadar uzaktı ki?Sanırım istanbulda okuyunca böyle oluyordu. Saat 8:30 a doğru gelebildik okula ancak okul 9 da başlıyordu biraz gezmeye hala vakit vardı.
Bir kaç arkadaşımla okuldan çıkıp eski bir binaya girdik burası sabahları erken gelince sigara içtiğikleri yerdi gerçi ben sigara içmiyordum sohbete geliyordum.
Sohbetin ortasındaydık ancak birden sesler duymaya başladık binadan çıkıp gökyüzüne baktığımızda 100 lerce uçak ve uçaklardan atladıktan sonra açtıkları paraşütleriyle gökyüzünü
kapatan binlerce onbinlerce asker görüyorduk birbirimize korkuyla baktıktan sonra hemen koşmaya başladık ancak karşımıza o yere inen askerlerden çıktı binaya geri koşmaya başladık.
Sonra arkadaşlarım başka yönlere koşmaya başladılar muhtemelen evlerine gidiyorlardı zaten okula yakındı onların evi.Ben hemen harabe binaya girdim silah sesleri yükseliyordu.
10 dakika sonra dışarı çıkmaya cesaret edebildim dışarı çıktığımda etraftaki evlerdeki insanlar dışarı çıkarılmış 20 ye yakın asker onlara silah doğrultuyorlardı ama asıl
şaşırdığım şey askerlerin kollarındaki armaydı amerika, israil,güney kore ve nice bayrakların birleşiminden oluşuyordu bir an benim için zaman durdu ve yıldırım hızıyla düşünmeye başladım
3. dünya savaşı mı oluyordu yoksa bu devletler türkiyeyi silmeyemi karar vermişti bunları düşünürken tahminen esnaf olduğunu düşündüğüm amcanın gözlerine baktım değişik bir duygu hissediyordum
ama bu korku değildi ama ben korkuyordum askerlerin arkaları bana dönüktü sivilleri öldürmek üzerelerdi aklımda düşünceler hala çarpışıyordu ne yapıcağıma karar vermeliydim oradan sessizce uzaklaşıcakmıydım
yoksa o insanları kurtarmayımı deniyecektim ben bir öğrenciydim elimden bir şey gelmezdi gitmeliydim tam dönücektimki son bir düşünce aklımda belirdi bu devletler yıllarca
bizden korktular ve bu korkuyla yaşadılar yıllarca kimine hükmettik kimine korku saldık öğrenci olmam bir şey değiştirmiyordu türk olmam her şey için yeterdi.

EDiT:Hikayeyi sevdiyseniz nick6 girebilirsiniz (bkz: xreyTR) başlığı veya beni takip edebilir bana mesaj atabilirsiniz. Beni takip ederseniz ilerde yazıcağım hikayelerden önce takip eden herkese atıcağım mesajı alabilirsiniz.