toplanin beyler gercek korkunc hikaye anlatiyorum

-ney! dedim yerimden firlayarak. -nasil! neyden bahsediyorsun sen? dedim sahlanarak. sedef huzunlu gozlerini yere dikti: -evden kacip geldim buraya, ama yine gitmem gerek.. babam tutturdu evlendirecekmis

beni.. -kiminle! -karsi koyden samet var, onunla.\ bilirdim sameti, cok guclu bir ailenin cocuguydu. kendi koyunun tum kizlarinin gonlunu fethetmis bir gencti. -beni kurtar askim nolur!! \\ sedef

yalvarmaya baslamisti artik. -dur bi saniye ya, dedim. dur dur dur. o kadar da degil. tamam kucuklukten beri sana bi ilgim vardi ama, o kadar uzun boylu degil. asiret kavgasina mi surukleyeceksin beni???

\ sedef tahammulsuzce aglamaya basladi. artik sadece aglamiyor, aci icinde ciglik atarak, yuregindeki sizinin ne kadar buyuk ve guclu oldugunu disavuruyordu. -rifat anlamiyor musun! sevmedigim biriyle

evlendiriyorlar beni! sana beni kurtar diyorum sen neler soyluyosun ya! ben senden baska kimseyi istemiyorum ki! \ sedefin artik konusacak takati kalmamisti. basini gogsume yaslamis, hungur hungur

agliyordu. -ne yapabilirim ki senin icin, dedim umutsuzca. -soyle, birsey soyle yapayim. ama ne??? \ sedef iki gozu iki cesme zar zor konusabiliyordu: -kacir beni! -e yuh artik! nasil kacirayim lan

texas mi burasi! dedim hincla. dedim fakat, kizin uzuntusune uzuntu kattigimin da farkindaydim. dedigim her seyden saniyesinde pisman oluyordum, ama elimden ne gelebilirdi ki?? benim basimda yeteri kadar

dert yoktu sanki amk, bi kiz kacirmamiz ekgib diye dusundum. -tamam, dedim sakince. gel buraya.. \ sedefi yeniden bagrima bastim, sanki cocuk uyutur gibi yavasca salliyordum, ama salladigim yer begib

degil, bagrimdi. bir yandan bu meseleyi ne yapacagimi dusunurken, diger yandan da "telefon neleri kaydetti lan acaba??" diye dusunmeden edemedim. sedefin aglamasi bitmis, hala islak olan gozleriyle

hafifce gulumsemeye calisarak: -sana yaptigim borekleri begendin mi askim?? dedi. refleksif ve bir o kadar da angut bir cevap mekanizmasiyla yanitladim: -ne boregi la? \ sedefin kaslari catildi: -gecen

gelisimde sana bir kitap bir de borek getirmistim! yemedin mi! okumadin mi!!! \ sedef cok sinirlenmisti. e haksiz da sayilmazdi kizcagiz. o kadar ugrasmisti sonucta. -ha sahi, dedim. neydi o kitap

oyle? icinde anlamadigim harfler falan.. en sevdigin kitap dedin, fakat benim en sevdigim kitap diye bisey yok ki??? \ sedef, bunu sormami bekliyormuscasina once bir gerindi, sonra gulumseyerek cevap

verdi: biliyorum askim, dua onlar. onlari okuyasin ki, geceleri rahat uyuyasin. uykularin kacmasin artik, dedi gulerek. once hafifce kaslarim catildi. bir anlam veremiyordum sedefin bu soyledigine. bu

dusuncemi onunla paylasmaya karar verdim: -iyi de, ben sana bu gibintilarimdan hicbirzaman bahsetmedim ki???

sedefin butun gulumsemesi kaybolmustu simdi. donuk donuk suratima bakiyordu: -askim yanlisin var---\\ -hayir! diye cikistim. -hayir soylemedim. ben bunu kimseyle paylasmadim sedef! senin bunu biliyor

olmana imkan yok! \\ kandirilmis biri gibi ofkeli ofkeli bakiyordum simdi ona. sedef once dudaklarini isirdi, sonra hic ara vermeden devam etti: -pekala itiraf ediyorum, dedi. -neyi itiraf

ediyorsun?? -sen hapishaneden hastaneye gecis yaptiktan sonra, biz butun koy olarak, senin durumunu merak ettik. herkesin dilinde ayri bir deli hikayesi donmeye basladi. sen saniyor musun ki, sen

buralardayken koy biraktigin gibi yerinde sayiyor??? \ bir an durdum, sahiden de koyde ne olup bitigi hakkinda en ufak fikrim yoktu. -elvin yengenin kollarimda, senin ismini sayiklayarak oldugunu

biliyor muydun mesela??? \\ iste simdi kelimenin tam anlamiyla neye ugradigimi sasirmistim. -ne zamandan beri?? diye sordum hemen. -gecen hafta, yanitini aldim. -ustelik olurken surekli senin ismini

sayikladi.. \ isin dogrusu, uzuldum desem yalan olurdu, ama neticede bir insan evladi o da, olum kimsenin uzerinde hos durmuyordu sonucta.. -eee? konuya geri donecek olursak?? sonra ne oldu? \ sedef

kaldigi yerden devam etti: -sonra ben de, cezaevine gidip, sizin kogusun agasiyla gorustum. senin yavuklun oldugumu soyleyince beni ciddiye alip dinledi sagolsun. -sedef!!! diye atildim. ben senin

yavuklun falan degilim, her yerde sunu soylemeyi keser misin artik! \ sedef bir iki saniyeligine bozuldugunu belli eden bir surat ifadesi takindiktan sonra sozlerine devam etti: -onlar da bana senin

basina gelenlerden, gibintilarindan, gece gordugun ruyalardan, davranislarinin degismesinden vs bahsettiler. hasan dedenin duasinin uzerine cay dokuldugnu soyledir, ben de bizim komsu koyun hocasina

gidip yeni dua yazdirdim, aldigim gibi de dogruca hastaneye, yani sana getirdim!! -pekala, dedim. madem boyle, o halde neden kitabin icine sakladin dualari? adam gibi dua getirdim diye getireydin ya???

-ufffff, askerler polisler bir suru adam koylu diye dalga gecmesinler diye oyle yaptim, dedi. -neden dalga gecsinler ya onlar da anadolu ailelerinin cocuklari---\\ sedef sozumu keserek, elleriyle

omuzlarimi oksayarak ve gulumseyerek sirnasmaya basladi: -sen simdi onu bunu birak da, soyle bakalim. yedin mi boregimi yemedin mi? yedin mi yemedin mi? \\ bir yandan surekli bunlari tekrarliyor, diger

yandan da cenemi burnumu isiriyordu. bir sure daha cilvelestikten sonra burundu ceneydi derken opusmeye basladik. tam opusmeye baslayali otuz saniye kadar olmustu ki, kapinin arkasindan kopek inlemesi

gibi aglamayla karigib fakat ses cikarmamaya calistigi her halinden belli olan aci bir ses duyuldu.