iyide bunun Donald Trump reisle ne alakası var

Bende 4 kadının arasında 12 sene yaşadım pgiboloklara göre çoktan eşcinsel olmam lazımmış nedense yıllardır bi kıza aşığım neyse anlat dinliyorum

evvet devamm

Anlat zumqi

çok rahat olduğum ve onlara nazik davrandığım için etrafımdaki kızlar bana hep yakın olmuşlardı. benden çekinmezlerdi, kolayca arkadaş olurdum kızlarla. bu kadar çok kız arkadaşım olunca bir de tipimden ya da nezaketimden kızlara karşı tutumumdan mıdır bilmem 2-3 defa çıkma teklifi almıştım. ama diyorum size, ben kendimi bile ciddiye almayan bir insanım. kızlarla sevgili olmak, çıkmak konuları bana hep pembe dizi/aşk dizileri izleyen embesilleri hatırlatır.

hepsine kaçamak cevap verdim. 15 tatilde müsait değilimler mi ararsınız mesaja cevap vermemek mi. erkekler açıldığında giblemeyip yan basan kızın erkek versiyonuydum diyebilirim.. evet belki de türümün tek örneğiyim.

işin daha da komik yanı bu kızların bana çıkma teklif ettiğinden şu ana kadar bile kimsenin haberinin olmamasıdır. hani arkadaş grubunuzda kız arkadaşı olmamış veya sizin olmadığını sandığınız bir eleman olur, siz onunla dalga geçersiniz ama zütüm zütüm kız arıyorsunuzdur ya. he işte o elemanlara artık daha dikkatli bakın. teklifleri reddedenler.

evet lisenin başlarında ben hala yarak kafalı bir ergendim. ama insanların gördüğünden farklı bir dünya görürdüm hayaller perdesinin ardından. insanların giblemediği şeyler giblerdim. giblediklerini de giblemezdim. bu özelliğim hiçbir zaman değişmedi.

Devam pnp

kızlar, erkekler. benim için arkadaşlığın cinsiyetle ilgisi yoktu. hala da yoktur. bir kızla arkadaş olmak için cinsel bir dürtü gerekmez, sadece iki tarafın da insan olması gerekir.

x kişisi diyelim. gerçek adını söylerken rahatsızlık duyuyorum, yerine de bir başkasının ismini kullanamayacak kadar çok sevmiştim.

bir gün arkadaşlar muhabbet ediyordu. onlar cam kenarında duvara/cama yaslanmışlardı bir kaçı camların yanında sıraların üzerine oturuyorlardı, ben de muhabbete katıldım. 2'li sandalyelerden birinin cama bakan tarafı boştu, oraya oturdum. sandalyenin sağ tarafında oturan kız bana garip bir bakış atarak daha da sağa kaydı. koca zütlü birisi değildim hayır, kız benim orada bulunmamdan rahatsız olduğunu belirtmek için sağa kaymıştı. x'in varlığından ilk o gün haberdar oldum. o zaman okuldan ayrılmış bana çıkma teklifi eden kızlardan birinin en yakın arkadaşı, sınıfın ve okulun en ciksi kızı. zihninizden erotik bir çağrışımda bulunsaydınız bizim okulla ilgili, ilk olarak o kız aklınıza gelirdi.

batılı genleri, sarışın saçları, tatlı suratı ve okuldaki bütün abazaların tabiriyle "füze"leriyle beraber okulda açık ara farkla en ciksi kız oydu.

kız bana ayar olmuş gibi bir tavır takınırken ben de muhatap olunmayacak kişiler listesine birini daha eklemekteydim. gel zaman git zaman ben bununla iletişim kurmamaya devam ediyordum. 2. dönemin başında sınıf öğretmenimiz sınıf düzeninin dıbına koyduğumuz için bizi sınıfta dağıtmaya başladı. ergenlere tipik oturma planı yapılır ya. ondan işte.

bendeki şansa bak ki benim yerim de x'in tam önü. yanımda sınıfın en inek arkadaşı, x'in yanında da gelecekte kanki olacağı z.

makarna yapıyordum panpalar onu süzüp hemen geliyorum.

evet geldim devam.

x'in hemen önünde oturuyorum. derse bakıyorum. her şey çok normal derken bir tenefüs arasında yanımdan bir kalem uçtu, evet bir kalem uçtu ve sıramın önüne düştü. arkama baktım "sen hayırdır" ifadesiyle, kıs kıs gülen iki kız. dedim aha şimdi yarra yedim. kalemi alıp kendilerine verdim. "kalemleriniz sanırım uçmaya başladı sahip çıkın". tamam dediler ve önüme döndüm arkadaşla bir şeyler tartışmaya devam ediyorum. o diyor euro yükselmez ben diyorum dolar düşmez. bu sefer bir kalemkutu uçtu.

kız yavşamasının çok ilginç bir özelliği vardır. panpalarım belki çocuğunuz da bu konuyu merak ediyorsunuz. kızlar dikkat çekmeye çalışırken mantıklı hareketlerde bulunmazlar. bir insanın diğer insanla iletişim kurmak için kalemlik fırlattığı yere yannanı yediğiniz nokta denir. ya kıza gibtir git uğraşamam diyecekseniz ya da, ya da nezaket kurallarınca gülerek kalem kutusunu vereceksiniz. yukarıda yazdığım gibi. "kızları kıramıyorum".

Şuraya park edeyim

Rez bro

Liseliyim

akşam bir mesaj. "napayimsilikyediiiiiiiim".

benden gelen cevap, x.

ödev (veya ders programı tam hatırlamıyorum) "sormak" için mesaj atmış. neden kız arkadaşlarına atmadın diye sormadım, numaramı nerden aldın diye sormadım (hala da bilmiyorum amk), bu saatte mi mesaj atılır diye sormadım.

ben biraz paranoyağımdır. kız arkaşlarıyla aralarında yaptıkları bir eğlencenin konusu olabileceğimi düşündüm ilk başlarda. okulda ezik bir sıfatım olmasa bile genel olarak o kadar popüler bir çocuk değildim. benim 5-6 tane arkadaşım vardır. geri kalan da önemsizdir. onlarla da hala muhabbetim var, sürekli buluşuruz.

ilk günlerdeki muhabbetim resmi yazışmalar gibiydi, bir eğlenceye malzeme olmamak için diplamatik konuşma yapar gibiydim. akşam üzeri beliren vahşi whatsapp mesajı okulda kafamın üstünden geçen silgiyi vermek için arkamı döndüğümde başlayan muhabbete evrildi, kız benimle zorla muhabbet ediyordu. bu olaylar kısa sürdü çünkü yaz gelmişti.

x'in evine yürüme mesafesinde veya toplu taşımayla 15dk mesafesinde değildim (yaşadığımız yerde en uzak toplu taşıma mesafesi 30dk) . ailelerimiz tanışmıyordu, arkadaşlarımız ortak değildi. iletişim kurmak için bir nedenimiz yoktu. arkadaşlarıyla yaptığı bir eğlenceye meze olmadığımı bir akşam üzeri beliren vahşi whatsapp mesajıyla anladım.

"napayimsilikyediiiiiiiim"

not: vahşi whatsapp mesajı olayını anlamayanlar için:

Wild BULBASAUR appeared.

panpalar dediğim gibi. ben yılışık insan ilişkilerini hazmedebilen bir insan evladı değilim. kızdan kurtulmam gerektiğini hissettim. beynim bana "ya gibicem yapıcağın işi bu kızla muhatap olma olm" diyordu. neden diyordu?

ben zenginim arkadaşlar. ama o filmlerde dizilerde gördüğünüz

kumar oynamak için yurtdışına bir yere gidip çocuğunun bütün üniversite masraflarını bir oyunda kaybeden ama çok da gibinde olmayacak kadar zenginliğe erişmiş bir varlıklı aile çocuğu babaya sahip değilim.

elit kesime mensup olarak amerikada yaşayan bir ailesi olan bir annem yok. babam yolsuzluk yüzünden içeri girmedi. annem, babamın sekreterini gibme şuursuzluğunu gerçekleştirdiği için terk etme durumuna gelip çocukları için geri dönmedi. hiç babamın zengin sporu sandığı golf'ü oynamadım. yurtdışına gitmedim. akıcı bir ingilizcem yok. sınırsız kredi kartım yok. beni okuldan alan babamın şirketinin jipleri ve şoförleri yok. kıbrısta mankenlerle takılmıyorum.

bu anlattıklarım x'in yaptıkları sahip olduklarıydı.

ben parayı sonradan görmüş, doğu anadolu'dan istanbula göç etmiş bir müteahhitin çocuğuyum. annem de istanbul doğumlu olsa bile istanbul'a karadenizden göç eden ailesi tarafından kültürel olarak çok doldurulamamış. bunlardan nasıl bir çocuk çıkmasını beklersiniz?

ben çıktım işte. yaşam tarzı bakımında kültürel farklılıkları düşünerek kendisine mesaj atıp duran bir kızı tersleyip görmezden gelen çocuk.

görmezden gelmeye çalıştığım için yaz boyu bir daha görüşmedik.

ince bir ruhu vardı. hoş bir sesi. tatlı bir suratı. benim aklımda kalanlar bunlar. arkadaşlarıma sorarsanız o sene başladığında füzeler nükleer başlıklara evrilmişti. bir kız daha ne kadar güzelleşebilirdi?

yeni eğitim öğretim sezonu başladı, ygs zütümüzde patlayacaktı belli. bizim sınıfımız küçük bir sınıftı, 20 kişi falandık. yani istemesem bile x'le muhatap olacaktım.

etrafımda hep kızlar olmuştur. kızları dinlerim. kızlarla muhabbet ederim. bana "niye diğer erkeler de senin gibi değil napayimsilikyedim ya sen hiç odun değilsin" diyen bir sürü kız oldu. ama bir tanesi, sadece bir tanesi gözümün içine baktı gerçekten.

sınıfın sağ arka köşesinde oturuyordum, önümdeki sırada x vardı. geçen seneki aynı muhabbet, x beni rahatsız etsin ben de onunla ilgileneyim işte. bizim olayımız böyle çocuksu garip bir şeydi. bir öğle arası kafamı koymuş uyuyordum. o da beni dürtüp duruyordu. "ya ne var neden beni rahatsız ediyorsun" dedim. "iştee" dedi. o iştenin anlamı işte değildi hepimiz biliyorduk ama söylemeye çekiniyordu, utanıyordu. ben uyumaya çalışıyordum o ise gözlerini bana dikmişti. başımı yastık yaptığım okul ceketinden kaldırmadan "insanların bana bakması beni rahatsız etmez boşuna uğraşma" dedim. "öyle mi beni de rahatsız etmez"

bu cümleden sonra yaptığım şey yüzünden oldu her şey.

kafamı kaldırdım "iyi öyleyse bakalım kim rahatsız olmadan en uzun süre bakıcak" dedim.

eğer birine karşı duygularınız olduğunu düşünüyorsanız asla böyle bir şey demeyin panpalar. asla.

o 8 dakika hayatımın en uzun 8 dakikasıydı. x'in yüzüne doğrudan bakıyordum. gözlerinin güzelliğine en ön sıradan şahitlik etmekteydim. yüzünün hatları o gün zihnime kazınmıştı. o güne hala lanet ederim.

z gelip "napıyorsunuz siz" dediğinde x'in dikkati dağıldı ve bakışma sonlandı. 1.5 yıldır mantığımın sesini dinleyip x ile yakınlaşma adına tek bir adım atmayan ben aşık olmuştum. mantık hislere yenilmişti.

okuyan varsa belli etsin yoksa gibtir olup lol oynayacağım.

Buradayız akıt gelsin