spordan çıktığımda saat 3'ü geçiyordu. yağmur yağıyordu. asansörü beklerken bir sigara yaktım. üstü açık avmlerin en güzel yanı katlarda sigara içebilmenizdir. sigarayı yaktığımda yanımdaki adamın da sigra içtiğini farkettim. spordan çıkmış gibi görünmüyordu. o katta spor salonu dışında bir şey olmadığını biliyordum. asılsız bir tedirginlikle adamdan rahatsız oldum.

asansör gelip kapı açılınca asansöre binmekten vazgeçtim ve arkama bakmadan yürüyen merdivene yöneldim. bi alt katın yürüyen merdiveninin tavanındaki aynaya baktığımda adamın peşimden geldiğini gördüm. beni neden takip etsin ki diye düşünüyordum. paronayaklık yapıyorum diye düşünüyordum ama tüm katı dolaşıp bi alt katta indiğimde adam hala peşimdeydi.

hemen bir mağazaya girdim. hızlı adımlarla mağazayı dolaşıyordum. denemek için birkaç parça elbise aldım ve soyunma kabinine yöneldim. adam peşimden geliyordu. kabine girdiğimde kalbim heyecanla atıyordu. anlam veremiyordum. kabine girmiştim artık kaçış yoktu er geç oradan çıkacaktım ve adam karşıma dikilecekti. korkuyordum..

düşünüyordum ama kaçış yolu bulamıyordum. polisi arayıp bu adam beni takip ediyor desem başıma bela alabilirdim ıspatım yoktu. adamın işini kolaylaştırmış olacaktım. sonra aklıma bir fikir geldi. polisi arayıp başkasıymış gibi kendi eşgalimi ihbar ettim. bulunduğum yeri de söyledim kendimi uyuşturucu madde satan bir hayat kadını olarak ihbar ettim. polisler 20 dk sonra benim için geldiklerinde kabin önünde bana sesleniyorlardı. 'kabini aç ve dışarı çık!'

beni aradıklarında herhangi bir madde bulamamış olsalar da büroya zütürme kararı aldılar. mağazadan polisler eşliğinde çıkarken mağazanın önünde bekleyen takipçimle gözgöze geldik ve yürümeye devam ettim

Boşuna yazma tutmayacak ilkel hatun

Sevişiyormusun sonunda ona göre okuyayım?

Rezzz canım sıkılınca okurum

OKUMAYIN GEREKSiZ

kırbaç nerede ya

polislere durumu anlatmak hiç kolay olmadı. gerçeği anlasalar da polisi yanılttığım için beni suçlu olarak görüyorlardı. bürodan gece 11de ayrıldım.

ertesi gün spora gidip gitmeme konusunda emin olamıyorsum. bi yanım oraya bir daha asla gitme diyordu diğer yanım ise orada bulamazsa evimde bulur beni aramaması lazım diyordu.

polisi arama fikri saçmaydı. öylesine kalabalık bir ortamda bana ne yapabilirdi ki? keşke o kadar korkmasaydım. acaba korktuğumu anlamış mıdır diye merak ediyordum. spora gitmeye krar verdim.

salona gittiğimde o da oradaydı. daha önce spor yapmadığı her halinden belliydi. belliki yakın zamanda gelmeye başlamıştı. belki de yanlış anladım diye düşündüm. belki de spordan çıkmıştı. belki kalabalıktan bunalıp asansöre binmek istememişti. her şey olabilir.

spor yaparken birkaç defa gözgöze geldik. aslında etkileyici bir adamdı. belki de benden hoşlanmıştı ve tanışmaya çalışıyordu. fazla evham yaptığımı düşündüm

sporum bitince soyunma odasına geçtim. kimse yoktu. üstümü çıkardım wpdan mesaj geldiğini görünce telefona baktım. o sırada birden kapı açıldı ve takipçi içeri girdi. iç çamaşırlarımla karşısında duruyordum.

gözlerini gözlerimden ayırmıyordu. vücuduma bakmamak için, daha doğrusu baktığını görmemem için göz temasında ısrarcıydı. ben de gözlerimi ayırmadım.
çok pardon ben odaları karıştırdım dedi ve aceleyle soyunma odasından çıktı. şaşkınlıktan ne yapacağımı bülemiyordum öylece bi süre bekledim.
soyunma odasından çıktığımda takipçim ortalıkta yoktu ve o günden sonra yaklaşık bir ay boyunca onu görmedim. spora gelmiyordu ya da karşılaşmıyorduk. akıl almaz bir şekilde takipçimi merak ediyordum ve onu tekrar görmek istiyordum. sağlıklı düşünemediğimin farkındaydım ama bu isteğime karşı koyamıyordum.ona bir ay sonra bir cafede rastladığımda bilgisayarında ciddiyetle bir şeylerle uğraşıyor ve kahvesini içiyordu. yakınında bir masaya oturmuştum. beni hiç farketmedi ve bir süre oturduktan sonra toparlanıp gitti. onu bir hafta sonra tekrar gördüm bu defa sıklıkla alış veriş yaptığım bir marketteydi. ona olan ilgim merakım gün geçtikçe artıyordu. bir yandan da onun masum olduğuna kendimin paronayak olduğuna kendimi ikna ediyordum. iki gün sonra spor için avmdeydim ve asansör bekliyordum. asansöre bindim tam kapı kapanıyordu ki biri hızla elini kapı aralığına soktu. kapı tekrar açıldı ve asansöre takipçim bindi. spor çantası sırtındaydı. yüzyüze bakar şekilde yukarı çıkıyorduk. heyecanlanmıştım hem de çok heyecanlanmıştım.. çok yakınımda duruyordu ve ben ona bakmıyordum ama o benimyüzüme bakıyordu hissediyordum. bir an çok tahrik olduğumu hissettim. bedeni mıknatıs gibi çekiyordu beni. asansörden indik ve salona doğru yürümeye başladık. söze girecek gibiydiheyecanım gitgide artıyordu

seni cok fena gibesim var