yaz dostum

rezerved

okuyorum panpa sen yaz takip edenler var yani

devam-

kızla oturuyoruz. tost geldi. yemeye çekiniyorum amk.
açım doğru dürüst bir şey yememişim zaten.
çok bir şeyde yiyemiyorum, daha doğrusu yememeye çalışıyorum.
çok yediğim zaman, midemin sağ tarafı ağrımaya başlıyor.
acildeki doktor randevu almıştı ama gitmedim. sigorta falan yok amk.
hastane anasının amı kadar muayene ücreti alıyor zaten.
pederle aramız berbat.
gibsen para istemem, o durumdayız.
her neyse

oturuyoruz kızla. ailemi sordu. babam ne iş yapıyor gibisinden muhabbet. muhabbet olsun diye.
iş konusunu geçtim, direkt anlattım babam konusunda düşündüklerimi anlattım.
-amcığın tekidir babam- gibisinden bir sonuç çıktı yani.
o anlattı sonra.
ilk dönem kaldığı yurdun yanında camii varmış. -sabah ezan sesleri gelir dikilirdik-dedi.
konu buraya nasıl geldi derseniz. benim gözlerimin altındaki morluktan.
-uyuyamıyorum ondan- demiştim. oradan-oraya geldi konu.
ezan sesi deyince bende, camiilere, ezana bir sövdüm açıkcası.
bir irkildi kız.
izmirli tip kız hayata bakış olarak ama basit bir mantık var ya
- dincileri sevmiyor, yoksa dinle alıp veremediği yok-
o misal. ben ise çoktan ateist olmuştum bile.

bilimsel ya da felsefi olarak böyle bir seçim yapmadım.
dıbına koyduğumun hayatı imanımı gibti. nefret yüzünden oldu bende ne olduysa.
kendime zerre kadar inanmazken, bir şeye inanmam imkansızdı.

bekliyoruz yarını

aynen degerlenir hem bu yaz sen bence

part part gir panpa heyecanlı oluyo yine yaz exele ama orda kopyalayıp atarsın daha kolay olur

fazla okuyan yok zaten beyler rahatım acele ettirmeyin yarın felan girerim entry

Beyler hiç yazasım yok.

Zaten saat 21.00 da basladım biriktirdim bitti şu an .artık 25 dk da bir girebilirim ve bazı şeyleri atlıyabilirim çünkü halim yok.

Yarın devam edelim

Edit : okuyan 2 kişi zaten burda kasmıyım amk

Günün son party si
bir hafta sonra, bizim semtte bir kafe var.
valide memlekete gittiği için evde yemek yok.
gittim tost most bir şey yiyeyim diye.
saat gece 10 civarı.
bu haftalar boyunca sınavların hiçbirine gitmedim.
okulda uzadı. hepsini sırayla anlatacağım.

girdim kafeye, -devam-

bir hafta sonra, bizim semtte bir kafe var.
valide memlekete gittiği için evde yemek yok.
gittim tost most bir şey yiyeyim diye.
saat gece 10 civarı.
bu haftalar boyunca sınavların hiçbirine gitmedim.
okulda uzadı. hepsini sırayla anlatacağım.

girdim kafeye,
yine bu kız amk.
3-4 kız var yanında. çıkıyorlar kafeden.
beni görünce yanıma geldi.
-nasılsın, ne yapıyorsun- dedi.
- oturmaya geldim öyle- dedim.
-teksin sanırım- dedi.
başımı salldım.
kızların yanına gitti. geri geldi. kız arkadaşları gitti.
çay söyledik, ben tost söyledim. muhabbet etmeye başladık.

- o gün selam veremedim, kusura bakma, erkek arkadaşım biraz şeydir- diye anlatmaya başladı.
ayran budalası gibi güzelliğini izliyorum ben.
-geçmiş olsun, kaşına ne oldu?- dedi.
nasıl çıktıysa ağzımdan bilmiyorum ama
-dayak yedim- dedim.
acısın bana gibi bir şey istemiş olabilirim o an.
rezil durumdaydım dediğim gibi.
sarılsın gibi yersiz istekleri oluyor insanın böyle zamanlarda.
acırsa belki sarılır diye ummuş olabilirim. neyse.
afalladı kaldı. hemen konuyu değiştirdi.
-iş buldun mu- dedi.
o an zaten, en baştan bana acıdığını çözdüm.

tamam lan yarın devam rez

devam devam

sigara başladım senin yüzünden gavat anlat anlat...

-devam-

kendimi ne kadar sıktıysam, kaşımdan kan geldi yine.
biraz baktım kızla çocuğa.
kızın elinde poşetler var, 2-3 tane.
sabah yoktu.
mango yazıyor birinde diğerinde başka bir şey marka.
civardaki bir kafeye girdiler.
ben de gittim amk.
8-10 lira para üzerimde ya var ya yok.
acildeki doktor randevuyu ertesi güne aldı, aynı gün yokmuş doktor. onu söyleyeyim de. her neyse.
girdim kafeye. bunlara göre ters bir noktaya oturdum. kız beni girerken gördü, gördüğü gibi başını eğdi. görmezlikten geldi.
bir çay içtim. mendille kaşımı sildim. kanama durmuştu.

lan -ben ne yapıyorum?- dedim. ne yapacağım yani. çocuğa mı girişeyim, kıza bir şey mi diyeyim.
ne yapayım amk. ney yani?
ben neyin peşinde, neyin derdindeydim diyorum, kendime.
çünkü konuyla hiçbir alakam yok.
onlar bir şeyler yaşıyorlar, benim alakam yok amk.
kendimden bir daha nefret ettim.
bir çay daha içip kalktım. gittim.

dinliyoruz panpa anlat sen

-devam-

giberim sınavı dedim içimde,
bir durak sonra ben de indim. döndüm eve.
vurdum kafayı yattım. 3 gibi bizim semtte anıl var. o aradı,
-kardeşim gel bir mesele var- dedi.
bu bini severim ama hep yannan gibi işlerle uğraşıyor.
yine de kalkıp gittim yanlarına. ne oluyor ne bitiyor demeden, kavga çıktı.
anıla bakıyorum, biri elinde bıçak bunu kovalıyor. otoparka doğru kaçıyor.
20 li yaşlarda 8-10 çocuk girişti bize 3-4 kişiyiz.
biz vurduk onlar vurdu derken, bunlar bizi epey bir hırpaladı.
biri kafama sopa indirdi, kaşım yarıldı arada.
polis geliyor diye sesler çıkınca herkes kaçıştı amk.
anılı aramaya başladım.
bulsam anasını ben gibecem, yannan gibi bir konunun içinde bıraktı bizi.
telefonu açmadı. tekrar tekrar aradım. en sonunda açtı telefonu
-şuraya gel kardeşim olay büyüdü- diye saçmalıyor.
ana bacı saydım buna, rahatladım biraz.

bir süe sonra fark ettim. suratım kan içinde amk.
camiinin şadırvanında yıkadım suratımı, bir peçeteyle bastırıyorum kaşıma doğru.
şarıl şarıl kan akmıyor ama kanıyor, dikiş gerek.
bastım bir hastanenin aciline gittim. dikiş attılar.
acildeki doktor, -hap kullanıyor musun?- dedi.
anlamadım amk, hani bira içiyorum falan ama o kadar.
- yok. niye ki?- dedim.
-göz bilmem nesinde sararma var- dedi.
boynuma falan baktı, muayene etti.
-lenfler de şişmiş- dedi.
bi gib anlamadım amk. randevu aldı. iç hastalıklardan. sorun göz de değil miydi ne alaka dedim. bir şeyler anlattı.

çıktım hastaneden, biraz yürüdüm.
yine bu kız.
yanında orta boylu kilolu, sarışın bir çocuk var.
ben hayattan nefret eder durumdayım.
şimdi söyleceklerim saçma gelebilir ama o anda tanrıya inanmayı tamamen bıraktım.
varsa da -nefret ediyorum- dedim.
o an ki hırsımı anlatmam imkansız.
ağlayacaktım. tutuyorum kendimi, hırstan amk. bildiği hırstan...

Devaam panpa

devam amk. devam

ertesi gün okuldan bir arkadaş aradı.
-yarın sınav var gel- dedi.
sabah kalktım yola koyuldum.
yine o hayatımı giben huur çocugu otobüs durağına gittim.
otobüse bindim. neredeyse uyuyorum amk.
ters tarafta en arka kapı tarafında oturuyorum.
gözlerim bir açılıp bir kapanıyor.
otobüs kalktı, biraz sendeledim kendime geldim.
pat bu karşımda amk.
çok şık ama.
makyaj yapmış, bol parfüm, kot yok yine etek giymiş.
mini etek gibi değil ama. dize kadar, uzun çorap var bir de.
ayakta dikiliyor öyle, kulaklık var kulağında.
gülümsedi yine,
zaten anamızı gibiyor gülümseyişi. her neyse.
yer verdim -geç sen otur- dedim.
teşekkür etti. oturdu.

çok garip bir şey oldu o anda.
o oturdu, ben de karşına dikildim.
gözleri çok güzel bir baktım amk, sonra kalktı yerinden.
- ne oldu- dedim.
-yok ya oturmak istemiyorum- dedi.
bizim yaşlarda binin biri oturdu. anlamadım ne oldu ama sormakta ısrarda etmedim.
benim aklımdan o an geçen, ulan kıyafete dünya para domaldık, bir kere kıyafetler üzerimdeyken kıza denk gelmedim. çok muhabbet etmedim hatta hiçbir şey demedim kıza.
o hareketi biraz zoruma gitti, nedenini bilmiyorum.
neyse otobüs gidiyor, her zaman indiği duraktan bir durak önce
-arkadaşımla gideceğim, ben burada iniyorum, görüşürüz- dedi.
indi.

Beklemedeyiz panpa devam