Ayrıca bunu bir hatıra olarak gör. Sen bana hiç fiziksel bir hatıra vermedin. (Defterini almıştım ya hani anladın mı şimdi?) Ben ise sana içimden geçenleri, yaşadıklarımı açık bir hatıra olarak veriyorum. Umursamayabilirsin bu önemli değil. Önemli olan sana hayatında kullanabileceğin bir hatıra vermek.

Sana dair herşeyimi hiç acımadan elimden aldın. Ama alamadığın tek birşeyin hikayesini sana sunmama izin ver lütfen.

hikayenin giriş kısmı bitti lan. yarın falan kaldığım yerden devam ediciğim *

Hemen doktor tavsiyesine geçme orada bir dur, bir iki söyleyeceklerim var. Ben edebiyat sevmem. Şiir hiç sevmem. Neden biliyormusun? insanlar roman okuyorlar roman karakterleriyle kendilerini özdeşleştiriyorlar. Kendilerine ait bişeyler bulyorlar. Şiir okuyor yada okuyanı dinliyorlar gözyaşları sel oluyor en hoş duyguların etrafında dolaşıyorlar. Daha sonra roman karakterleri gibi yaşayan, şiirde hissettirilmeye çalışılan duyguları doğrudan hisseden başkalarını görünce de deli diyorlar.(Belasını bulmuş da diyorlar... ) E aferin onlara. Malesef bu insanlar bu kadar kitabı ve kültürel blgiyi, romanı şiiri falan kendi benliklerini daha iyi satışa sunabilmek amacıyla bir donanım, bir araç olarak kullanyorlar. Bu tarz insanların okuduklarına, ağladıklarına, hislerine nasıl güvenilebilir ki? Eğer sahiden güvenilir ve okuduklarından nasiplerini almış olsalar, okuduklarına benzer hikayelere sahip insanları delirmenin eşiğine getirmezler, üzmezler, hissizleştirmezler...

Beni nasıl seçtiğini bilmiyorum ama heralde aslında bir vakit beni izlemiş olmalısın. 4.sınıfta bile tüm kızların hemen hepsiyle aram iyiydi gün yaparlardı beni çağırırlardı ben gidemediğimde aralarında yaptıkları günlerden yemek getirirlerdi. Boşuna 122 kilo olmamıştım yani. Güvenilir biriydim anlaşılan.. (Sonrdan seçtiğin ve instagramda resimlerini paylaştığın insanlar da aynı " güvenilirlikten" geçtiler öyle değil mi? * )

Ama sonra o sınıfla arama mesafe girdi. Neden biliyormusun? rıfkı yarı gerçek yarı yalan şeyler anlatıp, sınıfta senden geldiğini idda ettiği mesajlar gösterip, seni rezil etmişti sınıfta hatırladın mı? Tüm sınıf mezuniyete dek seni bu yüzden kötü bildi. işte bu yüzden sınıfla ilişiğimi neredeyse tamamen kesmek zorunda kaldım. 4.sınıfta herkes minnoşla olan çekişmem yüzünden sınıfla bağımı kopardığını zannediyor. Halbuki ben senin yüzünden kesmiştim.

Bi kere ne zaman erkeklerin arasına karışsam rıfkı da bir şekilde orda oluyor ve başlıyordu senle ilgili eski hikayeleri anlatmaya. En sonunda bir gün rıfkı erkekler tuvaletinde dibime kadar gelip bana onunla nasıl arkadaş olduğmuzu sorup, seninle ilgili klagib hikayelerini anlatmaya başlayınca suratına sağlam ve ağır küfürler edip girişmiştim.

Bilmiyorum rıfkılar 4.sınıfın sonlarında ismeti tehditten başka bişey yaptılar mı ama ben 4.sınıfımızın başında ismetin birkaç hafta topallamasına neden olmuştum… isim vermezdi ama ‘’bi ülkücü kız buldum’’ cümlesiyle başlayan hikayeleri benimde duyabileceğim şekilde sesli biçimde anlatmaya bi başlardı ki sorma.

ilk kavgamızdan sonra tekrar kavgada edemedik zira sınıfın tüm erkekleri ya boşver kelimesiyle başlayıp, rıfkı tek değil oğlumlara varan zırvalar söylüyorlardı. Tek ismetle karşı karşıya değildim ki neredeyse hemen hepsi: hurow, murow, kırow, sülow Attıkları laflara karşı Hangisiyle kavga edeyim birader ? Birkerede hurow ile kavga çıkar gibi oldu ama hiç ummadığım biri geldi ayırdı bizi. En zayıf halimde bile tek yumrukluk canı var zaten… Vs vs.. 4.sınıf ilk dönem bu açıdan sizle okuduğum yüksek lisans döneminden daha zordu benim için. 4.sınıfın 2.ci dönemi not yükseltmek için dilekçeyle 14 ders alınca sınıfla bağım hepten koptu zaten. E birde Ortaçağ Yüksek lisansna hazırlanmak vardı..

daha sonra devam ederim. okuyan olmayabilir. gibinti yik