theodor w adorno

eski frankfurt yılları (1903-1924): [değiştir]
ailenin tek çocuğu olarak adorno, şarap ticaretiyle uğraşan babası (oscar alexander wiesengrund, 1870-1946) ve bir subay kızı olan annesi (maria barbara calvelli-adorno, 1865-1952) tarafından "teddie" diye anılıyordu. annesi korgibalı bir i̇talyan ailenin soyundan geliyordu ve viyana krallığı çatısı altında müzik uğraşısı vermiş bir şarkıcıdıydı. babası daha sonra protestan olan bir yahudi soyundandı ve nihayetinde de katolik olan maria barbara ile evlenmişti. theodor wiesengrund adorno, arthur schopenhauer'in uzun yıllar yaşadığı aynı güzel manzaraya sahip olan caddede büyüdü, 9 numaralı evde dünyaya gelmişti, babası da 7 numaralı yerde şarap ticaretiyle uğraşıyordu. adorno, katolik olarak vaftiz edilmişti. ama din dersi eğitmeninin entellektüel etkileşimiyle protestan oldu. babasının yahudi soyundan gelmesinden kaynaklı daha sonra gershom scholem ile olan dostluğu sonraki yıllarda düşünsel rahatsızlıklarını ortaya çıkaracaktı. annesi ve babasından aldığı çifte soyadını 1933'de "wiesengrund-adorno" şeklinde benimseyen theodor wiesengrund adorno; aynı evde yaşayan piyanist, şarkıcı teyzesi agathe calvelli-adorno'dan aldığı müzik dersleriyle piyano çalmayı öğrendi. müzik, onların kültürel vatandaşlık kozmopolitiğinin senfonisine eşlik etti. böylece annesi onu richard wagner'in avrupa'da ses getiren siegfried operası'na dahil etmeyi başardı. ve senfonik oda müziği literatüründe güvenilir bir şahsiyet olmasına olanak sağladı. bu başarının arkasında yatan asıl neden elbette ki theodor wiesengrund adorno'nun erken tespit edilen müzikal yeteneği idi.[2]
günümüzde freiherr-vom-stein gymnasium olarak anılan kaiser-wilhelm-gymnasium (kaiser-wilhelm lisesi - frankfurt) okulunu 17 yaşında iki sınıf atlayıp en başarılı öğrenci sıfatını alarak bitirmiştir.
okulla birlikte bernhard sekles'ten kompozisyon üzerine dersler alan adorno, 1923 yılında 14 yıllık arkadaşı siegfried kracauer ile beraber nihayet kant'ın "salt anlayışın kritiği"ni geride bırakarak artık kendi olmakla şunu söylüyordu: "en sessiz olanında bile değil, abartmıyorum, her şeyi okutmanlarıma borçlu olduğumu söylesem kant'ın yazdıklarında ekgib kalacaktır."
adorno'nun, bir toplum bilimci olarak geçmişindekilerinden farklı, yüksek bir yeteneğe sahip olduğu gerçekti. kant'ın deneyimselliği ki müthiş bir hafızaya sahipti, adorno'nun bütün bu mevcudiyette kitapları okumasına servet teşkil ediyordu. çok hızlı bir şekilde yunanca, fransızca, göçmen i̇ngilizcesi gibi yabancı dilleri öğreniyor, çatışkıları bu yeteneği sayesinde yeniyor, gerçekten yetenekleri olanlara da cesaret veriyor, biraz yeteneği olanlarınsa sabırsız olmalarına neden oluyor, başkalarının kıskançlığına maruz kalıyor ve yaptığı işin zorluğunu da kendisini anlamak isteyenlerin kapasitelerinin yetersiz kalmasında görebiliyordu.
bu yüksek yetenekleriyle okulda göz dolduran adorno, okul öğrencilerinin kıskançlığı yüzünden antisemizm meselesine varır. lisede olduğu zamanda bir grup öğrenci tarafından yapılan kışkırtıcı: "... baban abraham'a benden selam söyle theodor!.." şeklindeki söylemler giderek bir ölüm tehdidine değin uzar. yaş itibarıyla belki de ne söylediklerini bile tam olarak kavrayamayan bu öğrenciler, adorno'nun okula artık yalnız başına gidip gelmesine engel teşkil ediyordu ve ondan sonra da annesi veya teyzesi adorno'ya okul yolunda eşlik etmeye başladılar. adorno, bu yaşadıkları olumsuz hatıraları minima moralia adlı eserinde işlemiştir.
1921'de frankfurt üniversitesi'nde felsefe, müzikoloji, pgiboloji ve sosyoloji öğrenimine başladı ve kendisinden beklenildiği gibi 1924 yılında edmund husserl üzerine çalıştığı tezini en üstün derecede verdi. i̇çeriğinde eğitmeni hans cornelius'un eğitmenlik ruhunu da işleyen bu tez, aynı zamanda öğrenim kurumlarının felsefesini de kapsıyordu. ve bu daha sonraki yıllarda adorno'nun asli düşüncelerinden uzaklaşacaktı. i̇tinasıyla hayatındaki en önemli düşünsel yoldaşları max horkheimer ve walter benjamin olaca