they call me alpha

https://www.youtube.com/watch?v=FyGKdNbD-J4

soğuk. karanlık. yapayalnız. ben her ne kadar kendimi düzeltmeye çalışsam da olmuyor. insanların benimle ilişkilerindeki tek amaç; menfaat. kimse ne kişiliğime ne sahip olduklarıma göre değil, sadece ve sadece menfaatleri için yanımdalar. işlerini görünce çekip gidiyorlar. kimse benim veya bir başkasının ne düşündüğünü umursamıyor. herkes kendisi için çabalıyor.

soğuk esiyor, karlarla kaplanmış ve yapayalnızsın. etrafta canlı belirtisi yok. insanlar artık seni kabullenmiş. sen her çırpınışında daha da batıyorsun. çaren ne olurdu? daha mı çok çırpınmak yoksa hiç çırpınmadan orada kalmak mı? umutsuzluktan gebermek mi? hangisini seçerdin?

en yakınımdakiler bile kabullenmiş artık, sahte menfaat ilişkilerine giriyorum ve kendimi çok kaptırdım. bu ilişkilere girmeseydim yine değişen bir şey olmayacaktı, yine yapayalnız, yine soğuk esen rüzgarla beraber dışarıya bakacaktım. peki menfaat ilişkilerine girdim, ne değişti? hiçbir şey. huur çocuklarıyla muhattap oluyorum sadece.

bu başlıktaki yazılanları kafamdan silsem bile bir değişiklik olmayacak. geri dönüşü yok. bu bataklıktan çıkmanın yolu yok. tek çözümü; ölüm. kaybedenler listesine yazılıp, yaşadığı hatırlanmayacak bir aciz olarak gebermek.

ilk zamanlarda iyice anlamıştım tek olduğumu ve gibik toplumla ilişkiye girmemek için kendimi soyutlamıştım. şimdi iyi ki yapmışım diyorum. tekrar bu ilişkilere girince ne kadar berbat bir zihin yapısıyla karşı karşıyayım bilemiyorum. tek kalmak, yapayalnız yaşamak bu dünyaya göre değil. olmuyor, güçlü olsan dahi zaman yıpratıyor.

2 yılım kapkaranlıktı. gittikçe yalnızlaştım, yalnızlıktan kurtulmak için adım attım. toplumun nasıl işlediğini gördüm ve yine tiksindim. bu döngü çok garip. ya onların içine katılıp törpülen ya da yapayalnız soğuk karla kaplı manzarayı izle. yapayalnız.

düşün kimsen yok. akrabaların, annen, baban varlar fakat sen onlar için yoksun. soğuk... üşürsün...

başarıların oluyor, kendin için büyük bir dönemden geçiyorsun fakat bunu senden başkası bilmiyor. bilen olduğunda bile geçiştiriyor. kendisi bunu başardığında yedi düvel bunu duyuyor. ama ben başarırsam, kafama tokmak ile vurulup yükseltilmem engelleniyor. burada mesele başkaları için başarılı olmak değil, kendimi ne için nasıl yıprattığım...

uyku vakti, başımı yastığa koyduğumda soğuk, kapkaranlık bir dünya beliriyor. soğuk, titretici...

@elimdekisaz
Kanka sana yazmıştım fakat yine yazayım ne olacak. Öncelikle o iç sesi keseceksin , fakat onu kesebilmen için onun senden ayrı bir şey olduğunun farkında olman lazım. Sabahları bazen yürüyüş yaparım , ortalık nispeten sessiz olur. Sessiz bir yerde sadece kafandaki sesi duyarsın. Sadece gözlemle , ne söylüyor bu ses? Olumsuz telkinler var ise , hasarlısın demektir. Fark etmen gereken nokta şu ki , sen o ses değilsin. O ses de gerçek değil , onlar sadece düşünceler. Konuşmaya başladığını fark ettiğin anda dışarıdan 3. bir kişi gibi o sesi gözlemle, he ne diyon paşam gibi. Eğer bunu başarabilirsen bir kurtulmuşluk ve iç huzur hissedeceksin. Bu egzersizi the power of now - echart tolle' dan kapmıştım zamanında. Bunu kesinlikle yap.
ikinci bölüm ise emekleme kısmı. Çok küçük bile olsa bir şeyler başar. Çünkü bilinçaltındaki o ses sana bir halt yapamayacaksını aşılıyor, kendine bir şeyler ispatlaman lazım. Bu en basitinden sabah kalktığında yatağını toplamak olabilir. Bunu küçümseme , çünkü domine efekt diye bir olay var - ilk başardığın iş çok küçük olabilir fakat günün sonunda devirdiğin domino eifel kulesi büyüklüğüne varabilir. Düşünme sadece yap.
Onun dışında senin yeni şeylere ihtiyacın var, rutinini boz . Düzenin her neyse tam tersini yap. Banyoya girdin canın sıcak suyu mu istiyor, çevir soğuğu. Gece oturdun gereksiz videolara mı bakma isteğin geldi , kapat pc yi eline bir kitap al. Ne zaman bu gibik , işlevsiz istekler gelirse içinden , nefs seni ele geçirmeye çalışıyor demektir. Eğer gibtiri en başından çekemezsen yenilirsin. Ne bileyim kalk bir gün sabah 5 te uyan ve koşuya çık, deparlar at. Egzersiz yap, yapmadığın bir şey yap. Farklı duygular hisset, kabz halini statik durarak atlatamazsın. Yapmaman gereken tek şey, evde boş zaman geçirmek. Eğer durum daha vahim olsun istiyorsan dışarı çıkma, insanlara merhaba deme, evde boş vakit öldür ; garanti kafayı yiyeceksin.
Radikal değişikliklerden sonra şunu de ekleyeyim , kitap oku , yeni fikirlerle beynini donat. Başka insanlar ne halt yemiş, ne sunmuşlar dünyaya incele ki onların omzunda yükselebil. Bunları yaptıktan sonra başlığı okuduğunda ayrı hissedeceksin.
Ayrıca yine yazacağım, kuran oku , seni bu konuya uzak ve çekingen görüyorum. Orada bir altın madeni olmasa burada bu kadar adam laf olsun diye muhabbet etmeyiz. Yine senin bileceğin iş tabi ki, bana da bir kardeş zamanında oku oku diye başımın etini yemişti ben 1 sene okumamıştım. Seni anlıyorum yani, fakat bunları ne kadar hızlı yenersen o kadar çabuk yükseleceksin. Ayrıca bu yolda acı çekmekten çekinme , bu onurlu bir mücadele ; kendine olumlu telkinler yapmak senin görevin , tünelin sonunda ışığı görebilmek senin görevin, bizler sadece birbirimizi bir yere kadar destekleyebiliyoruz. Hepimizin değişimi ustanın da dediği gibi ancak kendi isteği ile gelebilir , haydi eyvallah.