geçen akşam annemle beraber teyzemlere gittik. her ne kadar gitmek istemesem de zorla zütürdü beni, teyzemin kocası ameliyat
olmuş, geçmiş olsuna gitmek lazımmış falan. neyse amk kalktık gittik teyzemlere. ben olabildiğince şirin görünmeye çalışıp
her soru karşısında 'ehe ehe evet öyle^^' deyip kendimi kasmaya başladım tabi amk.
adettir gelen misafire bir şeyler ikram edilir, onlar da öyle yaptılar. çaydan sonra meyve tabağı getirdiler. tabakta
elma portakal ve 'muz' vardı. ben bizi fakir sanmasınlar diye elmayla portakalı yedim muza dokunmadım. adeta
'biz de her gün muz yiyoruz' izlenimini yaratmaya çalıştım.
teyzem tabağıma baktı ' oğlum yesene muzunu' dedi. ben biraz kızardım 'yok ben muz pek sevmem smile ifade simgesi ' dedim. teyzem ısrar
etmeye başladı, göz ucuyla anneme bakıp tepkisini görmeye çalıştım teyzemin kızıyla konuşuyordu. iyi dedim yiyim bari.
yavaş yavaş soydum muzumu, her lokmayı adeta onu yaşayarak yuttum. nasıl iştahlı yemişsem artık amk teyzem dedi ki ' oğlum beğendin mi
muzu,bu diğer muzlar gibi değil anamur muzu' dedi. ben başımı ' evet çok beğendim' anlamında salladım, o sırada muzun son lokması
ağzımdaydı.
sonra teyzem kızına döndü ' oğlumabir muz daha getir kızım' dedi. hemen yok yok teşekkür ederim diye karşı çıktım önce,
oğlum ye bir tane daha dedi teyzem ben bir kez daha itiraz ettim, son kez teklifte bulununca, ısrar etmekten vazgeçer korkusuyla
kabul ettim. gülümsedim, sitem eder gibi hareketler yaptım. annem bana biraz ters baktı, ellerimi 'napim ama' der gibi
bir şekle soktum.
evet muzu pek sevmeyen ben ikinci muzumu yemeye başladım. bu muz diğerine göre biraz daha büyüktü. az öncekini yavaş yavaş
yemiştim ama bunu hızlı hızlı yemeye karar verdim, hor kullancaktım muzu.
hızlı hızlı yemeye başladım muzu, tam ortasına geldiğimde lokmayı yutamadığımı fark ettim. bir türlü yutamıyorum takıldı
boğazıma inmiyor, aha dedim ölüyorum amk, suratım kıpkırmızı oldu, nefes alamadım. herkesin dikkati bir an üzerime toplandı. teyzem korktu
'aman su getirin çocuk gidiyor' dedi.
gerçekten de gidecektim amk. sırtıma vurdular, arkama geçip havaya kaldırdılar, öksüre öksüre güç bela muzu ağzımdan çıkardım.
o kadar çok öksürdüm ki çok afedersiniz ne yemişsem halının ortasına istifra ettim. muzun diğer yarısı da hala elimdeydi,
o kadar şeye rağman bırakmamışım muzumu.
teyzemin kızları bezlerle halıdaki pisliği silmeye çalışıyorlar, annem özürler diliyor ben ise halıdaki desenlerin gizli
manasını çözmeye çalışıyordum. annem bana beddua okumaya başladı, bana vurmaya çalışıyordu. teyzem ise annemi tutmaya
çabalıyor, tekli koltukta oturan 23 yaşındaki, 188 santimlik benim önümde göğsünü anneme siper etmiş ' kız ne olacak,
bilerek mi yaptı sanki çocuk, valla dokunursan ben de seni döverim' diyerek içinde bulunduğumuz çirkin atmosferi müstehzi bir
edayla dağıtmaya çabalıyordu.ama biliyorum ki evden çıktığım an o da arkamdan tutmaya başlayacak.
annem 'hadi kalk gidiyoruz' dedi, teyzem bu sefer 'oturun daha erken' diye ısrar etmedi. evde başıma gelecekleri düşünüyordum
dudaklarım titriyordu. eve geldik annem suratıma tükürdü, o sırada ağladığım için ağzım açıktı ve tükürük tam ağzımın içine geldi.
odama gittim bütün gece ağladım. çok mutlu oldum diye, iki tane muz yedim diye mi bunlar başıma gelmişti diye düşündüm.
kötü kaderime üzülüp hıçkıra hıçkıra ağladım.