tüm yaşamımı mahveden kahrolası o 21 günü

her sabah kalktığımda saate bakıp acaba suan kafeteryaya inmiş midir diye düşünüyorum.
- her geç kalktığım gün, onu fazladan 2-3 saat daha göremeyeceğim için kendime kızıp saatlerce üzülüyorum.
- her kafeteryaya doğru indiğimde onların sokakların başında bir an duraksayıp kafamı sağa tarafa doğru çevirip (onların sokaklarına doğru) fazladan bir kez görme umuduyla yanıp tutuşuyorum.
- her kafeterya kapasından girdiğimde hemen ilk camdan masalara bakıp acaba oturuyormu diye bakınıyorum.
- göz göze geldiğimiz her an içimden seni seviyorum diye sayıklıyorum, her yatmadan önce bana baktığı anları düşünüyorum.
- küçüklüğümden beri sırf o burada diye aralıksız buraya geliyorum.
- okulun yaptığı her bursa gezisine koşulsuz katılırdım. belli mi olur onunla karşılaşırım diye. (bursada yaşıyordu)
- sırf bana iyi akşamlar dediğini duymak için sokağın başında vedalaşırken herkes susuyorum. en son iyi akşamlar diliyorum belki oda bana dönüp tekrar söyler umuduyla.
- 8 yıldır bir an olsun hiç sıkılmadan her an onu düşünüyorum. onun bebi hiç düşünmediğini, sevmediğini, bana her gün biraz daha fazla acı çektirdiğini bildiğim halde bu duygularımda değişme olmuyor. o varsa işin ucunda açı çekmeye ızdıraba razıydım

sevmiyorum diyordum hayır diyordum ama bunları aynen hissediyordum sadece "o" "o" "o" başkası yoktu

benim gözlerim hep onu arıyordu. evet sevmiyorum diyordum içimden sadece çok yakın bir arkadaşımdı o benim için diyordum ama engel olamadığım bir takım duygularım vardı. bu arada ek bilgi bizim yazlık bir site ve bu sitenin bir havuzu birde kafeterya dediğimiz her gün orada takıldığımız 7/24 mekanı vardı. deniz basket sahası falan cabası neyse. engel olamadığım duygularım vardı.

reserved

bu sene farklı olucaktı hepimiz için koca koca adamlar kadınlar olmuşuz, herkes değişmiş daha bir kalabalık. ne yalan söyleyim gelmeden önce kuzenimle bir sürü ciks hayallerimiz yok değildi. dediğim gibi herkes çok değişmişti ve kimin ne yapacağı belli değildi. geldi çattı ilk gün geleneksel ilk görüşme herkes toplanmış bir masada önceden gelenler, son gelen bizle hoşgeldiniz muhabbeti fakat bir ekgiblik vardı "o" yoktu...

devam panpa.

reserve la merak ettim

elbet bırakır beni düşüncesiyle bir ses çıkarmadım fakat 3 sene durmadan benden hoşlanmıştı peşimi bırakmıyordu oda yetmezmiş gibi melisa "gel selini sana ayarlayalım deyip" beni çileden çıkartıyordu. baktım olacak gibi değil kendimdende soğutamıyorum belkide bana olan aşkı kavuşamamaktır deyip kendimden soğutmak için onunla çıktım ve doğruda oldu 2 gün sonra ayrıldık ve onun bana olan aşkı bitti.

geldi çattı bu sene. yazılarımı takip edip bakmak isteyenler 26 hazirandan beri hiç bir şey yazmadığımı farkedebilir. hayatımın en ilginç 21 gününü anlatacağım size önce temeli anlattım. evet uzun sürecek ama sıkılmadan okuyacağınza garanti verebilirim o yüzden bir rizörv atın, keyifli bir 15 dakika için

ikinci sarsıntıyı bundan 5 sene önce melisanın emreden(kuzenim)'den hoşlandığını söylemesiyle yaşadık. boş değildim, zaten bir aşk acısı vardı içimde bununla beraber paramparça olmuştum yine en zararda çıkan ben olmuştum.2 sene toparlayamadık bu sefer fakat yine eski samimiyeti kurduk değişen tek bir şey vardı. ben dahada çok seviyordum.

aynı sene yazlığa gelen melike ve selin isimli 2 kız kardeş ile işler iyice çığırından çıkmıştı. melikenin kardeşi selin benden hoşlanıyor zaten imkansız gibi olan aşkımı iyice zora sokuyordu çünkü melike ve selin melisanın çok yakın arkadaşıydı ayrılmaz bir 3'lüydü onlar. selin'in benden hoşlanması melisanın benden hoşlanmasını imkansız hala getirmişti.

18 yaşında olduğunu çözer çözmez q tab enter yaptım.

ee tabi gel zaman git zaman 15 sene içerisinde taşınanı oldu bu yazlığa. artık doldu taştı tabi ki 20-25 kişi oldu sadece biz yaşıtlar fakat biz 3'ümüz arasında hep farklı bir bağ var tabiki eskilerden kim kaldı sonuçta ?

fakat 3 kere sallandı bu arkadaşlık ve zarar gördü zaten anım bu 3. zarara dayanıyor ve onun yaşattıklarına. i̇lk sarsıntıyı 8 sene önce benim melisadan hoşlanmamla yaşadık çok samimi olan arkadaşlığımız bir süre aramızın soğumasıyla bozuldu. fakat ben engel olamıyordum bu duyguya arkadaş kalalım demesine rağmen yapamıyordum kabullenemiyordum çıkma teklifi bile etmiştim ve red edilmiştim arkadaşız biz demişti.1 sene sonra anca toparlayabildik eski samimiyeti fakat ben yinede onu seviyordum

bizimlede aynı kaderi paylaşan birde arkadaşımız vardı onun tek farkı yazlık babasınındı ve bir kızdı. adı melisaydı.15 senelik kuvvetli bir arkadaşlığımız bulunan çok samimi bir arkadaşımdı. ben, kuzenim(emre) ve o 15 sene hiç sıkılmadan hep beraberdik hiç ayrılmadık hiç ayrılmazdık

çok geriden başladı.

reserve la merak ettim bin

da olm öle olmuyo .biz giblemiyoz normalde. umrumuzda da olmuyo .ama yazamayan sade okuyanlar varya onlara numara yapıyoz.

ama sen yine de annat panpa

haydi hızlı.

her şey tam 15 yıl önce başlamıştı. daha 3-4 yaşlarımdayım ve dedem ile ananemin 2 torunundan biriydim. o sıralar çok varlıklı olan dedem yazları güzel bir tatil geçirmemiz için bize bursadan yazlık almış bizide her sene oraya zütürmeye başlamıştı. 15 senedir devam eden gelenektir bu artık biizm için her sene en az 1 ay orada tatil yaparız

bekliyoruz panpa

reserved

anlatma lan

anlat panpa.