tüm zamanların en iyi repliklerini yazıyoruz

bazen görmek için iki gözden fazlası gerekir

semum

bir hayvandan daha aşağı olsam bile benim de yaşamaya hakkım yok mu?

oldboy

bu filmi pek beğenmesem de bu söz beni bitirdi

the green mile filminde mahkumun karanlıktan korkuyorum patron lütfen ışığı kapatma dediği sahnede gözümden yaş geldi

'i see dead people'

6. his

Gözlerinizi kapattığınız zaman dünya yok olmuyor öyle degil mi?

Leonard Shelby "Memento - Akıl Defteri"

köy halkı: vizontele nedir ki?
bldy. başkanı: radyonun resimlisi... zeki müren'i hem dinleyecek; hem göreceksiniz...
c.y.: peki zeki müren de bizi görecek mi?

'vizontele'

"Bir soru için 64 bin dolar mı? Umarım sana hayatın anldıbını soruyorlardır... "

Mark Van Doren "Quiz Show"

- neden o aptal tavsan kostümünü giyiyorsun
- sen neden o aptal insan kostümünü giyiyorsun

'Donnie Darko'

esnaf: sizden bir ricam var. babama selam söyleyin. o da gideceğiniz yerde

kem.sun.: ben ananın bulunduğu kısma gidiyorum. ona söylerim...

"üç kağıtçılar" kırk yıllık tencereciyim böyle kapak görmedim

“Baba insan büyüyünce hayalleri küçülür mü?”

babam ve oğlum

http://youtu.be/yJNISh5SK28?t=1m58s - istanbul ne tarafta?

Run Forrest run

"Forrest Gump"

Siz beni resimlerde gördüğünüz mahkumlarla karıştırıyorsunuz galiba Müdür Bey. Benim adım Tatar Ramazan! Ben bu oyunu bozarım!

"tatar ramazan"

Başıma bir silah daya ve duvarları beynimle boya

"fight club"

Asteriks: Bu büyülü iksir mi ?

Büyüfiks: Yok ezogelin çorbası

nefes filminden tüyleri diken diken eden replikler

Kanas uzaktan atıldığında, bir ıslık sesi gibi ses çıkarır. O sesi zaten duyduğunda yaşıyorsun demektir. Emre vardı bizim takımda, ön tarafta. Sivaslı. O duyamadı.

"Nefes"

Yüzbaşı: Kamil Ateş sen öldün! Karın var mı?
Asker: Var komutanım.
Yüzbaşı: Lojmanda mı kalıyor?
Asker: Evet komutanım.
Yüzbaşı: Söyle hemen yeni ev arasın. Lojmanda çok fazla tutmayacaklar. Çünkü sen öldün. Anan, baban hayatta mı?
Asker: Evet komutanım.
Yüzbaşı: iyi cenazeni ona göndeririz. Sen!
Asker: Hakan Atakan, Hatay. Emret komutanım!
Yüzbaşı: Öldün sen Hataylı. Annenizin gözü yaşlı, hüngür hüngür ağlıyor kadın. Komşularınızın kolları arasında. Bileklerini ovuyorlar kolonyayla. ‘Evladım’ diye ağlıyor. Babanız da ağlıyor. Göstermiyor ama yıkılmış bir köşeye içten içe ağlıyor adam. Ama ağzında bir cümle, ‘Vatan sağolsun, memleket sağolsun, bir oğlum olsa onu da gönderirim’ diye ağlıyor. Aldılar hepinizi, aldılar. Gönderdik cenazeleri ailenize, kurşun izlerini silerler, yıkarlar sizi. Bir güzel de bayrağa sararlar. Böyle öldü. En değer verdiğim adam böyle öldü. Ama uyuduğu için değil, buraya erken gelelim diye. Koydular helikoptere, gönderdiler memleketine.

Televizyona bile çıkarsınız. 45 saniyeliğine kahraman olursunuz. Çıkar süslü bir karı, hüzünlü sesle anlatır. Hekim Bulut, karakol baskınında şehit düştü. 45 saniye. Sonra da magazin haberleri. Kahramanca mı savaştınız? Hayır. Bu adam uyuduğu için öldünüz. Kızmayın ona. Kızmayacaksınız. Kendinize kızın. Burası bir birlik. Arkadaşınla hareket edeceksin. O uyusa bile uyumayacaksın. Uyurken ölemeyeceksin! Uyursan ölürsün! Ölürsünüz! Sen uyursan herkes ölür!

Terörist: Git burdan!
Komutan: Seni öldürücem.
Terörist: Burası senin mezarın olacak.
Komutan: O zaman vatan sağolsun!