türeyiş destanı

ne biçim destan lan bu,

bunu yazanın beynini gibeyim,
elin destanında millet tanrıça gibiyor. biz gidip it gibiyoruz.
vay monakoyam.

all the time pompa.

Arkadaşlar görüyoruz ki destansı niteliklerimize hakaret eden bazı etnik diye tabir ettiğimiz kendini ırk olarak gören kısaca suratsız yaratıklar yani kürtler burada mevcut. Şimdi bu insancıklar niye buraya gelmiş bunu nerden duymuslarda buralara kadar bilgi sahibi olmuşlar şaşılacak şey doğrusu değil mi? (: Evet bizde şaşkınlık ve bir dopaminle karışık hızlanma yaşadık. Şimdi şöyle izah edeyim bu rahim ağzı kanserlileri o taklu sidikli vücutlarından yüz bularak Google a kürt destanları, kürtlerin saklı tarihi, kürtler nerden geldi diye biseyler araştırmış olma ihtimali tek aklıma gelen ihtimal neyse lafı çok uzattım.

Özet: amk etnikleri

üreyiş destanın türetilmiş hali lan bu ben biliyom.

(bkz: tirkoların zoofili olması)

bi batında 4 yavru

@3 bin verdim şukunu

"yıl kaç?" dedim buna. "nasıl yani?" dedi.

"ulan içinde bulunduğumuz yıl kaç işte" dedim hafif sinirlenerek. "2010" diye fısıldadı ürkekçe.

"be toynağını gibtiğimin huursu, bilim diyoruz, ilerleme diyoruz, aydınlanma diyoruz sen orana burana ip bağlıyorsun, adak adıyorsun" diye bağırdım sonra.

hafif ağlamaklı oldu bu. "git makas getir" dedim. aldım makası kesiyormuş gibi yaptım ipi. sonra düşündüm, bu bana küser, ben de elimi giberim, pişman olurum dedim.

sonra anlayışlı ayağına yattım. "kızım inanma böyle şeylere, insanların olmayan güçlerden medet umması bunlar" dedim. "kesmiyorum bu sefer ama lütfen bir daha görmeyeyim batıl inanç falan" diye kapattım konuyu.

iki gün sonra bir baktım burçlarını okuyor internetten. yavaşça yaklaştım arkasından, omuz masajı yapıyormuş gibi yapıp okudum çaktırmadan. "canım sen burçlara da mı inanıyorsun?" diye sordum.

"tabii inanıyorum, var böyle bir şey, ne derse çıkıyor bu site" dedi. "ssıh" diye güldüm bıyık altından. yanağına bir öpücük kondurup kalktım yanından.

mutfağa gidip arandım biraz. kepçe buldum çekmecede. tam çıkarken teflon tavaya gözüm çarptı. kepçeyi bırakıp teflon tava aldım elime. "mutfaktaysan su getirir misin?" diye bağırdı içerden. "tabii canım getiririm" dedim. su doldurdum bir bardak.

odaya dönüp bardağı uzattım, gulp gulp diye içti, bardağı bana uzattı. bardağı alıyormuş gibi yapıp aniden ağzına vurdum tavanın arkası ile. "senin dıbına korum haa" diye de bağırdım. bu yerde kıvranıyor, "napıyosun laaan, aaah ağzım" diye yuvarlanıyor yerde.

dizimi boğazına dayayıp "sus giberim ense tıraşını, ben ne dedim sana dün?" dedim. "batıl inanç yok, yıl olmui 2010 demedim mi?" diye bağırdım tüm gücümle. ağlamaya başladı bu. "dıbına kodumun karısı" diye doğruldum. ceketimi alıp çıktım evden.

türk kızlarının çirkinliğinin tarihi belgesidir
adamlar yokluktan, kutsal saydıkları kurtları gibmişler. O derece yani...

Türeyiş Destanı

türk erkeklerinin sapkın zoofiller olduklarına işaret eden destan.