Neyse rez

Burdamisiniz binler...

Ardından adamın yanına vardılar. Adam, elinde koca bir balta taşıyordu. Yanında bir ceset vardı, kanlar içindeydi, parçalanmıştı. Ekranın altında "Çocuklara izletmeyiniz!" yazıyordu. Muhabir cesedi görünce yüzünü buruşturdu. Cesede fazla yaklaşmamaya çalışarak adama yaklaştı. 
"Evet, beyefendi. Adınız?"
"Kemal."
"Peki, bu ceset ihbarını siz mi yaptınız?"
"Evet, ben yaptım."
"Peki bu kişiyi sizin öldürdüğünüz doğru mu?" 
"E... evet. Ama, o bana saldırdı! Benim bir suçum yok."
"Tamam Kemal bey, sakin olun lütfen. Kimsenin sizi suçladığı yok. Olayın nasıl olduğunu anlatır mısınız?"
"Olay şöyle oldu... " Adam duraksadı, düşünüyor gibiydi. "Ben burada dinleniyordum... "
"Baltayla mı?" dedi muhabir. Kamera baltaya yöneldi. "Yoksa, başka bir şey yapıyor muydunuz?"
"Hayır efendim. Ne alaka? Baltamı emniyet için alırım yanıma genelde." Adamın terlemeye başladığı belli oluyordu.
"Peki, her neyse devam edin."
"Ben dinlenirken, bir ses duydum. Biri geliyordu. Durup etrafı dinledim, böyle saçma sapan homurtular, öğürmeler duyuyordum. Sonra bir baktım, ağacın birinin arkasından bu adam çıktı. Kıyafetleri biraz hırpalanmış ve pisti. Adamın ağzı burnu kan içindeydi. Dedim "iyi misin?", homurdanarak üstüme yürümeye başladı. Ben de korktum yani haliyle. Baltayı ona tutup, "Yaklaşma, iyi misin diyorum!" dedim. Yine cevap vermedi. Ben daha şaşkınlığı üstümden atamadan omuzlarımı kavradı. Ben kurtulmaya çalışırken ağzını açıp ısırmaya kalkıştı. Son anda ittim de öyle kurtuldum valla. Yoksa omzumu koparırdı kesin. Neyse, bunu itip mecburen kafasına geçirdim baltayı. Sonra ölüp yere düştü.

Tutar rezz

Tek haber bu değildi. Avrupa yakasının farklı ama birbirine yakın yerlerinde insanlara saldırıp, onları ısıran, şeklen insan olup hayvanımsı hareketlerde bulunan şeyler görünmüştü. Ekranlara şöyle bir röportaj yansımıştı:

"Evet sayın seyirciler. Şu an Boğaziçi kampüslerinin bulunduğu koruluktayız. Burada bir ceset ihbarı aldık. ihbar eden kişi, o kişiyi öldüren bey. Evet, ihbar eden bey hemen ileride, şimdi oraya gidiyoruz...

Rezerve

Vay bin vay devam güzel

Rezervatullah

Reserved

Reserved

Polisler önce şaşırdılar, tehlikenin bir insan olduğunu sanıyorlardı. Ama kısa sürede toparlanıp ateş etmeye başladılar. insabot, her saniye vücuduna saplanan onlarca mermiye aldırış etmeden yoluna devam ediyordu. Polislere doğru yürürken mermilerden biri gözüne geldi ve insabot robot ve hayvan karışımı bir sesle böğürüp durdu. Nedense, virüsten sonra gözünde bir hassasiyet oluşmuştu. Ancak kısa sürede toparlanıp polisleri avladı. Kaçamaya çalışan son iki polisi ise yakalarından tuttu ve birbirlerine vurdurarak vücutlarını parçaladı. Birçok kişiyi öldürmüştü, fakat hâlâ canlı olan birileri vardı, seziyordu.

Tahsin ve Burak, başka bir çıkışta bekledikleri için katliama dahil olmamışlardı. Önce bağırışlar ve kapının yıkılışını duymuşlardı, sonra da silah sesleri gelmişti. Silah seslerinden cesaret alıp insabot'un kırdığı kapıya gitme kararı aldılar. Bu yüzden bulundukları koridordan çıkıp sola döndüler ve bir süre koştuktan sonra soldaki başka bir koridora saptılar. Ancak koridora yeni girmişlerdi ki ileride insabot'un elini kolunu sallayarak polisleri öldürdüğünü gördüler. "Bu ne böyle? Kaç mermi yedi, niye ölmüyor?" diye feryat etti Burak. 
Tahsin onu çekip geriye doğru koşmaya başlarken "Bizim hatamız." dedi "Her şeyi insan gibi, fakat yine de saldırıya uğramasından korkuyorduk. Bu yüzden onu geliştirdik ve şimdi çok ani bir darbe almadıkça kendini yenileyebilir. Ayrıca kemikleri çok güçlü, normal silahlarla kırılamaz."