they call me alpha

TCMA ile nasıl iletişime geçerim ?
Diğer bir deyimle şu kardeşlik denen yapılanmaya nasıl ulaşırım ?
Test diyorsunuz.
Buyrun gireyim teste, gelipte TCMA kim sen kim diye taşş*k geçmeyin benle.
Eğer işin ucunda gelişim ve gelişmek yerine beynini kafesleyenleri ezmek ve silmek var ise sonuna kadar varım.
Ayrıca meselem karı-kızda değil bu benim için sorun dahi olamaz.
Benim meselem ilerlemek bu farklı bir ilerleme mistik bir olay gibi, bigbang sonrası evrenin duraklamadan genişlemesi gibi, işte ben buna sonuna kadar varım.
Çünkü bu kodumun sıradan hayatında gelişmek var ise işin ucunda çöp bile toplarım, b*k bile temizlerim.
Hatta şuan Üniversite öğrencisiyim tütün sarıyorum. Günlük 15-20 cebe indiriyorum.
Ha bunu ne için yapıyorum. Benim için para ihtiyaç değil. Ailemi rahatlatmak ve madde dünyasının bize sunduğu ufak araç-gereçleri elde etmek için.
inancım ne mi ? Benim işte benim inancım bu diyebileceğim bir inancım yok.
Ben dimdirek karşıma bakarım sağa ya da sola sapmam. Hakikati orada görürüm ve ona günden güne ulaşmaya bakarım.
Elimde bir de ekgib olmaz bir sigaram vardır. Biliyorum, evet sağlıksız. Aslında içmesen bile diyebilirsin.
Ama bu benim ayrılmaz parçam olmuş, eğer bir gün onu bırakmak için kafayı yersem işte o zaman ben bırakırım. Ama hayır şuan tercihim bu yönde değil.

https://soundcloud.com/pseudobugs/cunt
Bu müziği cidden dinleyin, bütün pgibolojimi dışa vurmam da bana çok yarar sağlıyor.
Çünkü tuhaf şekilde pgibolojimin ritme dökülmüş hali bu...

Topluma göre çok anormal bir hayatım oldu.
Hatta annem bu çocuğu Ruh hastahanesine bile yatıralım dediği oldu.
Onlar beni zaten hiç anlamadı.
Ama hayır vazgeçmedim.
Ben vazgeçmem.
Çünkü tek dostum Tanrı'dır.
Geriye kalan insanların günümüz itibariyle %80'i sıradan listemdir.
%20 işte onlar bir yerde onlar benim kardeşlerim.
Siz sanıyor musunuz ki ? Burada kardeşlik diye bir yapılanma var ve hepsi bundan ibaret.
Hayır bir yerlerde, belkide hiç keşfedilmemiş ve o yalnızca kendini keşfetmiş iz sürüyor, hakikat peşinde...
Benim her şeyimin başlangıcı mitolojik bir olay gibiydi.
Aslında yok hayır, bu hâkikatti.
Bir gece 04:00 sularıydı.
Ben nasıl oldu da sıfırlamıştım kendimi hiç bilmiyorum.
Çünkü öncesini hatırlamıyorum.
Tanrı'yı çıkardım hayatımdan, insanlara akvaryumun balıkları gibi baktım, üzerimizde ki ucu belli ve genişleyen boşluk ise akvaryumun görünen iç yüzü.
Baktım kusursuz bir yaratılış...
inanır mısınız ? Evin içinde mobilyaların o kusursuz tasarımını inceler hale gelmiştim.
Annem ne yapıyon falan derdi bundan yaklaşık 2,5-3 sene önceydi tabi.
Yastığa başımı koydum o gece...
Ey yaratıcı, sen varsın bu kabul ve beni doğruya zütür çıkmazdayım nereye gideceğimi şuan bilmiyorum. Senin var olduğunu biliyorum. Seni hissetmek istiyorum... dedim gözlerimden yaş akar bir şekilde. Evet beyler ağladım. Çünkü derin bir gelişimin başlangıcıydı bu...
Şimdi bütün bunlar aklınızdayken her şeyi başa sarın. Evet 04:00 sularıydı...
Gözlerimi açtım hareket edemiyorum. Ama her şeyin farkındayım. Uyku felci değildi bu.
Derin bir huzur, ama büyük bir sorumluluk kapladı beni.
Yükselir gibi oldum. Sonra tekrar uykuya dalmışım.
Her şey ondan sonra değişti. Motor gibi beynim vardı. Cidden şaka yapmıyorum. inanmayabilirsiniz ama burda kafamdaki şeyleri döküyorum, yaşadığım şeyleri unutmayacağım şeyi...
Çok zorluklar çıktı. Kalbim çok acıdı. Depresyon hapları bile kullandım. Ama sanki Tanrı beni öyle terbiye ediyordu ki canı yanmaz bir hale geliyordum. Duruşum değişiyordu. Bakışım değişiyordu. Tavırlarım değişiyordu. Sanki dünyayı ben kurtaracaktım. O kadar şey öğreniyordum ki, o kadar şey yaşıyordum ki...
Sonra bu yaşadıklarıma rağmen, büyük bir rahatlama vardı. Hepsi eş zamanlıydı.
Bile bile aşık olan, bile bile aşkından vazgeçen birisi olmuştum. Sonra aşk yok oldu.
Madde dünyasını çözüyordum. Aşık olduğum şey Tanrısal bir olay, ama ney onu bilmiyorum. Tarifsiz yani...
Evde bazen sükûnet içinde dururdum. Dışarı çıktığımda herkes benim söylediklerime bakardı.
Hatta bir arkadaşım vardır. Hayatımda ilk defa senin gibi bir arkadaşım oldu. Normalde kimseyle arkadaş olmam ben dedi. Hala da söyler.
Sanki hiçbir şeye ihtiyacım yok. Hiçbir sorunum yok. Sadece sorum vardı, onu da sormayı bıraktım artık. Neden ben ? diyordum. Neden bütün bu olanlar ? diyordum...
Sonra bir arkadaşım bana They Call me Alpha'nın sitesini attı. Bende açıp baktım girişlere falan, sonra okumaya başladım. Bir çok şeyi kendim yazmış gibiydim. Hatta inanır mısınız ?
Çoklu kişilik bozukluğu yaşıyorum ve bunları ben bilmeden yazıyor ve bir kitleyi mi yönetiyorum farkında olmadan dediğim bile oldu. Hayır sonra, dedim ki birileri var. Ben gibi, benden dışarı birbirine benzeyen benlikler var. Kadere inanın, bunu Tanrı yaşantınıza, düşüncenize göre belirler. Seni yönlendirir daima bütün bunlara göre. Ama sakın kaderi anlamaya çalışmayın o çok karmaşıktır aslında, çözülemeyecek şeydir. Onun bilgisi yalnızca Tanrı'ya aittir bir gün zaten öğreneceksiniz. Şuan bunu buraya yazmam, birilerinin okuması bu da bir kader...
Birileri sövecek ve alaya alacak belkide. Birileri de anlamak isteyecek beni belkide... Bu da bir kader...
Yani ben bu yazıyı yazdıktan sonra bütün olay benim dışımda gerçekleşecek...
Esenlik olsun.

@insanterbiyecisii

Çünkü bu kodumun sıradan hayatında gelişmek var ise işin ucunda çöp bile toplarım, b*k bile temizlerim.
Eğer işin ucunda gelişim ve gelişmek yerine beynini kafesleyenleri ezmek ve silmek var ise
sonuna kadar varım.
Hayır kanka öyle değil bu işler alakası bile yok e dediğine bakarsak o halde bizimla deyılsın asdsadsaq Gerçekten hakikat peşinde koştuğuna inanıp yolun betalarla sidik yarıştırmaktan geçtiğini mı düşünüyorsun? ya da tak temizlemekten sadasawqeas

inancım ne mi ? Benim işte benim inancım bu diyebileceğim bir inancım yok.
Ben dimdirek karşıma bakarım sağa ya da sola sapmam. Hakikati orada görürüm ve ona günden güne ulaşmaya bakarım.
He kanka hakikat peşinde gözü kara bir şekilde koşuyorsun felan ama inancın yok. Altair mode açık kalmış kapayalım sağlığa zararlı görüldüğü üzere sadsafqaw

Elimde bir de ekgib olmaz bir sigaram vardır. Biliyorum, evet sağlıksız. Aslında içmesen bile diyebilirsin.
Ama bu benim ayrılmaz parçam olmuş, eğer bir gün onu bırakmak için kafayı yersem işte o zaman ben bırakırım. Ama hayır şuan tercihim bu yönde değil.
Anlaşılan sigara bile reseptörlerini yeterince tatmin edememiş ki buraya gelip kuruntularını kusarak bir anlık da olsa rahatlamaya kalkışmışsın. Ve hala eğer bir gün kafayı yersem diyebiliyorsun asdasdqaw

Hayır bir yerlerde, belkide hiç keşfedilmemiş ve o yalnızca kendini keşfetmiş iz sürüyor, hakikat peşinde...
Çok zorluklar çıktı. Kalbim çok acıdı. Depresyon hapları bile kullandım. Ama sanki Tanrı beni öyle terbiye ediyordu ki canı yanmaz bir hale geliyordum.
Hatta bir arkadaşım vardır. Hayatımda ilk defa senin gibi bir arkadaşım oldu. Normalde kimseyle arkadaş olmam ben dedi. Hala da söyler.
Neden ben ? diyordum. Neden bütün bu olanlar ? diyordum...
Bir çok şeyi kendim yazmış gibiydim. Hatta inanır mısınız ?
Çoklu kişilik bozukluğu yaşıyorum ve bunları ben bilmeden yazıyor ve bir kitleyi mi yönetiyorum farkında olmadan dediğim bile oldu.
Burada yazarın kendine yüklediği değerin boyutunu görüyoruz. Öyle bir boyuta varmış ki artık Tanrının onu özel olarak terbiye ettiğini, kendisinin yaratıcı tarafından seçildiğini sanmaktadır. Kendini tcma sandığını, pgibolojik ilaçlar kullandığını itiraf ederken bile hastalıklı olduğu gerçeğiyle yüzleşemeyip zütünü serinletebilmek için kendini yüceltiyor. Bakın bu betalıktır. Hastalıklı olduğu için beta demiyorum. Hastalıklarını iyileştirmeye tenezzül dahi etmediği için diyorum. Halbuki en başta kendisi gelişmek yerine beynini kafesleyenleri ezmek ve silmekten felan bahsediyordu. Gelişmek için hastalıklarını kabullenip iyileştirmeye çalışmak yerine beynini kafesleyip zütünü serinletmeyi seçen anan değil heralde. Bi dakka lan anan.

Kadere inanın, bunu Tanrı yaşantınıza, düşüncenize göre belirler. Seni yönlendirir daima bütün bunlara göre. Ama sakın kaderi anlamaya çalışmayın o çok karmaşıktır aslında, çözülemeyecek şeydir.
Hasgibtir lan oradan. Dinle ilgili hiçbir şeye boshverin sakın düşünmeyin aqlınız ermez diyemezsin. Bu şeyhçiliktir. Güdülmektir. Belki aradığın da budur he kanka?

Bir daha da rica ediciğim sayın betalar bu kadar uzun bir sıçmık sıçmayın çünkü uzun yazınca taşşaklı felan olmuyor sıçmıklarınız bu da büle biline.