1. 51.
    0
    ailem muhafazakardı. bende daha çocuk olduğum için aile nereye yönlendirirse o yöne giderya çocuklar o yaşlarda bende muhafazakardım.

    mesela kuran kurslarına giderdim. ama taa küçüklükden var olan öz güven ekgibliği ve korku utanma vb. duygular kuran kursunda da peşimi bırakmadı. kuran bile okuyamıyodum erkeklerle bile konuşamıyodum bırak kızları

    mesela otobüsde bi yerden bi yere giderken yanımda annem olsa dahi kafamı kaldırıp nerde olduğumuda bakamazdım. birileri bana bakıyodur ve kötü şeyler düşünüyodur diye
    ···
  2. 52.
    0
    fazla dışarı çıkmazdım oyun bile oynayamazdım güvensizlikden millet hep farklıydı köpekler tarafından kovalanmayı severlerdi ben korkardım. ve karşı cinse ilgileri vardı ben yanaşamazdım

    zaten 4 sene astım hastalığı çektim. millet kar topu oynarken ben camdan seyrediyodum. böm böm bakıyodum çünkü yürüyecek nefesim bile yokdu maalesef

    mesela futbolda defansda oynardım oynuyosakda.. gidip gol atmak çalım yapmak vb. şeyleri yapamazdım güvenim yokdu kendime
    ···
  3. 53.
    0
    okul hayatıda ölüm gibi geçerdi. kalabalıkda bunalır sıkılırdım.. heleki bi kız benimle konuşuyosa iyice daralır utanırdım yine pasifdim anlıycağın
    ···
  4. 54.
    0
    hoca tahtaya kaldırmasın diye ve soru sormasın diye dualar ederdim

    mesela bi kıza aşık olmuştum. aşk denirmiydi o yaşdakine şüpheli ama. gidip açılalamıştım işte. imkansızdı ölümdü. ve keza aynı şekilde sonu uçurumdu sanki..

    münazaralar olurdu etkinlikler olurdu hoca zorla alırdı ama bu benim için ölümdü
    ···
  5. 55.
    0
    hatta 23 nisan etkinliği olurdu saçma kıyafetler giydirilir provalar yapılırdı. ve 23 nisanda o kadar kişi içinde oyun oynıycaktık. kabus gibiydi

    bütün bunların yanında astım hastalığı iyice zorluyodu beni. bir a sosyal ve çekingen biri olarak istikrarlı bi şekilde ilerliyor yetişiyordum

    bayramlarda aile ziyaretleri yada okul etkinlikleride keza aynı şekilde çekindiğim ve bana işkence gelen şeylerdi
    ···
  6. 56.
    0
    herkesin bi arkadaş grubu yada ekürisi vardı. ben ise hep tekdim. dışlanıyomuydum yada kendimimi soyutluyodum tam emin değildim

    ama ne olursa olsun istenmediğim hissinede kapılmıyo değildim.

    hiç bişeye katılmıyordum bi arkadaş grubum sevgilim yada bi kankam yokdu. hayatım evde astımla ve kendimle mücadele içinde geçiyodu
    ···
  7. 57.
    0
    gerçek panpa gerçek
    ···
  8. 58.
    0
    büyüyodum tabi bi yandan aşık olduğum kıza hala yaklaşamadan ve astım hastalığıyla büyüyodum

    derslerimde kötüydü. zaten ne zaman iyi olmuştuki .
    ···
  9. 59.
    0
    sınıfımdaki binlerin kızlarla diyalog kurmalarını takdirle karşılıyodum ve içten içe hayıflanıyodum imreniyodum

    hatta ben yapamadığım için kin bile duyuyodum binlere. hatta katakulli yapasım bile geliyodu
    ···
  10. 60.
    0
    gaylik teşhisi koyar gibi oldum ama neyse
    ···