toynaklara yan bastım

Fırtına dinmiş hava pırıl pırıldı. Kendinden geçmiş haldeki ismailin elinden kumandayı alıp bire bastım. ilk sırada fashion tv vardı. Değiştirmeyi unutmuş olmalıydı. iç çamaşırı defilesini görünce gözbebekleri büyüdü. Nefes alışı değişti. Anında abaza Müslüman durumuna geçiş yaptı

Camiye doğru koştum imamda evine doğru koşuyodu. yetişip yakaladım. Oyalama beni bavulumu toplicam dedi. Niye ? –istanbula gidip ilahi kasedi çıkarcam dedi.
Değişen başka biri varmı diye meydana gittim. herkes dükkanını açmıştı . görünürde pek bi değişiklik yoktu. Bakkala girdim. Erdal abi nasılsın? –pek şahaneyim. Zat-ı aliniz de pek muhteremdir umuyorum dedi. Ha? –ha değil efendim diceksin, terbiyesiz . bu yaşına gelmişsin ama hala adab-ı muaşeret kurallarını bilmiyorsun. –erdal abi sen onu yazabiliyon mu ezbere mi okuyon. –çıkınız efenim dışarı, lütfen gibtirip gidiniz efenim.

Her şey değişmişti sanki. Cerenlere gittim. evde yoklardı. Kapıyı çaldım tekrar ve tekrar ve tekrar ve tekrar. Hiç bi şey olmadı. Demek ki gitmişlerdi.
Eve döndüm. Kapıyı annem açtı. Sadece siyah giymişti. Anne şu yeni taşınan aile vardı ya onlar gittiler mi? Hangi yeni aile? Şu caminin ilerisinde sarı beyaz bina. Neyiniz var kuzum? Orası bizim evimiz ya. Kiracılarımız taşındıkları için ev şu an boş. -Lan dalga mı geçiyo herkes benimle. –niçin böle konuşuyorsunuz? Anne sen hasta mısın ateşin mi var? Nayır kuzum sanırım siz hastasınız. Ayrıca böyle konuşmayı keserseniz bahtiyar olurum. –anne adın ne? –filiz akın. –al işte yemişin kafayı. –rica edicim saçmalamayı kesin. Odanıza çıkın ve istirahat edin.

lan 200.entryi ben gircektim ya

yazar tıkanması yaşıyorum beyler

up up up

Anneme görünmeden evden çıktım. Eğer o ev bizimse üstümde anahtar olmalıydı. Tahmin ettiğim gibi oldu. Cebimde bissürü anahtar vardı. Hiçbiri kapıyı açmadı. Kapı tahtaydı. Omuz atmayı denedim. Yine açamadım. Kapının önüne oturup ağlamaya başladım. Ne olduğunun mantıklı bi açıklaması olmalıydı.

ismail abinin dükkana gittim. başında takkesi elinde tesbihi ile dükkanda oturuyodu. Naber ismail abi dedim. –aleyküm selam mübarek din kardeşim. Tesbihi bırakıp yanıma geldi. bi su sesi geliyodu. abi musluk mu açık dedim. cevap vermedi. Dürtmeye başladı. Napıyon abi dedim. hala dürtüyodu. Abi yapmasana dememe rağmen dürtmeye devam etti. Yapma giberim ananı diyip kafamı kaldırdığımda taburede oturuyodum. ismail başımdaydı. ne küfrediyon lan muallak dedi. –abi takken nerde? –ne takkesi olm? Abi ne zaman oturdum buraya? Olm yağmur yağmaya başladı. Sen uyudun sonra. Kafamı çevirip dışarı baktım. Fırtına devam ediyodu. Abi dinmemiş miydi bu dedim? ne dinmesi lan diner mi bu. 1 saattir yağıyo.

Yağmur dinmişti. Hava hala ağırdı. Her an tekrar dolu yağabilirdi. Direk çıktım dükkandan. ismail –olm nereye gidiyon lan tekrar yağarsa görürsün ebeninkini dedi. Cevap vermedim. camiye gittim. mahsur kalan cemaat kaçarcasına dağılıyodu. Hocayı bekledim. En son o çıktı. Hocam konuşmamız lazım –eve gitmem lazım nuri, bavulumu toplayacam. Neden? –neden mi. Lan bi çevrene bak, tam düzeldi derken yine bozuttunuz. Önce şu abi kardeş peşinden de hayri manyağı, cenabetsiniz bütün köy. Bu mevsimde dolu yağmasının mantıklı bi sebebi var mı sence? Yapılanların vebalini çekecek bu köy.

Nasıl olsa öğrenirim diyip eve döndüm. Kapıyı çaldım. Kimse açmadı. Tekrar çaldım. Ayşe teyze cama çıkıp bağırdı –anan yanımda.

Gidip anahtarı aldım. Eve girdiğimde her şey aynıydı. Değişiklik yoktu. Odama çıkıp yattım. Uyumadan önce rüyamı hatırlamaya çalıştım ama zorlamama gerek yoktu. Çünkü hala etkisindeydim.

Evden çıkıp haydarın yanına gittim. kasap dükkanını kapatmış berber açmıştı. Naber abi dedim. iyi sen napıyon dedi. Abi berberi ne zaman açtın ya. Ne güzel kasaptın sen. –ne kasabı olm ne diyon. Bu dükkan 1950den beri berber. Babamdan miras kaldı berberlik bana.
iyi hadi kolay gelsin. Diyerek çıktım. Sanırım yine rüyadaydım. Çünkü haydarın babası belli değildi. 2 tane baba adayı varmış. Çocuğun kimden olduğu belli değildi. Mahkeme falan derken ikiside vınlamış. Babası yoktu yani. bin haydar

ismail abiyi merak edip yanına gittim. takkeyi atıp kippa mıdır kipa mıdır ne gibimse onu giymişti. Sakalları uzatmıştı. Şimdide Yahudi olmuştu. Dükkan kapalıydı. Hayırdır kapatmışın dükkanı. Tıraşa gidiyom dedi. ismail abi sen Müslüman değil miydin ya? –ismail değil samuel. Bi öğrenemediniz ya. Neyse tutma beni. –dur abi bende gelim bari dedim.

Haydarın dükkana gidip selam verdi. Haydar selamı almayıp başıyla otur dedi. ismail oturdu. Saçmı sakal mı? dedi. Sakalları incelt saçlarıda çok hafif al. Diyip kipayı çıkarttı. Haydar jiletleri hazırlamıştı. Makine kullanmayacaktı. Haydar ismailin sakalları tam ortadan geçecek şekilde kesti. O an haydarın aynadan yansıyan görüntüsüne baktım. Nazi bıyığı vardı. Haydar ismaile –senden de iyi sabun olur diye fısıldadı. –ismailin hayır diye haykırmasıyla ayna kırıldı. Camlar aşağıya iniyodu. Her yerden sular geliyodu. suların altında boğulmak üzereydim. Anında uyandım. annem yüzüme su döküyodu uyanmam için

anne ben hiç iyi değilim ya. Diyip çıktım. Ormana gidip yalnız kalmak istiyodum.
Yere yakın bi dala oturdum. Neler olduğunu anlamaya çalıştım. Ama olaylar akıl alır gibi değildi. Tek başıma altından kalkamazdım. Köyde eğitim almış aklı başında bi imam vardı -oda gitmişti-, salih öğretmen vardı. Salih hocayla konuşmak için evine gittim. evde değildi. Okulda olmalıydı.

Okula gittim. hademe ile birlikte oturuyodu. Hocam biraz konuşabilir miyiz dedim. –evet. –özel biraz. –necip efendi sen biraz müsaade etsene. Hademe kapıyı kapatıp çıktı.
Hocam ben iyi değilim ya. –neyin var. –nasıl anlatsam bilmiyom. –aşık mı oldun lan? –oda varda şimdi ben rüya görüyorum ama yaşıyorum sanıyorum. –e hepimiz öle sanıyoruz. –hayır şöyle şimdi ben rüya görüyorum ama ne zaman uyuduğumu bilmiyorum. Uyuduğumu hatırlamadığım için hepsini gerçek yaşamış gibi hissediyorum. Aşırı gerçekçi. Reflekslerim çalışıyo, hissediyorum ama rüya çıkıyo. –olur öyle. –dinlemediniz dimi ? –bak evladım rüyalar gerçek gibiyse ondan faydalanmaya çalış diyip ayağa kalktı. Masanın kenarında bi yere dokundu. Duvar kaymaya başladı. Devasa bi kütüphane açıldı. Yine rüyadayım dimi? –nerden anladın? –nerden olcak 15 metrekare oda böyle yer nerden çıkıyo dıbınakoyim. –rüyada olsa ben senin hocanım terbiyeli ol. –pardon hocam. E nasıl uyancam ben? –git ölmeye çalış atla biyerden. komaya girersen arafta kalırsın haberin olsun

Rüyadaysam yine herkes değişmiştir. Meydana indim. bakkal süpermarket olmuştu. Haydarın kasaba girdim. içerde bi müşteriyle tartışıyodu. Adam “sana minnet etceğime gibimi keser yerim” diyip satırı aldı. Kesip yedi. Ama adam delikanlıymış onu anladım.

Ölmenin en kesin yolu intihardır. intihar edecektim. Burası benim bilinçaltımsa istediğim gibi yenilikler yapabilirdim. Ormanın girişinde uçurum olduğunu düşündüm. Koşarak ormana giderken bi anda kendimi boşlukta buldum. Uçuruma bi derinlik koymamıştım. Dipsiz kazana kepçe daldırmak gibi bişeydi yaptığım. Saatlerce boşlukta süzülebilirdim. Hemen bi akarsu düşündüm. En azından suya düşcektim. Sertçe yere çarptım. Kafamı kaldırdığımda ormanda yerde yatıyodum. Ağaçtan düşmüştüm. O zaman intihar teşebbüsüm olumlu sonuçlanmamıştı

Bu böle olmayacaktı. Doktorluk olmuştum iyice. Eve gitmem lazımdı. Önce ormandan çıkmalıydım. Ama yapamazdım. Ormanın girişindeki uçurum buna engeldi. Sesimi de duyuramazdım. Telefonda çekmiyodu. iyice züte gelmiştim. Belki de uçurumun yakınlarından sesimi duyurabilirdim. Belkide uçurum da yoktu. Ama hafızam beni yanıltmazdı. Hatırladığım kadarıyla uçurum vardı, dibinde akarsu. Oldukça büyük bi boşluktu.

Temkinli adımlarla yaklaşıyodum ormanın girişine. Elime bi taş alıp attım. Ama zeminde duruyordu hala. Düşmemişti. Hay gibeyim diye hızlı adımlarla yaklaştım. Ama uçurum yoktu. Noluyo amk ?
iman gücü ile koşarak eve gittim. ama çok yavaştım

Eve girdim. Boğulurcasına su içtim ama titremem geçmedi. Merdivenleri ikişer ikişer çıkıyodum. Hemen yatağıma uzanıp üstümü örttüm. Neler olduğuna anlam veremiyodum. Uçurum vardı diye hatırlıyodum ama yoktu. iyice kafayı yemiştim.

Rüyaya dalmayı bekledim ama olmadı. Uyuyamadım. Dışarı çıkarsam belki bi nebze iyi gelir diye çıktım. Meydana inmeye çekiniyodum. Derin nefesler alıp yavaş yavaş yürüdüm. Yürüdükçe bi açılma geliyodu. çok geçmeden hava kapandı. Yağmur yağıyodu. Yağmur yağarken bi rahatlama geliyodu. bedenime değen sular tüm dertlerimi alıyo gibiydi. Sonra bi ses geldi. kafamı çevirip etrafa baktım kimse yoktu. Ses gökten geliyodu. kafamı kaldırıp baktım yukarı.

Gözümü açıp baktığımda annem başımdaydı. hiç şaşırmadım rüyada olduğuma. –bu yaşta altına mı işedin lan? –ne işemesi ya. – işemişin işte. Kalk değiş üstünü.

Yağmurun ve yağmur yağdıkça rahatlamamın sebebi belli olmuştu