türk kızları attila ilhanı fazla ciddiye

şiir onların neyine amk ahahhaha

adam haklı şuku

panpa zaten atilla ilhan dan başka bildikleri şair yok bir kızdan atilla ilhandan başka şair ismi duyduğum an evlenicem amk

@3 eyw
@4 aynen kanka. şiirden anlasalar içim yanmıcak

@4 can yücelde biliyolar panpa

@4 @6 daha dil bilgisi kurallarından haberiniz yok dıbına koduğumun mallaı sizi.

edit: ayrıca maldana @4 o atilla ilhan değil, attila ilhan.

@6 allah bilir zamanında incicilerin uydurduğu şiirleri can yücelin sanıyorlardır amk

@7 sözlükte yazarken dilbilgisi önemli olsaydı baş harflerin büyük yazılmasına imkan olurdu

@8 ahahha şuku
@7 öyle ota taka dikkat ediceksek koduğumun değil komak diye bir fiil yok koymak denir ona amcık.

şiirin olması gerekeni

ben sana mecbur değilim bilemezsin
adını nah aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor zütün
ben sana mecbur değilim bilemezsin
gibimi seninle indiriyorum.

başka şiir bilmezler amk ha bi de istiklal marşının bilirler.
topu topu 2 tane amk.

karanlık aydınlıktan, yalan doğrudan kaçar

güneş yalnız da olsa etrafa ışık saçar

unutma, doğruların kaderidir yalnızlık

kargalar sürüyle, kartallar yalnız uçar !

not:anlayan olur mu acaba

facebook twiter sağolsun kezbanlar heryerde

Şiir ahan da budur lan gerisinin köküne kibrit suyu

Geri Gelen Mektup

Rûhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervâne olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...

Gün senden ışık alsa bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nûru görünse...

Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!..
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince,
Çehren bana uğrunda ölüm hâzzı verince,
Gönlümdeki azgın devi rüzgârlara attım;
Gözlerle günâh işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır sende ilâh'ın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silâhın,
Vur şanlı silâhınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!

Bir başka füsûn fışkırıyor sanki yüzünden,
Bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden...
Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
Vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.
Dinmez! Gönlün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
Görmek seni ukbâdan eğer mümkün olaydı.

Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
Tek bendeki volkanları söndürse denizler...
Halâ yaşıyor gizlenerek rûhuma "Kaabil";
imkânı bulunsaydı, bütün ömre mukabil
Sırretmeye elden seni bir perde olurdum.
Toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.

Mehtaplı yüzün Tanrı'yı kıskandırıyordur.
En hisli şiirden de örülmez bu güzellik.
Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur,
Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik!




Hüseyin Nihal Atsız

bu şiiri ilk çocuklar duymasında duymuştum duygulandım amk

@17 isim değişti cisim aynı kaldı panpa :(