toplanın lan hikayenin kralı geliyo

izmiri gezmek isteyen panpalarım buraya baksın

--spoiler--

--spoiler--

Reserved

T horbardin cücelerinin orduları, Dergoth Ovaları' nda düşmanları, yani akrabalarıyla karşılaşmak
için ilerlerken trompetin, keskin çelik misali çıkan sesi güz havasını parçaladı. Tepe cüceleri ve
daĞlı kuzenleri arasında yüzlerce yıldır süren nefret ve yanlış anlama o gün ovaları kızıla
boyamıştı. Zafer çoktan anldıbını yitirmişti... kimsenin ulaşmaya çalıştıĞı bir amaç deĞildi. Artık
ölüp gitmiş dedelerine yapılmış olan haksızlıkların öcünü almak, her iki tarafın da tek amacıydı.
Öldürmek, öldürmek ve yine öldürmek... işte Cücekapısı Savaşı dedikleri buydu.

ne diyo lan bu

http://inci.sozlukspot.co...en-geni%C5%9F-ar%C5%9Fiv/

Sözünün eri olan cüce kahraman Kharas, daĞın altında kralı için dövüştü. Akraba saydıĞı kişilerle
savaşmak zorunda olduĞu için duyduĞu utanç nedeniyle feda ettiĞi sakalını güzelce traş etmiş
olan Kharas, ordunun öncü kolundaydı ve bir yandan öldürürken bir yandan da aĞlıyordu. Fakat
savaşırken aniden zafer kelimesinin anlam deĞiştirip yok etme anldıbına gelmeye başladıĞını fark
etti. Öç alma tutkusunun çılgınlıĞı her iki orduyu da korkunç bir kızıl dalga gibi yutarken her iki
ordunun sancaklarının da düştüĞünü, kanlı ovada unutulmuş ve ayaklar altında kalmış olduĞunu
gördü. Ve kim yenerse vensin bir kazananın olmayacaĞını anlayınca Kharas, Balta'sım -cücelerin

okuyun efsane olcak

Tanrısı Reorx'un yardımıyla dövülmüş olan Balta'yı- attı ve savaş alanından ayrıldı.
"Korkak" diye cıyaklayan sesler çok olmuştu. Kharas bunları duymuşsa bile hiç kulak asmadı.
Kendi deĞerini kendisi biçebiliyor, herkesten iyi biliyordu. Gözlerindeki buruk yaşları silip,
akrabalarının kanını ellerinden temizleyen Kharas, Kral Duncan'in sev-
6
gili iki oĞlunun cesetlerini buluncaya kadar ölüleri araştırdı. Genç cücelerin paramparça
cesetlerini bir atın sırtına atan Kharas, Der-goth Ovaları'ndan ayrılarak yüküyle birlikte
Thorbardin'e döndü.

Kharas atını uzaklara sürdü, ama öç alırken baĞıran kaba sesleri, çeliĞin şakırtısını ve ölenlerin
çıĞlıĞını duymayacak kadar uzaklara deĞil. Arkasına bakmadı. Ömrünün sonuna kadar sürekli bu
sesleri duyacaĞına dair bir his vardı içinde.
Cüce kahraman tam Kharolis DaĞları'nın eteklerine varıyordu ki ürkütücü bir gümbürtü sesi
duymaya başladı. Kharas'ın atı ürktü. Cüce atını dizginleyerek hayvanı sakinleştirmek için
durdurdu. Bunu yaparken de etrafına huzursuzca bakındı. Neler oluyordu? Bu savaşın sesi
deĞildi, doĞanın da sesi deĞildi.

Lotr terk dıbını gibtimin liselisi seni

Kharas döndü. Ses arkasından, henüz terk etmiş olduĞu, akrabalarının adalet adına hâlâ
birbirlerini katlettikleri topraklardan geliyordu. Ses büyüdü, sonra gitgide yükselen alçak, boĞuk
bir patlama sesine dönüştü. Kharas'a sesin yaklaşışını neredeyse görüyormuş gibi geldi. Cüce
kahraman korkunç gümbürtü yaklaşıp, ovalar üzerinde gümbürderken ürpererek başını eĞdi.
Kederle ve dehşetle, Reorx bu, diye düşündü. Bu hiddetli Tanrının sesi. Lanetleniyoruz.
Ses, bir şok dalgasıyla -onu neredeyse eyerinden aşaĞıya devirecek kadar kötü kokulu, yakıcı bir
ısı rüzgârıyla- birlikte Kharas'a çarptı. Kum, toz ve kül bulutları cüceyi sararak geceyi korkunç,
sapkın bir karanlıĞa çevirdi. Etrafındaki aĞaçlar eĞildi, büküldü, atları dehşetle haykırdı,
neredeyse kaçıyorlardı. Bir an için Kharas'ın bütün yapabildiĞi panikten çıldırmış hayvanları
denetim altında tutabilmeye çalışmaktı.

okumadım