toplanın beyler kendimden bişiler

fahişe olduğunu geç biliyoruz onu.

anlatacağım.

Lise 3'de ilk defa bir kıza aşık oldum.
Adı fatmaydı. Başıkapalıydı. Babası sofiydi lan binler.Bir anda nasıl olduysa gözüme öyle güzel göründü ki aşık oluverdim. Hani derler ya insan çıktıgı ilk insana aşık olur felan...
Öyle bişi yok amk. Ben fatmadan önce 20 kişiyle çıktım diyebilrim. Abartısız söylüyorum erkegin huursuydum amk! Okuldaki tüm kızlar bilirdi beni. Hemen hemen hepsi tanırdı beni.

Fatma oldukça bakımlı bir kız ve oldukça iyi bir kızdı. Dinine pek bağlıydı. Tanışma fırsatı kolluyordum durmaksızın. Aklıma adı mıhlanmış, mavi gözleri gözlerimin içinde yangına dönüşmüş, sesi kulagımda yankılanıyordu durmaksızın. Artık tanışmanın vakti gelmişti...

Sınıftaki arkadaşlarım halimden şikayetçiydi. Çnkü onu gördügüm günden belli mayhoş ve bir o kadar salak olmuştum. Bizim sınıftaki kızlar gidip fatmayla konuşmuş ve kızda tanışabiliriz demiş. Çarşamba günü 3.tenefüs kantine gelsin demiş.

Oda tanıyordu beni ama onu kandıracagımı sanıyordu fatma..
Kahrolası önyargı. Bazı ilişkileri başlamadan bitirmeye yetiyor işte önyargılar.

Ama bitmedi bizimkisi. Tanışma fırsatını iyi degerlendirmem gerekiyordu. Kızların hepsi aynıdır bu tanışma faslında. bizimkisi biraz degişik oldu;
Ben : Meraba.
Fatma : Meraba.
Ben : Ben ufuk tanıyosundur belki..
Fatma : Hıhı tanımaz olurmuyum. Şu her kızla çıkan ufuk degil mi ?
Ben : Benim geçmişim bir çöplüktür. Çöpleride ancak kediler ve köpekler kurcalar demiş ya şair. işte benmkiside o mesele. Geçmişim gerçekten bir çöplük. Geçmişimden dolayı çok pişmanım
Fatma : Akıllanacagını pek sanmıyorum senin ama... neyse.
Ben : Boşwerelim bu konuları lütfen. ee naber nasılsın ?
Fatma : Standart her zamanki gibii. sen nasılsın ?
Ben : Benim bugünlerde herşeye cevabım varda bu soruya cevabım yok..
Fatma : Ne oldu ki ?
Ben : Ne olmadı ki..
Fatma :Söylesene ya ?
Ben : Galiba aşık oldum ben.
Fatma : Peygamber efendimiz buyurmuştur ki ; incittiğiniz insanın ve kırdığınız gönlün bedduasından korkun...
Ben : Evet haklısın

işte tanışma faslı böyle geçmişti. Sonrasında zil çaldı düzgün adımlarla yukarı çıktı.

Fatmanın verdigi hadis örnegi beni çok etkilemişti. Çünkü o kadar çok aldattım ve o kadar çok can yakmıştım ki anlatamam bunu . Abimin kanserinden sonra bendede bir zayıflama vardı. boyum 1.85 kilom 72'di sene başında Aralık ayına geldigmde kilom 65'di ve mart aylarında 60 a kadar düştü. Hastaneye gitmeyi hiç denemedim. Çnkü kelimenin tam anlamıyla artık aşık olmuştum. incil reçelindeki o adamdan farkım yoktu benim. Odamda heryerde onun ismi. Pc'nin şifresi onun ismi. Kupamda onun ismi. Yattıgım yerin karşısında duvarda bile onun ismi vardı. Yada bana öyle geliyordu. Mart ayının 10'unda felan hastaneye gittim kanser için. Gittigim gün yatışa geçirdiler beni tedavi için. Evet biliyordum abimden kanseri felan. Artık bende kanserdim. Sınıftan arkadaşlar geliyordu hergün.

Hergün aynı suratlardan galiba usanmıştım. Hergün içilen ilaçlar ve hastane yemegi kadar igrençleşmeye başladı herşey. Annemden babamdan kısacası ailemden nefret eder oldum. Herşey ters geliyordu bana. Fatmaya olan aşkım hergün büyüyordu küçülen vücudumda. Fatmanın haberi olmuştu hastalıgımdan ama ailesi yüzünden gelemiyordu bir türlü hastaneye beni görmeye. Ne kadar dogru ne kadar yanlış orasını bilemiyorum. Çünkü bunları arkadaşlarım söylüyordu. Bekledigim gün geldi çattı. içeriye fatma girmişti. Ama ben devlet bahçeli kadar kel, somali'de yaşayan birisi kadar zayıftım. Beni ne kadar beğenebilirdi ki..Tam hatırlamıyorum o günleri. Aslında hatırlamak istemiyorum. Çnkü çok kötü günlerdi.

Sohbetimiz çok güzel geçmişti. Hatta bir ara o kadar güzeldi ki 2mizde benim yüzümden gözyaşına bogulmuştuk... O arkasını dönüp aglarken ben kıpırdamadan sessizce ve yavaş bir şekilde ağlıyordum. Herşeyin farkındaydım. Zavallı birisiydim orada. Eski ufuk'un tam tersi gelmişti artık. Hayatla barışık bir insandım. Bildiginiz polyannaydım ben. Hep oradan kazanırdım zaten. Kızlar o yüzden çok sevrdi beni. Ama artık öyle bişi yoktu. Keşke ölsemde kurtulsam bu hastalıktan felan diyerek geçiyordu her günüm. isyandan başka birşey çıkmıyordu ağzımdan.

olm ciddi mi lan takipteyim yalansa giberim bacını

birazdan devam edecem.

(bkz: komşu kızı elif)

Toplanın Beyler Rezervleri görelim

Aşık olmanın verdigi duygu ve hastalıgın verdigi aşırı karamsarlıktan dolayı hayatım tak gibiydi. Ailem beni düşünürken ben fatmayı düşünüyordum. Çıkmıyordu amk aklımdan. Gerçek anlamda duygusallıga bağlamıştım işi. Genelde hastanedeydim zaten. Hastanenin o leş kokan koridorlarını hatırlamak feci birşey. Hele ki o kısrak odaları... Çok acı şeyler bunlar. Yaşayan anlar ancak halimden...

Fatma tekrar gelmişti yanıma..He birde arkadaşı vardı betül diye. Fatmayla kardeş gibidirler betül..
Fatmayla hoş ve güzel bir sohbetten sonra betülle konuştuk. Betülle konuşurken Fatma lavaboya gitmişti. Betül artık açılmalısın fatmaya demişti.
Ben zavallı bir hastaydım. Kendimi acındırmaktan başka bir işe yaramazdım ki.
Ama aşk, aşk işte hastalık felan dinlemiyor. Aşık oldum mu oluyo insan.
Ölüm döşeginde bile aşıksındır.
Başka bir dünya'dır aşık olmak ve aşık olarak yaşamak..

Evde tam bir cami havası oluştu. Annem kılıyodu namazı zaten. Babam ve abimde kılmaya başlayınca küfür edemez ferre izleyemez oldum amk. Gel zaman git zaman Lise 2 yıllarım berbat geçmişti.

@12 sonra hep birlikte hacca gittiniz

bitti dağılabilirsiniz

anlatma

http://galeri4.uludagsozl...npa-dinliyoruz_183326.jpg

senin vajinal bölgene darbe yaparım amın evladı

En başta yaşım 18 ve Lise 4 öğrencisiyim.Pek yakışıklı olamasamda dili kuvvetli ve boyu uzun geniş omuzlu ve kendime bakım yapan birisiyim. Bugüne kadar 55-60 tane sevgilim oldu. ( çıktım demiyorum çnkü çok saçma geliyo amk. çıktım ne amk ne çıkıyoruz anlamıyorum ki... )