selamun aleyka lafi uzatmadan olaya geciyim. o gun mactan ciktik ustume degistim giydim takimlari attim cantaya esofmani tuttum evin yolunu. izmir de 490 numara otobus bilen bilir cok gibigibtir. tabi ben ilk duraktan bindim gotumu tam bir yere raslicam bir godoş benden once oturdu. yuzume siritarak ben varim bilader dedi. ben caktim durumu bu andaval bucali kekoydu hic bulasamazdim. zaten yorgundum da dayagi yerdim gectim arkalara comdum bi yere. gittik 3 4 durak doldu tabi otobus. gozleri kapadim uyuyo numarasi yapiyom. kolumda bir yannan hisettim. kafayi kaldirmamla morugun biri araliksiz saydirmaya basladi. lan bin niye kalkmiyon adi serefsiz bu kadar yasli var felan diyo benden once 15 16 kisiye karismisti zaten bu azrailin unuuttugu millet takmiyo yari sarhosdu zaten. bu moruk tuttu benim kolumdan bana siddet uyguluyo bildigin bu adama vuramazdim saygisizlik olurdu o zaman canini yakmaliydim. dusundum incideki ayarlar yenge giben oybirinciler vb. herseyi harmanladim ve aklima bir fikir geldi.
"tamam amcacim ozur dilerim" dedim once sol ayagimi attim sonra direkten destek alarak zor bela sagi attim topallaya topallaya dugmeye gittim. otobusten ayy cok yazik seslerini duyuyordum ben bile inanmistim bayaa uzulmustum halime. tabi bu yasli moruk gel evladim hakkini helal et felan dedi. yok amca seni allaha havale ettim. otobusun nerede olduguna dikkat etmeden indim. gozumu duraktan ayrilan otobuse cevirdigimde once dumaninda boguldum. sonra da salya sumuk aglayanlari gordum. benim yerimi kapan keko kardesim ise bu ihtiyarin ustune atlamis dovmeye calisiyo. acayip rahatlamistim ama 1 km yolu yuruyerek cektim pismanmiyim hayir