Tutmaz. Özenti başlık.

http://www.youtube.com/watch?v=FD85_eHYLQY

onunla lise 3 zamanları tanışmıştım. olacaklardan habersiz sınıftaki arkadaşlarla top oynamaya çıkmıştık. öğleden sonraki son ders artık evlere dağılacağız. servisler de gelmiş yavaştan üst devremiz dağılmaya başlamış biz basketbol sahasında küçük bir maç çeviriyoruz.

okuldan bahsedeyim az biraz. okulumuz öğretmen lisesiydi. şehrin en iyi okulları bir araya toplanmış kampüsümsü bir komplex yapı oluşturulmaya çalışılmış. hafiften de başarılı olmuş bir proje açıkçası. fen lisesi, şehrin en iyi anadolu lisesi, güzel sanatlar lisesi, sonradan açılmış bir de sosyal bilimler lisesi ile iç içe bir öğrencilik yaşamı.

okulun erkek öğrenci yurdu olmadığından mütevellit kız sayısında bir patlama var. sınıf başına erkek sayısı 6-7 ortalamalarında. bizim sınıf 10 erkek o ayrı mesele. kız sayısı fazla dediğime bakmayın panpalar bizim 120 kişilik devrede toplasan 5-6 güzel kız vardır. onların da sevgilileri vardı tahmin edeceğiniz üzere. devremiz desen tak gibi bir devre. sosyal değiliz, kültür desen hiç yok. dedikodu, arkadan konuşmalar birbirinin kuyularını kazmalar anlayacağınız kaypak ne durum varsa bizim devrede bolca var. ama sadece kızlar arasında var. zaten toplam 30-35 erkek var devrede aq. dediğim gibi devremiz atamızın dediği gençlikten tamamen uzaktı. fakat alt devreler üst devreler bizden çok farklılardı. bizim tam zıttımız olan insanları alt ve üst devrelere serpiştirmişler sanki. konuya dönelim panpalar sapmış onu farkettim

http://www.youtube.com/watch?v=xDJ2QNp3OJU

o gün maçımızı yaparken tamamen farklı bir tutum içerisindeyim. maça odaklanmıyordum. uzun süredir sınıf arkadaşlarımla basket oynamamıza rağmen maçı boşvermiş etrafa bakıyordum sadece. ne top istiyorum ne rebound ne de başka bir şey. sadece etrafı seyrediyorum. nedense hep okulumuzdan tarafa bakıyorum. seslendiler arkadaşlar 'eteq oyuna dön ulan artık' hafif sırıtarak sağımdan dönerken 3 kişi sahanın kenarında banklarda oturuyorlardı. önce pek önemsemedim onları maça döndüm biraz. hafif canlılık belirtisi gösterip tekrardan seyre dalmaya yeltendim ki o kişi aklıma geldi. tahmin edeceğiniz üzre üçü de kızdı. soldaki ikisi esmer sağdaki sarışındı. üçü de ortalamanın üstünde güzel kızlardı. ama nedense ben ortadakine bakakalmıştım

bir kaç saniyelik kilitlenmeden sonra döndüm hafif bir ter basmıştı. elim hafif titremiş nefes alışım yavaşlamıştı. kendime gelmek için ufak bi silkindim. ilkokuldan beri tanıştığımız öz kardeşimden ayırt etmediğim hüseyin geldi.

-eteq noldu lan neden oynamıyosun oyunu
+abi ne bileyim içimden gelmiyor ya
-iyisin değil mi lan
+iyiyim lan sıkıcı geldi işte oyun. bu arada şu üçlüyü gördün mü? özellikle ortadaki
-gördüm olum çok çekici değil mi
+ben o kızla muhabbet kurucam olum
-ya bi git sen kim o kim
+(hafiften omzuna vurarak)hasgibtir lan görürsün sen haydi oyuna dönelim

evet her şeyin başlangıcı o gündü. kasımın sonları diye hatırlıyorum emin değilim. sonradan kendisiyle konuştuğumda da o gün o da olduğu gibi olmadığını söylemişti. normalde önümdeki olanları seyrederim fakat uzağa dertli dertli bakıyordum demişti

devam panpa

rizörvıd

http://www.youtube.com/watch?v=-cwJj_IczGQ

kafama koymuştum o gün evet. onunla muhabbeti kuracaktım ama nasıl. onu ilk defa görmüştüm, adını bilmiyordum arkadaşlarını bilmiyordum. lanet olası 3 senede ilk defa görmüştüm. ne yaparım bilmiyordum. gel zaman git zaman okulumuzun başkanlık seçim günü gelip çatmıştı. sınıfımızdan bir çocukta adaydı seçimlere bir de yine bizim devreden bir çocuk adaydı. diğer elemanı üst devreler de destekliyorlardı. işimiz zordu. alt devreler bizim sayılırdı oylar kullanıldı sayım zamanı geldi. okulun kütüphanesinde yapılacaktı seçim sınıftan bir kaç kişi çıktık yukarı kapıda bekliyoruz. içeri almıyor hocalar. e haklılarda. ben o sırada hüseyinle ve başa çocuklarla konuşuyorum gülüşüp eğleniyoruz. sağımdan bir kapının açıldığını duydum aldırış etmedim sonrasında muhabbette sıkınca loş karanlıkta etrafa baktım. katı incelemeye koyuldum. ve farkettim ki ben okulun bu kısmını hiç bilmiyorum. ya gelmedim ya da 1-2 defa gelip önemsemeden çıktım.

o kısımdan bahsedeyim. kullanılmayan bir fizik laboratuvarı, arada gidilen bir kimya laboratuvarı, kütüphanemiz, sonradan öğrendiğim bir kızlar tuvaleti, iki tane de sınıf vardı. sınıflar da normalden küçüktü. önceleri okula 96 kişi alındığından küçük yapılmış o sınıflar.

olaya dönüyorum

loş karanlık ortamda kişileri seçmeye çalıştım. kütüphanenin kapısının yanında sandalyede birisi oturuyordu. kim ulan bu derken yanındaki kalabalık hafif seyreldi. yüzüne ışık vurdu. oydu. evet oydu. saçlarını düzleştirici ile düzleştirmiş rengini seçemiyordum. gözleri karaydı, eyeliner çekmiş biraz değişik görünüyordu. dudaklarında hafif bir ruj vardı. küpe takmıyordu. üzerinde kot ceket ve pantolon vardı. ayağında beyaz spor ayakkabısı vardı. ceketin altında ne vardı hatırlamıyorum.( ama genelde böyle kombinler yapardı. ve bu kombini her zaman goşuma gitmiştir). seçim hakkında yanındakilerle(bizim sınıftaki huurlar) konuşuyordu ben yine duvarın karşısında onu seyrediyordum bizim muhabbetten tümüyle kopmuştum. odağım ondaydı. hayal meyal hatırlıyorum şunları söylüyordu.

zaten yüksek ihtimal sizin çocuk kazanacak diğerini destekleyen pek yok sadece bizim devreden 2 sınıf var. gerisi hep sizde. rahat olun kazanacaksınız bu seçimi bla bla bla..

sadece bu sözleri hatırlıyorum. bacak bacak üstüne atmış bilmiş bir tavırla konuşuyordu. ve çok tatlı görünüyordu. boyu oturduğundan pek sezilmiyordu ama kısaydı bana göre 1.65 civarlarında olduğunu tahmin ettim. diksiyonu yaşadığımız şehire göre oldukça iyiydi. benim daha da ilgimi çekiyordu

seçimi kazandık çocuğu sırtımızda falan taşıdık okulun önünde halay çektik o gün bitti. 1-2 hafta geçti okul dağılacaktı hoca insanlık edip bizi erken bırakmıştı. serviste en önde osmanla oturuyorduk. o servisçiyle makara yapıyor arada radyoyla oynuyor ben de yandan geçen servislerin önünde oturanlara tanısam da tanımasam da selam veriyordum. hala ne amaçla yaptığımı çözebilmiş değilim. böyle böyle giderken birden serviste onu gördüm ne yapacağımı bilemedim. o 3 saniyelik kısa olay o kadar uzunmuş gibi geldiki. hani filmlerde olur ya. iki kişi birbirini görür slow motion ilerler sahne. göz kırpması ağırlaşır, sesler bulanıklaşır, renkler parlar. aynen o oldu. her şey durdu göz göze geldik onunla. sadece baktık ama o hafiften gülümsedi ben ifadesiz bakmıyorum hala. ne yapacağım konusunda en ufak bir fikrim yok sonra her şey olağan duruma geldi servis geçti gitti. benim kemiklerim çekilmiş gibi oldu. bir anda aşağı kaydım yere düştüm servisçi hakan abiyle osman zütleriyle güldü amk. lan gülmeyin kaldırın beni dedim bende güldüm. osman kaldırdı biz de hareket ettik

onunla konuşmaya başladığımız hafta artık. bir perşembe günü okuldan çıkıp internet kafeye gitmiştik arkadaşlarla cod2 oynadık. çok da eğlendik açıkçası. çıkışta dersaneye gidecektik. birisi yürüyelim ulan dedi. bizimkiler de gaza gelip hadi lan yürüyelim aq dedi.

şehirden bahsedecek olursak adana osmaniyede oturuyorum panpalar. hazirandaki seçimlerde hepimizin ismen bildiği mhp nin kalesinde yaşıyorum. şehir küçük. gerçekten küçük züt kadar şehir. insanlar çok kültürsüz en ufak bir şeyde kavga çıkartan insanlar var. şehir sloganımız mutlu şehir. fakat en mutlu şehirler sıralamsında sondan 2 ve ya 3 üz emin değilim. çok iyi olmayan bir üniversitemiz var 'OKÜ' doğudan sınavda iyi bir şeyler yapamayan insanaların seçtiği bir okul. ayrıca otoyol, demir yolu geçiş yolu üzerine kurulu olduğundan şehrimiz çok farklı etnik köken topluluklarından oluşuyor. arap, kürt, türk, alevi her kesimden insan var. kekolar şehri basmış durumda. her köşe başı bildiğimiz özelliklere sahip kekolarımız sokakların asayişini sağlamak ile mükellefler.

neyse konumuza dönüyorum

https://www.youtube.com/watch?v=44XYEeD1A1U

yürüyoruz dersaneye 4 sap. bir caminin önünden geçerken onu gördüm karşıdan geliyordu. o da evine gidiyordu anlaşılan. kafasını kaldırdı yine gülümsedi. bu sefer harbi gülümsedi kesin yani. aramızda yaklaşık 10 adım varken merhaba dedi. ben de başımla karşılık verdim. yanımızdan geçti gitti. biraz da uzaklaşınca bizimkiler hemen mkaraya vurdu.

+bana dedi
-gibtir lan bana dedi
• sana noluyor bin bana dedi
e: sus lan hepiniz biliyosunuz ki bana dedi aq devam edin dersaneye geç kalıcaz

onlarda gülüştüler hadi iyisin falan yapıp dersaneye gittik günüm nasıl geçti hiç bir fikrim yok. aklım 1 karış havada gezdim o gün başka bir şey hatılamıyorum

cumartesi günü oldu. sabah internette geziyorum bi facebooka gireyim dedim. birisi arkadaşlık isteği göndermiş ona bakarken önerilen bölümüne gözüm çarptı baktım onun fotoğrafı. 'ananı gibim şansımı gibeyim' diye bir nara çıktı ağzımdan. direk vurdum kafasına arkadaş ekle butonuna bastım. bir rahatlık çöktü üzerime mutlu olmuştum. dersane vakti geldi. dersaneye gidiyorum bu sefer tekim. kış mevsimi zaten. soğuklar hafif vurmaya başlamış. üzerimde lc den aldığım ucuz bir deri ceket var. ellerim cebimde, kulağımda kulaklık umursamaz tavırla dersanenin merdivenlerini çıkıyorum. ilk katı geçince bir gürültü yaklaştı nooluyoz dıbına koyum dedim hafiften. kulaklığı çıkardım. ses yaklaşıyordu aşağı iniyorlardı birileri. ses tonlarına göre 4 farklı kişi sezdim gülüşüyorlardı hunharca. sonra onlarla karşılaştık merdivende kenara çekildim. o çarptı gözüme. yine o. kafasına bir bere takmış mor. ellerinde mor bir eldiven. üzerinde mont vardı rengi koyuydu. ayaklarında mavi botları vardı. bir de dar siyah pantolonu vardı. çok büyük gösterirdi bu giyimi onu. hayal meyal hatırlıyorum şunları söylüyordu.

ya sen ne diyosun ben ellerimi ayaklarımı hissetmiyorum bak donuyorlar. dokunsana yaa

sesini duymak huzur verir ya. öyle oldu panpalar derse girdim sonra

akşam eve geldim yemek falan yedim. o gün gördüğüm dersleri tekrar ettim az biraz ders çalıştım. sonra internete takılmak istedim. rutin işlerimden sonra facebook a girdim. bildirim ışığım kızıllanmıştı. hayırdır amk deyip açtım. xx arkadaşlık isteğini kabul etti... dünyalar benim olmuştu sanki evvet diye haykırdım. annem içeri geldi
-noluyor lan?
e: anne oyunda bir şey başardım da
- oğlum korktuk bizde yapma şöyle. (kapıdan dıaşrı)bir şeyi yokmuş bey. neyse çok ses yapma
e: tamam sultanım

annem gidince bekledim bir süre online olması için ama girmedi hiç siteye. biraz moralim bozuldu. onun profiline girdim fotoğraflara girdim. bir önceki sene mersin gezisinde okul adına bir proje ile katılmışlar. ben de onları ziyarete gitmiştim nasıl görmedim lan bunu amk dedim kendime. böyle bir hatayı nasıl kabul ederdim ki. kızdım kendime. fotoğrafın en çok hoşuma gidenini beğendim. çıktım siteden online olmuyordu. ertesi gün sabah dersane vardı uyumam gerekti. uyudum sabah oldu

siz okuyun ya da okumayın bunu yazıp rahatlamak istiyorum

bir kaç saate devam edicem

Yaz panpa

Birazdan geliyorum panpa pc ye geceyim de

Rezbiyen