izmire üniversite okumak için gidiyordum. Ama sorun şu ki kalacak evim yoktu. Onca ev arkadaşı aradım. Bulamadım. Ama bir gün bankta uyanmıştım. Bir teyze görmüştüm ellerinde a101 den aldığı cif ile makarnayı poşetin içinden seçebiliyordum. Taşımakta zorlandığı aşikardı. Hemen yanına gidip ver teyzecim yardım edeyim dedim. Teyze de bana poşetleri vererek dua yağmuruna tutmaya başladı. Evine kadar zütürdüm eşyaları koydum. Teyze yemeğe kal evladım dedi. Bende açım kabul ettim. Teyzenin yanlız olduğu herhalinden belliydi. Konuşacağı biri olmadığı içinde baya muhabbet ettik. Beni baya sevdi.

Teyzede evini temizliyo yemek yapıyo. O evde kendi evimdeymiş gibi hissettim. Ve benim kafada bi ampul yandı. Teyzeyi önemli bi mevzu olduğunu söyleyerek salona çağırdım.

Ve ona oğlu olduğumu söyledim ilk başta bayağı şaşırdı nasıl olur evladım ben benden çıkanı bilirim filan dedi ama sakin teyze izah edicem dedim. "Teyze aslında bu dünyaya benzer dünyalar yani evrenler vardır. Ben bu evrenlerin birisinde senin oğlunum" dedi. Farklı şekillerde anlatsamda pek bir şey anlamadı teyzem. Ama onun başka bir yerde oğlu olduğumu anladı. Nasıl buraya geldiğimi sordu. Bende ne olduğunu bilmediğimi söyledim. Ama beyler çok iyi bi insandı her sabah bana kahvaltı hazırlıyor. Odamı temizliyodu bende faturaları yatırıyom alışveriş vb. Yapıyom.

Bu şekilde de kira, elektrik,su,gıda, temizlik,doğalgaz gibi ihtiyaçları aradan çıkarmış oldum.