toplanin beyler gercek korkunc hikaye anlatiyorum

okumayın beyler yeniceye atılan nükleer bombanın atıldığı uçakdan yazıyorum

panpa bence sıçtın batırdın son girdiğin iki entry çok alakasız ayrıca son girdiğin @483 deki entry kesinlikle bi inci yazarının gireceği tarzdan değil profesyonelce yazılmış bi roman hikaye tarzı bişeyden alınmış

ne kadar gariptir ki, gozlerimi actigimda yatagimda degil, ayakta, ayetel-kursu okurken, dolanir vaziyette buldum kendimi. hasan dede kollarimdan tutmus, defalarca sarstigi halde uyanmamisim. birden

aglama hissi geldi, butun canimla, kanimla, yurekten, cigerden sarilmak istedim bu islam alimi gibi adama. bir dede gibi, baba gibi ilgileniyordu benimle sagolsun. otur hele, otur dedi. bir bardak su

icirdiler. kogusta biri bana azicik homurdanmaya bile kalksa, hasan dede sahin edasiyla bakip, herkesi sadece kizgin bakislariyla pusturuyordu. yine kollarimdan tuttu, ama bu sefer sarsmak icin degil,

sefkatle, destek olarak. -oglum, dedi. hayat kolay degil. gencsin, delikanlisin. sorunlarin elbet vardir. ama bu cok farkli birsey. sana yardim etmek istiyorum cunku daha once ayni seyleri gordum,

bildim. cok insan gordum boyle uyanan. kimini iyi ettiler, kimi ise bir daha hic uyanmadi! hep oyle dolasti divane divane.. -ne divanesi dede?, dedim. - ne yaptim ki divanelik? // hasan dede eliyle

kogusun mutfagini gosterdi: butun cam, cerceve, tabak canak ne varsa yerdeydi. gozlerime inanamiyordum. -eger basinda ben olmasam bunlar yasatmazdi seni burada. benim tek arzum senin iyi olman evladim.

sen bakma bunlara, sadece anlat bana, neyin var?.. ben mirin kirin edinde kollarimi daha da gibarak gozlerini gozlerime odakladi. gariptir, dedenin masmavi gozleri oldugunu ilk defa o an farketmistim. -

tam olarak... ne gordun!? o andan itibaren hasan dedeye yasadigim herseyi basindan sonuna kadar anlattim. hasan dede telaslanmisti. volta atmaya basladi. kogustaki kimse aligib degildi onun bu

durumuna, her zaman herkese yardim etmis, kogustaki birsuru hirisiz, katili, pgibopati adam etmis, en kotu anlarda bile sogukkanli olmasini bilmis biriyken, bu kadar elinin ayagina dolasmasi anlasilir

bir durum degildi orada bulunanlar icin. elbette ben bunlarin herbirinden bihaber oldugumdan garipsememistim olanlari. -simdi, dedi. sana hergun belli dualar verecegim, onlari okuyacaksin. okumadan

yatmayacaksin. sozumden cikmayacaksin. daha once yasadiklarini da unutacaksin, tamam mi pasam? -tamam, dedim. sen nasil diyorsan oyle olsun dedem.

@483 rüyaymış amk desene oç bende ne alaka diyorum amk inception terk

he şöyle devam et panpa.

hay amk, olm ne sabirsiz adamlarsiniz lan bi sabredin iki dakka amk. olaylarda baglantisiz bisey yok, elvin ile serfinin yasadiklari bazi olaylar ruyalarima giriyor amk sebepsiz degil amk adama zorla aciklattiriyonuz sabirsiz picler

okumuyorum bin 1 hafta sonra biter anca bu o zaman okurum amk kolay gele aeo

Devam et panpa bıtır bugun su hıkayeyı

@493 panpa gibtin belamızı amk 5 gündür seni bekliyoruz ulan heycanla incisözlüğe mi girilir lan kızdan gelen mesaja bu kadar sevinmiyorum yavşak. anlat sen heycan bastı yatiyorum amk bu sefer sabah okucam olm doldur burayı al sana teşvik olarak şuku sevin biraz

kogustaki herkesle gibifiki olmustum. yeri geliyor yerleri supuruyor, yeri geliyor caylari tazeliyor, yeri geliyor bulagiblari yikiyordum. tuhaftir ama hapishanede guzel bir duzen yakalamistim. eski

hallerimden daha mutlu oldugumu hissediyordum. sanirim beni bu kivama hayat getirmisti. her gece hasan dedenin verdigi dualari okuyor, ve hic ruya gormuyordum. herseyin yoluna girdigine inaniyordum. bir

sabah gardiyanin sesi duyuldu: - genc adam, ziyaretcin var. inanilmaz mutlulugum yuzume yansimisti. hemen yerimden firladim. -haydi bakalim rastgelsin! nidalari yukseldi. beni dusunen, beni unutmayan

birileri vardi.. bu duyguyu maphushaneye dusmeyen hickimse ama hickimse bilmiyordu, bilemezdi.. ziyaretci odasina getirildim, icerideki yildiray abiydi. yuregimi kaplayan sevinc duygusu, iki dakika sonra

yerini mutsuzluga birakacakti cunku haberler kotuydu. -rifat, oglum o bicagi ne tak yemeye soktun bi tarafina anlamiyorum ki! yildiray abi hic ustune vazife olmadigi halde beni kurtarmaya calisiyor,

basarmak istiyordu. basarisizligi kabullenemiyordu. -ulan devletin actigi davadan yirtsan hadi bi sekilde, kadin da gibayetci olmus. hem de sadece senden!\ vay ulan.. dedim. vay anasini.. ne kadar da

nefret burumus icini.. halbuki ben ne yapmistim bu kadina bu kadar? anlamiyordum.. -neyse, dedi yildiray abi. bozma moralini. simdi ben bir sekilde bu kadina gibayetini geri aldirmaya calisacagim, hic

olmadi gidip--- bir an durdu. iyice egildi ve fisiltiyla konusmaya basladi: -ulan hic olmadi gider deli raporu aldiririm kariya. -kadina deli raporu mu aldiracaksin!! bunu gercekten yapar misin? dedim.

-gerekirse evet, dedi. -kafayi mi yedin abi? -ulan, dedi. sanki yalan mi? kari zaten yarim akilli amk delisi, tek yapacagim sey gidip bunu yasal olarak gostermek. sen simdi bunlari dusunme, icerde rahat

misin? -rahatim abi sagol. bana cok iyi bakiyorlar, dedim. -merak etme kocum, su an hukuki olarak bir ceza almadin, sadece yarilanma surecin devam ediyor, sucustu yapildigi sirada hareketlerinin ve

amacinin tehlikeli safhalarda olabilecegi goz onunde bulunduruldugundan dolayi da burada tutuluyorsun, hepsi bu.\ yildiray abi su sisesinden derin bir yudum aldiktan sonra sesini gurlestirdi ve

ciddiyetine ciddiyet katarak: seni buradan ne olursa olsun cikaracagim kocum! aklinda bulunsun! dedi. -eyvallah! dedim.

devam et panpa

Tek gecede yetistim be bro adamsin hizli yaz bekliyorum hayde

Rezerve

Upupupuupupupuu

Panpa korkunclu hikaye sonu sorulari cevaplamak geoenektir bak unutma aciklama isteyecegimkiz seyler olacak elbet

sabah amcam evden çıkarken uyanmıştım. amcam şehirde bir işim var demişti dedem ninem ben kalmıştık bende evde sıkılıp akşama doğru elvinin olduğu evi uzaktan gözetlemeye karar verdim.

karşı evin duvarından evi gözetliyordum birden ensemde bir nefes hissettim elim ayağım donmuştu kendimi iki adım ileri atarak arkama baktığımda ufacık bir kedi yavrusu bana bakıyordu kedi çok sevimliydi ama oradan uzaklaşmayı tercih ettim köy meydanına doğru yürürken deli rızayı gördüm.

arkası bana dönüktü rıza diye seslendim rıza durdu 2 dakika boyunca hiç kafasını çevirmedi bende onu izliyerek dona kalmıştım birden çok hızlı birşekilde kafasını bana çevirdi gözleri yere bakıyordu gözlerini kapadı ve titremeye başladı bende dedim delilikde levelmi atladın amk bu iyice titriyordu sonra aaallaaah diye bağırdı rıza çılgınca sağa sola koşturuyordu sonra korkmaya başladım eve doğru koşmaya başladım elvinin evinin önüne geldiğimde durdum evin ışıkları yanıyordu.

içeriden serfinin fısıltı seslerini duyuyordum dinlemek için pencerenin altına geldim serfinin sesi ben geldiğim zaman durmuştu havada kararıyordu.

birden çatıdan bir gölgenin geçtiğini gördüm ben çatıya donuk gözlerle bakıyordum korkmaya başladım çatıdaki gölge birden sabit bir şekilde durdu ben içimden dua okurken çatıdan birden siyah birşeyin yuvarlanarak düştüğünü gördüm beş saniye içinde beni belimden kavradı kafamı pencereye vurup pijamamı yırttı birden içime cehennem gibi sıcak bir şeyin girdiğini hissettim sanki şekli dikdörtgendi kafamı çevirip baktığımda kırmızı gözlü boynuzlu kıllı ayakları ters bir yaratık tarafından tecavüze uğradığımı gördüm nefesimin sıcaklığı pencereyi buhar yapmıştı birden pencere açıldı serfin pencereden ayağını çıkartıp ağzıma soktu arkamdaki yaratık kafamı pencereye sıkıştırdı deli rıza titreyerek ağzıma vermeye başladı o gün sabaha kadar seviştik şuanda çok mutlu bir birlikteliğimiz var gece tabuta girip bile sevişiyoruz

Panpa korkunclu hikaye sonu sorulari cevaplamak geoenektir bak unutma aciklama isteyecegimkiz seyler olacak elbet

Uyumayan yok mu lan ses verin amk hafisten tirsiyorum

giblenmeme rekoru kiricam

oksuruk seslerine uyanmistim. hasan dede hasta yataginda acilar icinde kivraniyordu. buna ragmen uzerindeki arapca harflerle yazili seridi cikarmiyordu. butun kogus basindaydi. oksurmekten halsiz kalm

isti hasan dede. mosmor olmustu. hastaliginin ne oldugunu bilmiyor, herhalde astimdir diye dusunuyordum. gardiyanlar apar topar geldiler. dedeyi disari cikardilar. kogustaki herkes ona iyi muamele

yapilacagindan emin olmak istermiscesine gardiyanlara yukleniyorlar, nazik olmalarini salik veriyorlardi. hasan dede daha once de gib gib revire gider, uc bes gunluk kontrollerden sonra geri gelirdi.

ancak bu seferki durumu epey kotu gorunuyordu. gardiyanlardan kollarini guc bela kurtardiktan sonra beni yanina cagirdi. apar topar kosup gittim. once kolunun altina alip bagrina basti, gozlerim

dolmustu.. kulagima egildi: "oglum, dedi. sakin.. sakin ama sakin dualari okumadan yatma. bir bildigim var benim. sakin unutma, dualari ihmal etme, dedi. allah omur verir de gelebilirsem yine.. sana

anlatmak istedigim seyler var..` diye fisildadi.\ -o ne bicim soz hasan dede.. dedim. derken dedeyi ugurladik. uzun bir muddet kogusu derin bir huzun kaplamisti. kimse konusmuyordu, ayibogan necmi

haricinde herkes yemeden icmeden kesilmisti. -neden, dedim bir sabah kahvaltisinda. neden bu kadar umutsuz konusuyordu hasan dede? hastaligi nedir? -bir hastaligi yok, dediler hep bir agizdan. elbette

buna inanmamistim, sanirim hastaligini bana soylememelerini ogutlemisti.. elimi cebime attim.. hasan dedemden bana emanet kalan tek seyi, icinde dualarin yazili oldugu kagit parcasini gibi gibi kavradim.

hasan dedenin bana anlatacagi sey neydi? ne olursa olsun hastaligini ogrenmeli, gerekirse kacmali, o an bilmiyordum ama bir sekilde olmeden onunla tekrar konusmaliydim. bugune kadar sormadigim sorulardan

dolayi icimi bir pismanlik duygusu kapladi. ofkeme yenik dustum, kalktigim yerden dogruldugum gibi tuvalete gittim. bekir abi tuvalette elini yuzunu yikiyordu. -hasan dedenin hastaligi ne?! -hicbirsey,

dedi bekir. elimi cebime atip dualari cikardim. -eger soylemezsen, bu dualari burada yirtacagim, dedim. blof yapiyordum, cunku velinimetimin sozunu ilk once ben cignetmez, cignemezdim. ancak hasan

dedenin beni bekir abiye emanet ettigini bildigim icin dedenin dualar konusunun vehametine degindigine ve bekiri bu konuda tembihledigine de emindim. -kanser.. dedi bekir abi. -akciger kanseri..

mole veriyorum panpalar. devam edecegim