toplanın beyler kendimden bişiler

Sohbetimiz çok güzel geçmişti. Hatta bir ara o kadar güzeldi ki 2mizde benim yüzümden gözyaşına bogulmuştuk... O arkasını dönüp aglarken ben kıpırdamadan sessizce ve yavaş bir şekilde ağlıyordum. Herşeyin farkındaydım. Zavallı birisiydim orada. Eski ufuk'un tam tersi gelmişti artık. Hayatla barışık bir insandım. Bildiginiz polyannaydım ben. Hep oradan kazanırdım zaten. Kızlar o yüzden çok sevrdi beni. Ama artık öyle bişi yoktu. Keşke ölsemde kurtulsam bu hastalıktan felan diyerek geçiyordu her günüm. isyandan başka birşey çıkmıyordu ağzımdan.

olm ciddi mi lan takipteyim yalansa giberim bacını

birazdan devam edecem.

(bkz: komşu kızı elif)

Toplanın Beyler Rezervleri görelim

Aşık olmanın verdigi duygu ve hastalıgın verdigi aşırı karamsarlıktan dolayı hayatım tak gibiydi. Ailem beni düşünürken ben fatmayı düşünüyordum. Çıkmıyordu amk aklımdan. Gerçek anlamda duygusallıga bağlamıştım işi. Genelde hastanedeydim zaten. Hastanenin o leş kokan koridorlarını hatırlamak feci birşey. Hele ki o kısrak odaları... Çok acı şeyler bunlar. Yaşayan anlar ancak halimden...

Fatma tekrar gelmişti yanıma..He birde arkadaşı vardı betül diye. Fatmayla kardeş gibidirler betül..
Fatmayla hoş ve güzel bir sohbetten sonra betülle konuştuk. Betülle konuşurken Fatma lavaboya gitmişti. Betül artık açılmalısın fatmaya demişti.
Ben zavallı bir hastaydım. Kendimi acındırmaktan başka bir işe yaramazdım ki.
Ama aşk, aşk işte hastalık felan dinlemiyor. Aşık oldum mu oluyo insan.
Ölüm döşeginde bile aşıksındır.
Başka bir dünya'dır aşık olmak ve aşık olarak yaşamak..

Ben : Birşey dicem.
Fatma : dinliyorum her zaman ki gibi ?
Ben : Kulaklarını 4 aç o zaman.
Fatma : Peki sen istersinde yapmazmıyım aha 4 açıldı kulaklarım.
Ben : Ben aşık oldum sana. Seni tanıdıkdan sonra herşeyim degişti benim.Bak eskiden sapasağlam karizmatik olgun birisiydim herkesin karşısında. Şimdi ise hasta bir zavallıyım karşında. Benim kanser olacagıma yardımcım olan şeytan bile inanmıyordu halbuki. Ama beddua'lar soktu beni bu hale.. Senden sana karşı olan sevgime karşılık vermeni istemiyorum.Çünkü kimsenin senin sevgilin olarak beni göstermeni istemem. Utanırsın felan olmaz. Bunu söylememdeki maksat sadece bil herşeyimi.
Fatma : Ben herşeyini yine biliyordum ki.
Ben : Hayır herşeyimi bilmiyordun sen.
Fatma : Mesela neyi bilmiyordum ?
Ben : Mesela bendeki seni bilmiyordun
Fatma : Neyse öğrenmiş olduk artık herşeyini.
Ben : Evet öğrenmiş oldun. Kızdın mı peki bu duygularım için ?
Fatma : Hayır kızmadım ki. Eğer kızsaydım kendime kızardım.
Ben : Neden kendine kızardın ki ?
Fatma : Çnkü bende sana aşık oluyorum gitgide.
Ben : Fatma yanlız kalmak istiyorum.
Fatma : işte onu ben istemiyorum ve o yüzden buradayım.
Ben : Fatma lütfen yanlız bırak beni biraz ağlarım biraz uyur unuturum bu rüyayı..
Fatma : Sus ve dinle.
Ben : Rüyaları hiç sevmem fatma.
Fatma : Bende sevmiyorum zaten rüyaları.Bak bir ortak yanımız daha...
Ben : Fatma Lütfen yanlız bırak beni.

Burda eliyle ağzımı kapattı fatma. O esnada artık herşeyin degiştigini farkettim. Artık fatma bana karşı boş degildi. Yada ben öyle sanıyordum.