toplanin beyler gercek korkunc hikaye anlatiyorum

geldim panpalar devam ediyorum.

evet , haritanın hatasını bulmuştum bodrum katta olması gereken morg orada değildi ilk baş şaşırdım böyle bişeyin olması imkansızdı adeta //

ardından haritayı tekrar incelemeye başladım ve haritada morgun 5.katta olduğunu gördüm evet artık , o kata gitmeliydim. burağın babasını öldürmek için değil muhasebeyi bulup , kağıdı çalmak için uğraşmalıydım ama morgun neden orda olduğunu merak ediyordum bu yüzden hemen hırkamı giydim ve yola koyuldum

merdivenlerden yavaşça çıkmaya başladım ama her kattan , gelen çığlık sesleri kulaklarımı yırtarcasına rahatsız ediyor , miğdemi bulandırıyordu.en sonunda 5.kata varmıştım.

nefesimi tuttum ve koridorda yürümeye başladım , sessiz ve hızlı adımlarla koridoru kolaçan ediyordum. evet daha önce bodrum katta gördüğüm morg buradaydı. şaşırdım ulan bu nasıl şey dedim ve morga zütüm yemesede girdim.

morga girdim , içeride ekrem abi vardı ulan dedim bunun işi ne ? delikanlı bu saatte burda ne işin var diye sordu. yok abi şeyy, yalan uydurmaya kalkıcakken sözümü kesti demek sende öğrendin ! - tam neyi demeye kalkıcakken gel burda dedi. beni morgun arkasına zütürdü.

ve buz tutmuş bi morg bölümünün kapısını açtı , sedyeyi çekti. aman tanrım ! olamaz sedyede insan yerine köyde kötü görünen kuduz köpek vardı nefesim kesilmişti.

ardından bloklar halinde bütün morg bölümleri açıldı. ve sedyeler dışarı çıktı. tüm ölü vücutları ayağa kalktılar bu arada ekrem abide bıyıkaltından gülüyordu.

ve bütün bloklar açıldı. içinden kimlermi çıkmadı ? , elvininden tut , mürseline kadar , istanbuldaki aşkımdan tut , mürsele kadar herkes evet tüm herkes (sadece ailem yoktu) ben gerilmiştim hepsi gülerek üzerime geliyorlardı kiii

ekrem abi beni tuttu ben noluyo lan ? yardım edin diye bağırmak istedim fakat elvin koşarak 30 cmlik yannanını ağzıma vermişti bile ardından burağı görür gibi oldum zütüme girmek için adete sabırsızlanıyordu ve başardı onunda 20 cmlik aletini içimde hissediyordum

bunu başta rüya sanmıştım ama değildi hatta beni hasan dede bile gibmişti. artık güneş doğuyordu ölüler tekrar sedyelerine girdiler. ekrem abi hariç oda bu olanları unutma her akşam buraya gel kevaşe dedi.

bende gülerek tamam dedim. o gün bugündür geceleri 5.kattan çıkmıyorum. aslında benzin istasyonunda pompacıyım demiştim ya hikayeyi anlatırken bi orada yalan söyledim benzin istasyonu (hastane) beni pompalıyorlar.

artık çok mutluyum.

hikayede burda biter