turgut uyar

Bir şey vardı ısınmaz kalın kumaşların altında, kesip biçtiler
Patron çıkardılar, karşılaştırdılar,
Katlanılmaz bir uykunun sonunu kesip biçtiler
Şarkılara başladılar ölmüş olan bir at için
Makaslarını bırakmadılar
Bekleniyorlardı.

Çok komiksin azrail turgut uyar ölür mü?

ismet özel bu adamın şiirlerini okuyunca çokoş oluyor.

ben ne güzel işerim güneşe karşı
arkamda medrese duvarı önümde çarşı

bir sürekli kaşınmadır yaşadığım
törelere ve alışkanlığa karşı

...

sen nereye ben oraya, adım adım
insan sevdikçe güçleniyor artık anladım.. bea<3

Ağustos 22, dediler ustan ölmüş.
Çok gülünçsün Azrail, Turgut Uyar ölür mü?

Biliyoruz neyi bölüştüğümüzü, konuşmasak da

durma göğe bakalım.

göğe bakma durağı giber ccc turgut uyar ccc

y a z a r dan selamlar..

büyük şair, durma göğe bakalım!

Bu karanlık iyi
Aferin tanrıya

hayat giben adam.

https://www.youtube.com/watch?v=NdE9p5iekMk

https://www.youtube.com/watch?v=uTnH9wpFlLg

büyük bir isim

şaştım, senin hançerin bu kadar mıydı
varmadı yüreğime

için suçlu bir deniz gibi
dokunma yüreğime

tabansızım, aklım başımda, ellerim
uyanık bir atmaca gülüşünde

ellerin boyalı da olsa kentten de gelsen
dağdan değilsin
dokunma yüreğime

şu ölenler kimdi, şu şarkı nerden sana
dokunma yüreğime

sondur bu akşamlar, geceler diriltir beni
bir kuşun sesinde

sen nerdesin hepimiz nerdeyiz
güneş oyalıyor ikindiyi

bir kuş sesinde

kuşla mukayyet değiliz. (için suçlu bir deniz gibi dokunma yüreğime.. bu nasıl bir söz üstad.. şiirin yaş alsın okudukça yeni bir sır bulalım içinde..)

Terziler geldiler. Durgunluktu o dökük saçık giyindikleri
Yarım kalmışlardı. Tamamlanmadılar. Toplu odalarını sevdiler.
Ölümü hüzünle geçmişlerdi, ateşe tapardılar.
Kent eşiklerindeydi, ağlayışını duydular
Kesitler, biçitler, dikmediler ve gitmediler,
iğnelerine iplik geçirip beklediler;

"Ey artık ölmüş olan at! -dediler-
En güzeli oydu işte, yüzünün
savaçla ilişkisi.
Boydanboya bir karşıkoyma, denge
ve istekli bir azalma. Onu bilirdik.
O ağaç senin kanınla beslenirdi,
hepimizi besleyen.
Bir ülkeyi yeniden yaratırdı şaşkınlığımız
senin karşında,
alışverişin, alfabenin, iplik döküntüleriin ve
her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği... "

sevinmiştim negzel bir sürü entry girilmiş diye, bir baktım hepsini aynı adam girmiş. büyük usta gereken ilgiyi görememiş, yazık. oysa bugün ölüm yıldönümü, ki öldüğünde cemal süreya

“Öldüğü gün
hepimizi işten attılar.”

demiş, ferhan şensoy,

“ağustos yirmi iki, dediler “ustan ölmüş”,
çok komiksin azrail, Turgut Uyar ölür mü?”

diye cevap vermiş. şairi şiirle anmak şart olmuş, dinleyelim;

"Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım…"

ve elbette,

"...
tut ki sen bir şiiri çok iyi yazsan
ya da çok iyi bir şiir yazsan
bir saatin aralıksız işleyişi
bir çocuğun bir sokak kedisini sevişi
bilmem ki sanki güzel bir akşam gibi
onun için her akşamı iyi yaşamalıyım
yani kıskanılan onu
demek istediğim hepsi"

söylenecek çok şey yok. Allah rahmet eylesin, mekanın cennet olsun usta.

şairdir. büyük insan.