ya moruk anlamıyorum biraz.. yüzde 70 oranında katılmıyorum sana.

biyer orman gibiyse, orda yaşayabilmek için vahşi olmayı öğrenebilmek çok büyük bir şans bence.
ben çocukken toprak sahada biz maç yaparken üst mahalleden çocuklar gelip bizi dövüp sahayı alırlardı.
korkaktım biraz 15 milyon sayko var kimseye kafa tutmayayım biri çeker bıçaklar diye düşünüyordum.
mahallemde çocuklar ağzında jilet çeviriyorken ailem benden okumamı bekliyordu.
ben de hep korkuyordum amk.
sonra hayatımın aşkını buldum. kız 14 yaşında haftasonları gidip çalıştığı yerde liseden sonra işe başlamış, genel müdür yardımcılığına çıkmış 23 yaşında. zehir gibi. sabahın 6sında kalkıyor, sabah koşusuna veya yüzmeye gidiyor, ordan gelip duş alıp giyinip işe gidiyor. ben sabahın 10una kadar uyuyorum bu esnada ruhum duymuyor amk.
kız 3 dil biliyor, ben 2 dil bildiğim için sefil gibi hissediyorum kendimi. hala da anlamam nasıl bana baktığını. tipsiz, şişman da bişeydim amk. diyordu çok canımı yaktı birisi, senin de çok canın yanmış, birbirimizi bulduk.

neyse öldü abi sonra bu kız. aynı ay annem de öldü. tek ailem onlardı.

şimdi kaybedecek hiçbişeyi kalmayınca insan, mahçup da olmamak için kaybettiklerine. sana dik dik bakana gülümseyip "gözlerin fazlalık yapıyor galiba" dediğin zaman insan içerisinde bir saygı görüyorsun.

dünyanın her yerinde sende olan şeyleri kıskanan insanlar olacak, aslan da olsan yattığın yeri kıskanacaklar ve bunları koruyamazsan hak etmiyorsun.

kiloyu verdim, 3 yıldır sporda bicepsler taştan daha sert. göğüse vurunca kapı çalar gibi ses çıkıyor. ülke değiştirdim sıfırdan başladım, iş kurdum şimdi bu ülkede. kalbi olan hiçbişeyden de korkmuyorum. aslanla aynı kafese girsem yaşarmışım gibi hissediyorum, çok değişik bişey.

sen istiyorsun ki age of empiresta en güzel kaleyi kur, ama kimse rush atıp da koyunlarını çalmasın. ama işte dünya öyle biyer değil ve çok canın yanmadıkça da gereken cesareti kolay bulamıyorsun.

ailen seninle her türlü gurur duyacak moruk içten içe.
ama onlar gittiği zaman ki inan aklın durur hayatta ne kadar hızlı her şeyi kaybedebildiğine, sana laf eden adamın nefes borusunu içeri sokup yerde can çekişmesini izleyip bundan keyif alabilecek fiziksel ve mental güce sahip olduğun zaman taşları tekrar üst üste koyabilirsin.

yanındaki kızın kalçasına da bakarlar, o kız yolda yürürken laf da atarlar. senin olan şeyi insanların kıskanması çok normal. ama senin bunları koruyabilecek ve daha fazlasını kazanabilecek bir auraya sahip olman lazım.

ülkeyi toptan sevmiyorsan da git başka biyere amk. ilk 2 sene tarifi çok zor acılar çekersin ama istediğini alacak iraden o yoldan geçerken zaten gelişir.

sana kesinlikle haksızsın da demiyorum. içinde kavga etmek olmayan insanların bu dünyada hapis hayatı yaşamaları üzücü bişey.

ama ben o korkuyu, o baskıyı ve sonra o acıyı yaşamasam şu an 130 kilo, bir işe girmiş 2000 liradan haftada 6 gün çalışıp kendim için bir utanç olduğumun farkına bile varmayacağım bir hayatta sürünecektim.

platoya göre dünyada yaşamış en bilge adam, bilinen felsefenin başlangıcı olan sokratesin dediği şu söz de gösteriyor ki, ne kadar akıl insanı olursan ol, fiziksel durumuna ve gücüne önem vermen gerekiyor.
"hiçbir vatandaşın fiziksel idman konusunda amatör olmaya hakkı yoktur. bir erkek için nasıl bir utançtır ki, gücün güzelliğini ve vücudunun yapabileceklerinin maksimumunu hiç görmeden yaşlanması."