trendesin güzel bir manzara eşliğinde

insan yalnız doğar ve yalnız ölür ama yalnız yaşamam koyuyo be

güneşli bir hava eş, dost arkadaş cümbür cemaat seyahat ediyorsun.. çook mutlusun. tabi başka yolcularda var aynı vagonda.. sonra biraz ileride tüneli görürsün. karanlık ve soğuk. sanki artık müşterisi gelmeyen bunak bir huur amı gibi.. yalnız.. görürsün o tüneli lakin tren yoluna devam etmektedir durduramazsın... kaçış yok artık... sonra her yer karanlık. tüm gülüşmeler, konuşmalar, fısıldaşmalar. hepsi birden kesilir. karanlık sarar etrafını seslenirsin kimse duymaz.. sanki yankı bile yapmayacak şekilde örülmüş tünelin duvarları. yalnızlık böyledir. nasıl gelirse gelsin kurtuluş yok...

Peki etraftakilere ne oldu? indiler mi trenden? hayır inemezler. durmadı kiiii tren. o soğuk sonsuz karanlıkta anlıyorsun herşeyi aslında onlar hiç bir zaman yanında değildi. aslında sen trene binmeden önce de yalnızdın. sadece kafanda herşeyi olmasını istediğin gibi tasarlıyordun ve onları kabinde hissetmek istediğin gibi taşıyordun.

bunak huur amından sonrasını okumadım okuyamadım :(