Geçen sene babamla birlikte istanbula halamgile gittik. Herşey cok guzeldi yemegimizi felan yedik kuzenle oturuyoz. Birden içimdeki şeylerin kapıya dayandığını hissettim. Tüylerim diken diken oldu kendimi tuvalete attım indirdim tumanımı oturdum sıçmak için ıkınıyorum birden pat etti sonra patir kutur basladım sıçmaya tüm hayatım ve yaşamım bir yığın halinde zütümün altına düşüyordu tam bitti hersey ayaga kalktım o tak yığınında yediğim pilav ,balık ekmek ,elma ,memleket hasreti ve hayallerim vardı. Bilen bilir muslugun altında bi kova olur tuvaletlerde su dolu. Tası aldım döktüm suyu yok abi gitmiyo dıbına sapladığım birdaha döktüm bana direniyo dumani tuten tak aldım kovayı bosalttim ustune delik tıkanmış tak parca parça oldu tuvaleti o doktugum su bastı her taraf tak oldu corabim taklu suyla islandı. Yaklagib bi yarım saat oldu hala tuvaletteyim halam gorurse nekadarda utanirim dayanamadim el fırcasini aldim delige soktum vay mk bi cektim tak saplanmis fircaya hala gitmiyo kovayi aldim taklu suyu kovaya doldurdum. Kuzeni cagirdim tuvaleti gosterdim. Cocuk geldime pişman oldu iceri girdi ben ciktim orda bi sopa varmis onu delige soktu butun pislik kayboldu akti gitti. Tabi guluyo bin halime bn kipkirmizi oldum. Halam geldi napiyon saatlerdir dedi tuvalete girdi.O fırçayi kaldırdıya beynimden vuruldum ayaklarım ters döndü.O kocaman tak parcasi benim takum halamin elindeydi allah zütünü dugumlesin dedi Bi daha gitmicem istanbula mk