Merhaba arkadaşlar ben inci sözlük ailesine yeni katılan biriyim ve sizle dertleşmek gereksinimi duydum ve sizlere başımdan geçen bu kız meselesini anlatmak istiyorum.
Ben arkadaşlar lise 3 te okuyan bir kardeşinizim ve yıllarca asla kimseden hoşlanmadım ya da sevmedim. Kızlara sadece bir ciks işi gözüyle baktım ama sadece baktım. Yıllarca böyle devam ettim ancak bir şey oldu ve lise 3'e yeni geçtiğim de bir kızdan hoşlandım ama öyle değil yani ilkim diye oldu her halde. Çok hoşlanmıştım hatta çok seviyordum diyebilirim. Okulda göremediğim zaman evde instagrdıbına bakıyordum. Sosyal medyada saatlerimi patlattım ve ne sevdiğini sevmediğini öğrendim. Bitter çikolata çok sevdiğini öğrendim ve her sabah bitter çikolata almaya başladım. Fobilerini öğrendim ve aynısının bende olduğunu da fark ettim. Ama bir türlü girişken davranamıyordum. Sonra her sabah mırıldandığı şarkıyı kafamda kelimeleri yerleştirip kağıda döküyordum. Çizdiği resimleri bakarak ellerimle aynısını çizmeye çalışıyordum. Böyle haftalar geçti ve dayanamayıp kankasına gidip anlattım ve dediği "o kimseyle çıkmıyor istemiyor" demişti. Yıkılmıştım. Sonra dedim ki ne olursa olsun dedim ve gittim söylediği "iyi çocuksun ancak ben hiç kimseyle yakın olmak istemiyorum. Lisemi bitirmek istiyorum" dedi ve benden uzaklaştı. Heryerden engelledi. Banada haftalarca sigara içip ağlamak düştü. Ondan sonra unutmak adına başka yerlere yöneldim ama unutamamıştım. En sonunda unuttuğumu zannettiğim bir kız vardı. Kız ama en yakın arkadaşımın çıktığı idiydi. Daha sonra kanka olarak kızla devam ettim ve kardeşimi satmıştım. Kardeşimi sattıktan sonra bütün arkadaşlarımı satmıştım. Ki kızın amacı beni kullanıp en yakın arkadaşımdan intikam almakmış. Bense onun için evini temizledim. Annesine hediye aldım. Her kandil aradım. Babasına yardım ettim ve hep temizliklerini yaptım. Ablasına iş bulmak için koşturdum. Daha sonra anladım ki kullanılıyorum. Sonra gittim ve kardeşimden özür dilemek istedim. Çıkışta özür diledim ağlaştık sarıldık ve barışmıştık. Sulu gözlerle bir selfie çekmiştik. Kardeşimin dediği "Sana hala kardeş diyebiliyorum ve diyeceğim. O kadar muallaklik yaptın ama yinede seviyorum" dedi. inanılmaz şekilde vicdan azabı çekiyordum çünkü ben böyle bir arkadaşa nasıl yamuk yapardım. Anlayacağınız arkadaşlar hayatımda birine tutuldum ve ardından ne kadar tutulduysam hep hüzünle bitti. 76 Kilo olan ben 65 kiloya kadar düşmüştüm. Ellerim titrer oldu. Kalbimde çarpıntı başladı. Düşük tansiyon başladı. Ben çürüdüm kardeşlerim. Ben ne yaptım ki bu hallere düştüm. Okuduğunuz için teşekkür ederim.