tuvalette başınıza gelen komik olaylar

herşey bir yağmurlu ve bir o kadar iç karartıcı kış gecesinde başlamıştı. televizyonun başında umarsızca zap yaparken karındaki gurultu ile kendime gelmiştim. ilk başta umursamadım fakat bir beş dakika sonra daha gürültülü ve daha sancılı bir şekilde gelmişti. olamazdı, olmamalıydı.. yerimden kalktığım gibi ağır ve bir okadarda yorucu adımlarla tuvaletin yolunu tuttum. yol bitmek bilmiyordu.. daha sonra tuvaletin kapısına ulaştım bir hamle ile kapıyı açtım.. evet.. tuvaleti görüyordum karşımda... yavaşça kemerimi çözdüm ve pantalonumu yavaşça aşağı sıyırdım ve yavaşça tuvalete oturmak için hamle yaptım. fakat kış mevsimi nedeniyle tuvaletin demiri oldukça soğuk idi.. kıçımı yavaş yavaş yukarı aşağı yaparak alıştıra alıştıra tuvalete yasladım. karnımdaki gurultular şiddetlenmişti ve öfkelenmişti. sancı girdikçe istemsiz ve bir o kadarda zevk verici ıkınmalarla içimdeki kötülükleri dışarı atıyordum. ıkınmalarla birlikte can çekişen bir köpek yavrusu gibi ince ıslıklarla başlayan gaz kaçırmaları belirli bir süre sonra petrol fabrikalarındaki makinalar gibi ses çıkartmaya başlamıştı.. ve o an evet o an takun başı göründü. kendini çaresizce dışarı doğru ittiriyordu. ittirmeye çalışıyordu.. bende ona destek oluyordum. ona elinden tutup dışarı çıkmasına yardımcı olmak istiyordum fakat yapamazdım.. ve kalan son gücümle onu dışarı ittirdim. büyük bir gürültü ile tak yorgun bedenini durgun sular üstüne bıraktı.. düşmenin şiddeti ile bir kaç su damlası zütün sağ lobunu ıslattı.. fakat umrumda değildi.. yavaşça zütü temizleyip doğruldumm.. elimi yıkayıp sifonu çekmek için tuvalete hamle yaptığımda onu gördüm. çaresiz bir deniz kızı gibi suların üstüne serpilmiş bana bakıyordu masum gözleriyle. tanrım sifonu çekmeliydim.. acı çektiği çok belliydi acısına son vermeliydim. bir süre bakıştıktan sonra sifonu çektim. bedeni oldukça hasar almıştı fakat gitmemekte ısrarlıydı. aramızda bir yakınlaşma başlamıştı. fakat olamazdı böyle birşey. o gitmeliydi ben kalmalıydım. herşey eskisi gibi olmalıydı. artık kolu bacağı olmayan yaralı biriydi fakat benle kalmak istiyordu. hemen koşarak balkondaki süpürgeyi kaptım. ani bir hamle ile süpürgeyi ters çevirip sopasıyla taka iki kere ard arda vurdum.. gözümden yaşlar dökülüyordu fakat doğru olan buydu son bir hamle ile sifonu çektim.. ve onu sonsuzluğa uğurladım..