Az önce başıma gelen ve hayatımın en güzel anlarını sizlerle paylaşmak istiyorum. Nasıl başlasam bilemedim ama beyler lütfen dikkatli okuyun ve ne demek istediğimi iyi anlayın...

Evet beyler herkes şuan fotoğraf ve başlığa bakarak daldı içeri fakat amacım bu konuya dikkat çekmekti. Şuan 1 kalıp haci şakirlerinizi bırakında bi dinleyin beni. iyice okuyun.

Beyler bu kadar abazalıkla nereye kadar böyle sürecek soruyorum size ? Nereye kadar züt-meme görünce kalkıcak damperler.. Nereye kadar sokak ortasında rezil olucaz..?

Hayat felsefeniz züt-meme olmasın beyler..

dıbına koyim beyler daha fazla dayanamicam bu resme , ben asılmaya gidiyorum. Hadi eyv.