ilk önce: (bkz: http://www.incisozluk.com.tr/e/157557450/)

bu mesajı okuduktan sonra bu başlığa gelin. Yıl 2018. başıma gelenleri ve hissettiklerimi sözlükle paylaşacağım. muhtemelen sözlüğün en uzun hikayelerinden biri olacak. okurken zaman zaman bsg diyeceksiniz bazen vay amügün diyeceksiniz bazen abi o kadar da olmaz ya diyeceksiniz. canı sıkılan gelir arada bir okur. denk gelirse yorumlara ve sorulara dönerim.

aslında burada yazılacaklar bazen hikaye bazen itirafname gibi gelecektir ama günümüz ilişkilerinin ne olduuğuna dair gerçek bir hikaye... sallamasyon diiilll... arada bir takip edin, maksat ders alıp benim gibi olmamanız...

Benim halimi görüp sana yüklenen dostlarıma karşı seni savunmaktan bazen bihal oluyorum. Senin hatalarına ben kızdığım zamanlarda "niçin bizim de konuşmamıza izin vermiyorsun, kıza laf söyletmiyorsun" diyorlar. Böyle de garip bir durum işte.

Seninle iletişim kurmak senin hakkında düşünmek seninle kötü bile olsa eski günleri anmak beni bir nebze rahatlatıyor. Ne bileyim ses tonunu hatırladıkça mutlu oluyorum. Mutlaka sana, hissetiklerimi ve hissettirdiklerini söylememe ihtiyacım var. Eğer kendi içimde seni sahiden terketseydim bu yazı olmazdı. Yoluma daha farklı bir şekilde devam ederdim.

Halbuki senin yüzünden yaşamadığım kayıp kalmadı. Sonra sen bana "ben sana hiçbişey yapmadım ki" diyebildin. Bu yazıda senin bana yaşattıklarına rağmen seni halen nasıl düşünebildiğimi ve düşüncelerine ne katman gerektiğini anlatacağım.

Dolayısıyla en en en baştan herşeyi anlatacağım. Biliyorum ki kazanacak bişeyim yok. Sadece eğer o çok sevdiğin "hatıraların" bir nebze olsun hatrı varsa bu yazıyı baştan sona ekgibsiz okuman gerekiyor sadece.

Özetle çayını çorbanı al bu yazıyı halen silmediysen ve buraya kadar okuduysan eh zamet etmişsin bundan sonrasını da oku. Zira buradaki hikaye senin de kişisel gelişimin açısından oldukça faydalı olacaktır. Ayrıca senden bir ricam var: Bu yazıyı facebookan göndermemin sebebi sen beğendiğin mesajları facebookta kendikendine mesaj atıp saklıyorsun. Bu yazıyı da sakla, sakla ki birdaha aynı hatalara bir daha düşmeyesin.

Ayrıca bunu bir hatıra olarak gör. Sen bana hiç fiziksel bir hatıra vermedin. (Defterini almıştım ya hani anladın mı şimdi?) Ben ise sana içimden geçenleri, yaşadıklarımı açık bir hatıra olarak veriyorum. Umursamayabilirsin bu önemli değil. Önemli olan sana hayatında kullanabileceğin bir hatıra vermek.

Sana dair herşeyimi hiç acımadan elimden aldın. Ama alamadığın tek birşeyin hikayesini sana sunmama izin ver lütfen.

hikayenin giriş kısmı bitti lan. yarın falan kaldığım yerden devam ediciğim *

Hemen doktor tavsiyesine geçme orada bir dur, bir iki söyleyeceklerim var. Ben edebiyat sevmem. Şiir hiç sevmem. Neden biliyormusun? insanlar roman okuyorlar roman karakterleriyle kendilerini özdeşleştiriyorlar. Kendilerine ait bişeyler bulyorlar. Şiir okuyor yada okuyanı dinliyorlar gözyaşları sel oluyor en hoş duyguların etrafında dolaşıyorlar. Daha sonra roman karakterleri gibi yaşayan, şiirde hissettirilmeye çalışılan duyguları doğrudan hisseden başkalarını görünce de deli diyorlar.(Belasını bulmuş da diyorlar... ) E aferin onlara. Malesef bu insanlar bu kadar kitabı ve kültürel blgiyi, romanı şiiri falan kendi benliklerini daha iyi satışa sunabilmek amacıyla bir donanım, bir araç olarak kullanyorlar. Bu tarz insanların okuduklarına, ağladıklarına, hislerine nasıl güvenilebilir ki? Eğer sahiden güvenilir ve okuduklarından nasiplerini almış olsalar, okuduklarına benzer hikayelere sahip insanları delirmenin eşiğine getirmezler, üzmezler, hissizleştirmezler...

Beni nasıl seçtiğini bilmiyorum ama heralde aslında bir vakit beni izlemiş olmalısın. 4.sınıfta bile tüm kızların hemen hepsiyle aram iyiydi gün yaparlardı beni çağırırlardı ben gidemediğimde aralarında yaptıkları günlerden yemek getirirlerdi. Boşuna 122 kilo olmamıştım yani. Güvenilir biriydim anlaşılan.. (Sonrdan seçtiğin ve instagramda resimlerini paylaştığın insanlar da aynı " güvenilirlikten" geçtiler öyle değil mi? * )

Ama sonra o sınıfla arama mesafe girdi. Neden biliyormusun? rıfkı yarı gerçek yarı yalan şeyler anlatıp, sınıfta senden geldiğini idda ettiği mesajlar gösterip, seni rezil etmişti sınıfta hatırladın mı? Tüm sınıf mezuniyete dek seni bu yüzden kötü bildi. işte bu yüzden sınıfla ilişiğimi neredeyse tamamen kesmek zorunda kaldım. 4.sınıfta herkes minnoşla olan çekişmem yüzünden sınıfla bağımı kopardığını zannediyor. Halbuki ben senin yüzünden kesmiştim.

Bi kere ne zaman erkeklerin arasına karışsam rıfkı da bir şekilde orda oluyor ve başlıyordu senle ilgili eski hikayeleri anlatmaya. En sonunda bir gün rıfkı erkekler tuvaletinde dibime kadar gelip bana onunla nasıl arkadaş olduğmuzu sorup, seninle ilgili klagib hikayelerini anlatmaya başlayınca suratına sağlam ve ağır küfürler edip girişmiştim.

Bilmiyorum rıfkılar 4.sınıfın sonlarında ismeti tehditten başka bişey yaptılar mı ama ben 4.sınıfımızın başında ismetin birkaç hafta topallamasına neden olmuştum… isim vermezdi ama ‘’bi ülkücü kız buldum’’ cümlesiyle başlayan hikayeleri benimde duyabileceğim şekilde sesli biçimde anlatmaya bi başlardı ki sorma.

ilk kavgamızdan sonra tekrar kavgada edemedik zira sınıfın tüm erkekleri ya boşver kelimesiyle başlayıp, rıfkı tek değil oğlumlara varan zırvalar söylüyorlardı. Tek ismetle karşı karşıya değildim ki neredeyse hemen hepsi: hurow, murow, kırow, sülow Attıkları laflara karşı Hangisiyle kavga edeyim birader ? Birkerede hurow ile kavga çıkar gibi oldu ama hiç ummadığım biri geldi ayırdı bizi. En zayıf halimde bile tek yumrukluk canı var zaten… Vs vs.. 4.sınıf ilk dönem bu açıdan sizle okuduğum yüksek lisans döneminden daha zordu benim için. 4.sınıfın 2.ci dönemi not yükseltmek için dilekçeyle 14 ders alınca sınıfla bağım hepten koptu zaten. E birde Ortaçağ Yüksek lisansna hazırlanmak vardı..

Yakın zamanlara kadar herhangi bir ortamda seninle alakalı sadece ben iyi yada kötü konuşurdum bir başkası asla konuşamazdı ki bunu benim tüm yakın dostlarım bilir. Artık seninle ilgili konuşmalarım seni savumak üzerine.

Ama sen bana "Bu eve gelmek için numara yapıyorsun dimii nah gelirsin." dedin. (Ama benim ney'imi aldın. Hatta sonraları Nida Melis ve sen ses çkarmaya çalşmışsınız sadece Nida ses çkartabilmiş.. Şimdi kim bilir akıbeti nedir ?) O yüzden onlara bu hediyeleri veremedim. Eyşan'ın da verdiği tek tepki beni heryerden engellemek oldu. O bileklikte kızkardeşime gitti. Bunu yapması gerekmezdi.

Ben hep böyleyimdir: Eğer veda etmem gerekiyorsa yada bir yere gönderiyorsam uzun süreliğine birisini, ona bir hediye veriririm. Melis'e Kristal satranç takımı ve sümerya'ya Ali Şeriati külliyatı vermek istemiştim.

Selam. Umarım iyisindir.

Nereden başlasam bilmyorum ama anafikri en son söylemek yerine şimdi söyleyim: Herşeye rağmen Seni düşünüyorum ve sana karşı bir zaafım var. Yani istediğin gibi algıla aşk meşk dostluk bilmemne. Bildğin düşünüyorum işte. Ne geçmişin ne yaptıkların ne hissettirdiklerin umrumda. Sadece düşünüyorum. Daha önce de söylediğim gibi seni sırt çantama atıp gidesim var. Hemde seni bıraktığım döneme göre daha da kirli olduğunu bildiğim halde ve halen hemen hemen aynı durumda olmana rağmen sana olan düşkünlğümden zerre değişme yok.

akıt gelsin dıbına koduğum