tesadüflere inanır mısınız ben pek inanmam

Kapıyı tıklattım. Biraz geçti gelen giden olmadı. Seslendim bi süre de, aynı zamanda kapıyı vurmaya devam ediyodum. Açtı umut kapıyı. Yüzü düşmüştü. Sordum ne oldu diye yok bi şeyim dedi. Ama eğer bu adam benim 18 yıldır arkadaşımsa, ben de bi haller olduğunu anlayabilirdim. Boş boş bakıyoduk birbirimize. Noldu lan dedim bi kaç kez. Ayaklandı. Bi kağıt ve kalem aldı. Bi şeyler yazıyodu. Sakın ses çıkarma yazdı önce. Sonra ofise git, bilgisayarı aç, bi dosya var kanıt diye--evet bunu zaten biliyodum-- içinde kilitli dosyalar var. aç onları. şifre 1819. hemen yazdı

Ses etmeden çıktım. Ne tak dönüyodu ulan. Üzerinde dinleme cihazı var gibi davranıyodu. Yoksa var mıydı. Düşünmeyi kestim. Ofis zaten yakındı. Gelmiştim. Ürkek adımlarla yaklaştım kapıya. Her şeyden tırsar olmuştum sabahtan beri. Girdim ışıkları yaktım. Direk masasına gittim. Bilgisayar hala açıktı, kapatmamıştım ben de. Klasör de açıktı tabi. Şifreyi girdim gerekli yere. Bi kaç fotoğraf vardı. Bi tane de video. Üzerinde önemli!!! yazıyordu. Aradığım bu herhalde dedim açtım dosyayı

Merhaba. Bu videoyu açman gerektiğine göre başım belada demektir, fena halde hemde. Şimdi bu video kaydını yapıyorum çünkü takip edildiğimi hissediyorum. Bütün bu olaylar eceyi tekrar görmemle başladı... takip edildiğimi hissediyorum dedim dimi. Sanki ben bu araştırmayı yaparken biri hep bi adam arkamdan tekrarlıyo beni gibi. Değişik şeyler olmaya başladı. Önemli olarak bıraktığım ne varsa üzerinde değişiklik olmuş olarak buluyorum ertesi gün. Senden yapmanı istediğim şeyler var. Masamın altında gizli bi bölüm olucak. Orda ne var ne yok topla, kimseye göstermeden getir. Çok önemli çünkü onlar. Ve sakın ama sakın geride iz bırakma.

@58 lise aşkından kastım lisede başlamasıydı panpa

video burada bitiyordu. hemen elimi masanın altına attım. elimi biraz gezdirince küçücük bi kapak buldum. açmak zor olmadı. elimi içine attım. bi kaç parça kağıt vardı. elimi içinde biraz daha gezdirince bi tane de mermi buldum. mermiyi pek anlamasam da almaktan başka çarem yoktu. kağıtlara baktım. bi çok adres vardı üzerinde, bi çok telefon numarasını. sanki bunların bulunmasını istemiyo gibiydi

bi an önce toparlandım. masamdan aldığım bi flash diske attım bütün dosyaları. Bilgisayardaki her şeyi sildim. Kapadım, son bi kez ardımda bıraktığım bir şey var mı diye kontrol ettim ve tedirgin bi halde çıktım. arabaya bindim ve doğruca eve döndüm. cevaplanacak çok şey vardı.

Eve vardığımda umut hazır bi şekilde beni bekliyodu. eve girmeden daha, hadi dışarı dedi. elinde bi çok şey vardı. evindeki laptopu, bi dosya ve mantar panodaki her şey. Uzak bi otele gidelim dedi. Neden noldu yine dedim. Nasıl oldu bilmiyorum ama biri yaptığımız her şeyden haberdar.

Videoyu izlemişsindir herhalde dedi. Evet dedim. işte o günden sonra bugün olay daha da ciddileşti. Anlattıkça kanım donuyordu resmen.Sen evden çıktığında bi mail geldi. Bizim mantar panonun bi fotoğrafı. Tam cepheden. Bi tek kağıdı kırmızı şerit içine almışlardı. Bu olayların döndüğü otelin adresinin yazılı olduğu kağıt dediği an donakaldım resmen. Bu nasıl olabilir dedim. Sanırım evimde kamera var. Senin takip edilme olasılığın düşük olduğu için sana o videoyu hazırlamıştım önceden. Bi gün bu kadar ilerleyebileciğini düşündüm hep. Şaşkındım. Nasıl bi pgibolojide olduğunu düşünüyodum. Peki ben ne haldeydim. Sabah uyandıktan sonra, ölüm tehlikesi atlatmış ve bi çok gariplikler yaşamıştım. Benim gibi bi adam için fazlaydı bu kadarı.

şu an bi işim çıktı beyler, takip edenlerden özür dilerim gerçekten. akşam 10 gibi gelip seri şekilde atmış olurum bi kaç part
tekrardan kusura bakmayın

Arabada gözleri kapanmaya başlamıştı umutun. Bi süre sonra istediğimiz tarzda bi yer bulduk. Direk malzemeleri aldık ve odalara yerleştik, şansımıza yan yana odalar vardı. Bütün her şey ondaydı ama ikimiz de o kadar yorgunduk ki, aklımızdan sadece ve sadece uyumak geçiyodu. Başıma yastığa koymamla sevgilimi düşünmem bir oldu, beraber uyumayı düşünüyodum dün geceki gibi. Aklım düşüncelerin esaretinden çıkmıştı kısa süre sonra ve sonunda kavuşmuştum uykuya.

---
Bölüm 3

Her şey bir yana belki de asıl başlangıç bugün olucaktı da biz habersizdik. Sabah ikimiz de öyle bi hissiyatla uyanmıştık. Dün gecenin kasveti yerini güneşli havayla beraber devretmişti. 9 gibiydi kalktığımızda. Son zamanlarda en geç uyandığım sabahtı bu. Kahvaltı için kafeteryaya inmiştik. Orda otururken yeni yeni aklımıza gelmişti dün gece yaşananlar. Mesela pano olayı. Neden diye sordum kendi kendime. Ama bunun cevabını ne ben ne de umut biliyordu.

Kahvaltıdan sonra odaya çıktık. Bilgisayarı açmadık. Önce daha yakınımızdakilere odaklanmalıydık. Dün masanın altından çıkardığım kağıtları açtık. Bunlar en önemli kişiler dedi. Çünkü burada yazılı olanlar bizi olayın merkezine oturtan şeylerdi. Ertanın numarası vardı, ertan ecenin numarasını aldığımız çocuk. Sonra bardan bi kaç kişi. Ve Bi e mail adresi. Bu adres ise direk ecenin denilmiş umuta arkadaşları tarafından

Ama aklımızı kurcalayan biri daha vardı. Ya da birileri. Kim, neden ve nasıl takip ediyordu bizi. Artık takip edildiğimize emindik. Hayatımız 2 günde hollywood filmine dönmüştü. Panoya dönersek, otelde bi çok cevap vardı belli ki. Ya da bi tuzak. Ama her iki türlü de merakımızı cezbediyordu. Bi karar vermemiz gerekiyordu. Gidicektik o kesindi. Ama ne zaman. ikimizden de atak gelmediği için kendi kendine ertelendi bu plan. Şimdi telefon çalıyodu Zrrrrrrrrrrr.

Yok mesajmış. Sesli mesaj. Umut açtı ve dinlemeye başladık. Bi kadın sesiydi. Genç bir kadın
Her şeyin cevabı gizli eskilerde, dün yaptıklarınız bugününüzü ve yarınınızı etkilemeye devam edicek. Sonunda pişman olucaksınız vazgeçin bu sevdadan. Sizi gittiğiniz her yerde izleyebilirim. Peşinde olduğunuz şeyler ile ilgili illa ki bi şeyler öğrenmek istiyosanız, yer belli, çaav Gerçekten güzel ve genç bi sesti. Ama korkumuz o an çok fazlaydı. Resmen bize meydan okumuştu benden kaçamazsınız diye.

Ama kendimizi ona fazla kaptırmak yoktu. Asıl amacımıza dönmeye karar verdik. Ne olucaksa olsun dedik. Şimdi sıra kıza yaklaşmaya geldi. Çok klagib bir hamleyle tanımadığı kişi olgusu yaratıp ardından sürprizle etkilemeye çalışıcaktı. işte asıl iş ondan sonra kopucaktı. Basit düşünüyoduk sanırım. Sonrasındaki büyük olayımız kızın yakın arkadaşıyla yatmak olucaktı. Makul geliyodu bu plan bize.

Ama bunları yapmak için belli bi süreç olması gerekicekti. Benim de planım her şeyi başlatıp evime dönmekti. Ama şu takip olayı fazla canımızı sıkıyodu. Ondan dolayı planlarımız beklediğimizden uzun sürebilirdi. ilk hamle geldi. E mail atılmıştı beklemeye geçmiştik. O sırada ne yapıcağımızı konuşuyoduk başka. Şu adamlara da bi ayar çekmek gerekebilir diyoduk şakalaşırcasına. Çünkü adamlar bizi çiğ çiğ yerdi şimdi etraflıca düşününce. Yine bi mesaj geldi umuta. Ama kısa mesajdı bu. Kimden olduğunu görünce çok şaşırmıştık.
Kimden:Ebru
Umut biliyorum yıllar sonra çok alakasız olucak belki ama sana bu sıralar söylenen hiç bir şeye inanma. Sadece bunu söylemeliydim. Hoşçakal

---
Bölüm 4
Anılar, Eskiler
4 yıl önce
Ebru Umutun üniversite son sınıftaki sevgilisiydi. Benim de bugüne kadarkiler içinde en çok beğendiğim adaydı kendisi.Çok güzel 4 ay geçirmişlerdi. Ama o gün:
-Ebru gel buraya
-Gelmiyorum hiç bi yere falan adi herif
Kampüste koşuşturuyorlarken
-Gel dedim sana be gel. Oturalım şurda iki dakika konuşalım durum sandığın gibi değil be güzelim
-Lan şerefsiz ellerin kızın göğsündeydi. Maden mi arıyodun be neyini yanlış anlıyım hayvan herif.
-Ebru
-Bitti umut bitti. Şerefsiz.
-Ebru
Demişti bu kez kısık bi sesle umut. Lisedeyken tek aşkı olan eceden sonra büyük gelişmeydi ebru. Aileler falan tanışmıştı o derece ciddiydi ilişkileri. Yazın okul bitince evlenirler diye düşünüyoduk, yani en azından nişan. Ama o günden sonra öyle bi şeyin sözü bile geçmedi. Umut hep vurkaç taktiğindeydi uzun bi süre ta ki geçen yıla kadar.

Ebrunun acısını çekti bi süre umut ama hak etmişti de. Ulan mis gibi sevgilini aldatıyosun da bari okulda aldatma be gerizekalı. Bilen arkadaşlarla makara konusu olmuştur aramızda bu hep. işte böyle bi kızın yıllar sonra böyle bi mesajla dönmesi bizi bi hayli şaşıtmıştı. Umut aradı aradı, ama telefonu kapalıydı. Sanki mesajı attı ve baktığımızı düşünerek kapadı telefonunu anında gibiydi. Her şey olabilirdi şu durumda. Aklımızdan neler geçmiştir allah bilir. Her zaman olduğu gibi bunu da notlarımızın arasına ekledik. Ebruya dikkat parantezi içinde.

Bunlar olurken e maile cevap gelmişti. Evet eceydi kesinlikle karşımızdaki. Avına yaklaşan avcı gibi sinsi olmak istiyoduk. O akşama kadar umut konuştu e maillerle. Akşamın bitmesine doğru telefon numarasını alabildi. Sandığımızdan kolay olmuştu kesinlikle. Bu sefer notların arasına kaydedilecek bir şey yoktu. Telefon rehberi boşuna değildi.

Telefon numarasını almıştık almasına da, buluşmayı da hemen ayarlamak istiyodu canımız. Günlerdir ilk kez zafere ulaşmış gibiydik. Çocuklar gibi seviniyoduk be. O arada gerçek hattımın takılı olduğu telefonumu da kontrolun zamanı gelmişti. Bi çok kez emel aramıştı. Özlemiştim de ya arıyım en iyisi dedim. Konuştuk bi 15 dakika, güç verdi resmen bana. Artık gece karanlığı iyice çökmüştü. Elimizde daha sağlam kartlar vardı bu sefer bunları lehimize çevirmeliydik.