toprağın kokusu beni etkilemiyor artık

değerlencek buralar

ben okumam okuyan okusun..

rezerved

rezerve

reklam alınır

http://imgim.com/20117167666.jpg

reserved

edit: anlatacan mı güzel kardeşim ?

reserved

yalandan rezerve

#1
bundan 11 sene önce,
lise 1e başladığımda hayatımda çok değişiklik olmuştu lise hayatı değişen arkadaşlar derken
lise 1in 2. ayında babamın kanser olduğunu öğrendim
bi süre benden saklamıştı annem ve babam fakat en sonunda hastaneye yatması gerektiğinde banada söylemek zorunda kaldılar
keşke zorunda olmasalardı
keşke o hastaneye hiç yatmasaydı..

hastaneye yattığın kanserin 3. aşamasındaydı
önce karaciğeri sonra midesine yayıldı
okula gitmeyi bırakmıştım hastanede sabahlıyordum
annem çalışan bir kadındı fakat onun iş arkadaşları burda olmasını desteklediği için
patronları olmadığı zamanlar oda hastanedeydi

babamla aram hiç iyi olmadı, kumarbazdı bu bir hastalıktı
ben evden kapıyı çarpıp çıktığımda akıllanmıştı ama herşey için çok geçti
kumar artık oynamıyordu belki ama tüm maaşını kumara yatırıyordu
dedem zengin birisiydi yardım etmeyi denedi kabul etmedi babam
gururluydu
gururlu olduğu kadar cesurdu
keşke o kadar gururlu olmasaydı

#2
okula gitmemem arkadaşlarımı endişelendirmişti ilk gerçek arkadaşlarımı orda tanıdım
gelenler olmuştu ziyarete
babamsa hergün kötüleşmeye devam ediyordu
uzun süre geçmeden lise1 in 6. ayında babam kanserden vefat etti

babama aramız belki iyi değildi belki iyi birisi değildi
ama bir babamın olmadığını bilmek hele 15 yaşındaysam çok zordu anlatamam arkadaşlar bu acıyı
babamla oturup erkek erkeğe muhabbet edemeden terketmişti beni annemi gururunu
toprağa verirken babamı ağlayamadım gözümden yaş akmıyordu fakat kalbim sırılsıklam olmuştu
kuzenlerimin babaları vardı arkadaşlarımın babaları vardı
büyüdüklerinde arkalarında durucak kız istemeye gittiklerinde söze girecek bir babaları vardı
benim babam ebedi uykuya dalmıştı
belki cennete hemen giremezdi
içkisini sigarasını kumarını ekgib etmezdi bir dönemler
ama cennete sonunda gireceğinden emindim
çünkü o benim babamdı
benim babam..

#3
okuldaki öğretmenlerimden ve arkadaşlarımdan allah bin kere razı olsun asla yüzümü düşürmememi sağladılar
tabi bazı patavatsızlar olmuyor değildi, baban nasıl öldü? çok üzüldünmü
hiç ölüyken gördünmü gibi
normal karşılamıştım başka yapabilecek bişeyim yoktu
derslerim lise 1 de taka sarmıştı fakat öğretmenlerim sözlüleri yüksek yüksek verip kurtarıyorlardı derslerimi sağolsunlar
lise1 i içimde buruklukla bitirmiştim lise1i asla iyi anmayacaktım
ilerde çocuklarım olursa lise1 den bahsetmeyecektim onlara
ve hatta yaşadığım olayları kavgaları dayakları, onları hatırlamayacaktım bile.

#4
annem hiç bir zaman gülmüyordu bense güleç bir insandım
anneme bakıp gülmesi için sürekli sırıtırdım anne derdim, ben varım ya! ikimizede yeterim anne ben..
keşke hiç demeseydim
keşke annem hep gülseydide ben somurtsaydım

annem çalışıyordu fakat maaşı memur maaşıydı
üstelik babamın kumar borçları hala devam ediyordu

babam tarafından dedem halam ve amcam var 3üde babamı sevmezdi
benide sevmediler hiç annemide
onların hayatımda gram yeri ve faydası yoktur
bana olduğu kadar anamada

borçları kıt kanaat ödemeye çalışırken evde yemek sıkıntımız ekgib olmuyordu
annem tarafından annemin 2 kız kardeşi ve zengin bir babası vardı
teyzemlerın hayatımda yeri çok büyüktür
dedemse, dedem benim babam gibi olmuştu
hatta babamdan daha iyi bir adamdı dedem
üstelik uçsuz bucaksız zenginliği vardı
memlekette 3 tane petrolü vardı
tarla tapan ev, ne ararsan vardı
sağolsun dedem annemi o günlerde çok destekledi
annemin para derdi bitti
annem para almayı istemiyordu fakat aç kalmayı göze alamazdı beyler
annem babamdan daha gururluydu
keşke gururlu olmasaydı
keşke benide gururlu yetiştirmeseydi..

UP UP UP UP

up up up up up up up

ccc 5. part ccc

#5
yazın durmadan basketbol oynuyordum
basketbol oynarken hayatımdaki tüm gerçekleri unutup sadece sayı atmaya çalışıyordum
annem azimli olduğumu görünce dedemle konuşup beni takıma yazdırdılar
babam 187 boyundaydı annemde 173 boyunda haliyle benim boyumda uzundu
lise 2 ye başlarken sanırım 188 civarındaydım
gittiğim takım seçmelerinde ilk takıma seçildim
forvet pozisyonundaydım
kendime göre iyi oyuncuydum beyler
hergün bişeyler öğrenip onları uygulamaya çalışırdım
günler böyle geçerken nerden bilebilirdim büyüdüğümde o günleri tekrar yaşamak isteyebileceğimi
nasıl bilebilirdim..

okulların açılmasıyla kendimi yenilenmiş hissediyordum
diğer çocuklara göre daha zekiydim ve hayat beni küçük yaşta olgun yapmıştı
kızlar ve erkekler bana fazla samimi gelmiyordu tabi aralarında yakın arkadaşlıklar kurduğum olmuştu
ilk kendime yakın hissetiğim çocuk ömerdi
aynı bana benziyordu
mazlum ve olgundu
fakat babası vardı
ömerle can ciğer kuzu sarması olmuştuk
eve aynı yerden gider
aynı yemekten yer
aynı sudan içerdik
lise2 de notlarım 5in altına hiç düşmedi beyler
çalışmıyordum sadece basketbol oynuyordum
fakat sorular çalışmadığım halde çok basit geliyordu
derken bir gün onu gördüm
boyu kızların ortalama üstündeydi
gözleri yeşil
saçları uzun ve siyahtı
teni beyazdı
beyler çarpılmıştım
ilk defa o zaman aşık olmuştum
keşke hiç aşık olmasaydım
keşke o kızı hiç görmeseydim

bu gecelik bu kadar arkadaşlar
okuyanlar uplarsa okumayanlara yardımcı olurlar
uyanınca devam edicem beyler bir yandanda çalışıyorum evden

up up up up

up dıbına koyim up