Okumadım ama çugu

okumaya üşendim emeğe şuku

Beyler çok bunaldım artık the walking dead anılarımı anlatıyorum.

Bundan 2 yıl önce haziran ayı beyler , etraf gevur amı gibi yanıyor. Bizim 6 kişilik bir arkadaş grubumuz var(dı) onlarla haftanın 2 günü halısaha (12-1) kalan günlerde vakit buldukça kahveye gider batak atardık. Neyse günlerden cumartesi saat 21.30 falan olması gerek kahvedeyiz yine batak atıyoruz. ihaleye 9'dan girdim ama nasıl girmiyeyim beyler maça'dan as , papaz , kız , bacak , 10 , 9 bende amk girmezsem bu el beni giber. Neyse çok şükür 11 aldık gibtim bıraktım yarında bizim halısaha maçı var rakip güçlü onu konuşuyoruz bir yandan bir yandanda sigaramı keyifle içiyorum.O akşam öyle sona erdi , pazar akşamı 11 gibi buluştuk binlerle hafiften gidiyoruz halısahaya sigaralarla birlikte. Neyse gittik maç başladı korner oldu bende çıktım gittim ileriye amk giberler kafa topuna iyi çıkarım , top bana doğru gelmiyordu beyler açıkcası ama ben yinede o topa kafa vurmaya çalıştım rakip takımın oyuncusuyla kafa kafaya çarpıştık hoop yerdeyim , hafiften gözlerim kararmaya başladı aha yarra yedim dedim bizim çocuklarda oha amk öyle dalınır mı diye kavga çıkarıyorlar biride demiyor şu çocuğa bakalım diye aq.Ulan bir açtım gözümü Esenyurt Devlet Hastanesindeyim amk hemen böbrekleri kontrol ettim sonra derin bir oh çektim. Biraz zaman geçti , ulan düşünüyorum annem babam nereye gitti acaba kapıyı açıcam ama gücüm yok dışardanda ses gelmiyor çıldırıcam amk. Gücümü hafif topladım bismillah çekerek çıktım açtım kapıyı , anası gibilmiş ortalığın kendi kendime "kürtler özerklik ilan etti herhalde bu ne amk"dedim. Etrafa bakınmaya başladım biri var mı durumu açıklasın diye , yoğun bakım odasına gelmişim içerden hırrııaah diye bir ses geliyor kapıyada "sakın açmayın" yazmışlar allah allah deliricem dıbına kodumun yerinde, yine bismillah diyerek açtım kapıyı.