Sigara, okul vb. gibi durumlardan dolayı ev ahalisiyle aramın bozuk olduğu lise son zamanlarıydı. ailemle aram bozuk olduğu için dedemlerde kalıyodum. sabah bi uyandım,9'da yetişmem gereken derse geç kalıyorum, fermuarı çekiştire çekiştire bindim tramvaya. geç kalırsam dersaneden evi arayacakları için peder beni hoplatabilirdi akşam. tramvayı da bi gör birbirine sürten sürtene o kadar kalabalık neyse ayakta kaldık. yaklaşık 4 kişilik ünili kız grubunun başında dikiliyorum. kaptanın yaptığı ani frenle kapalı olan ablanın üstüne kapaklandım.bu abla ne yapıyosun gerizekalı, aptal,dikkat etsene diye bağırarak beni tramvayın içinde rencide etmeye başladı.bu durumdan hemen kurtulmam gerektiğini düşünürken beynimde ampul yandı. çevredekilerin duyacağı şekilde ve acıklı bi ses tonuylaabla kusura bakma, ayağım sakat, fren yapınca tutanamadım, düştüm dedim. abla bunu duyunca kıpkırmızı oldu, gözleri doldu üstüne bi de bana yer verdi. neyse son durağa geldik,ben de topallayarak bunların önünden indim, karşıya geçtik beraber. yanımda oldukları için yazık ya,kötü oldu gibi laflarını duyuyodum.e dersaneye geç kalıcaz ben bastım deparı karşıya geçince. karı beddua mı etti ne yaptıysa o gün bugündür işlerim yolunda gitmiyo.