-Sence biz yaşıyor muyuz albayım? Yoksa yaşar gibi gözüken yürüyen nefes alan ölüler miyiz?
Bazen adına boş dediğimiz zamanın durduğu vakitlerde bu soruları soruyorum kendime.. Bazende acaba dünyada gerçekten mutlu olan ve mutlu ölen birileri var mı? diye düşünüyorum.
Ama anladım ki bu hayatta kötü olacaksın.

+Olma be evladım dünya iyi insanların hatırına dönüyor.

-Hayır albayım kötü olacaksın yaşamak için, kendini ve sevdiklerini korumak için belkide mutlu olmak için.. Hem o söz yalan albayım dünya iyi insanların hatırına dönmez, dünya iyi insanların sırtında döner... Bu yüzden bu dünyada kötü olacaksın. Evet kötülük.. Güzel dilimizde ne kadar çirkinleşmiş söz varsa hepsi onun sırtına yüklenmiş biçare kelime...
Neden bu kadar kötü varken bunlar biz iyilerin başına geliyor albayım?

Bu soruları kendime sorarken aldığım tek cevap biz kötü olmasını da beceremiyoruz.

Bu yüzden Tutunamayanlar'ın yegane sancaktarlarıyız...