Cemreyle yürüyordum yolda. Cemre sağdaki banka oturmak istedi onu kırmadım. Otururken etrafı seyrediyorduk o arada telefonumun çaldığını duydum. Keyfimizi bozmak istemiyordum ama baktım ki annem arıyor, açtım.

Dedim ki:
Anne, önemli bir şey yoksa sonra konuşalım. Annem önemli bir şey olmadığını sadece sesimi duymak için aradığını söyledi. Sesi biraz değişik geliyordu sanki. Cemre sordu bir şey mi oldu diye. Ben de önemli bir şey yok dedim. 2 dakika sonra annemden bir mesaj aldım. Mesajda diyordu ki "15 dakika içinde eve gel önemli bir şey söylemem gerekiyor. Sevgiline bir şey belli etme." Anneme bir şey yazmadım. Cemreye bir arkadaşımın bana ihtiyacı olduğunu söyledim, sarıldım ve ayrıldık.

Eve giderken ne olmuş olabileceğini düşünüyordum. Eve gidince annem bana sıkıca sarıldı. Dedi ki: "Baban iyi değil." Sonradan aklıma geldi babamı bu sabah görmediğim. Her sabah benden önce uyanır, gazete okumaya başlardı. Bu sabah onu görmemiştim. Anneme babam nerede diye sordum. Endişelenmiştim biraz, annem ise babamın şu an yoğun bakımda ve komada olduğunu söyledi. Çok korkmuştum ve bir an önce hastaneye gitmeliydim. Belki de babamı son kez görecektim...

Beyler tutarsa devam ederim tutmazsa sağlık olsun. Bu arada bu ilk hikayem, bi yanlışım olursa kusura bakmayın.

Trend geliyor

Başlik açardim

Rez okuruz

Onlerden bi rez

Rüya mı anlatıyon amk adamı giriş gelişme sonucunu gibeyim. Sil bunu adam gibi başla şuna

Hastaneye arabayla gittim. Vardığımda masada duran kadına Ercan Bey'in (Babamın) kaldığı odayı sordum, kadın kim olduğumu sordu. Kimliğimi çıkardım ve oğlu olduğumu söyledim. Kadın odanın 2. Katta hemen asansörün karşısındaki oda olduğunu söyleyince hemen odaya çıktım. Kapıyı açtığımda babam uyuyordu. 10-15 dakika boyunca odada gezindim. Babamın uyanmasını bekledim. Dışarıdan arabalar geçiyordu. Onları seyrederken uyuyakalmışım. Gece babamın öksürükleriyle uyandım hemen dışarıya çıkıp yardım istedim. Bir hemşire geldi, hemşire babamla ilgilenirken ben de doktorları çağırdım. Doktorlar gelince babamı gördüler ve direk ameliyat odasına aldılar. Ne olduğunu anlamadan babam ortadan kaybolmuştu. Annemi arayıp haber verdim o da hemen geldi ve uzun saatler boyunca bekledik. Doktor ameliyathaneden çıktı ve başınız sağ olsun dedi.

Eve döndüğümüzde köpeğimiz Boncuk bizi kapıda karşıladı. Halimizden anlamış olacak ki onun da neşesi gitti. Eve bir sessizlik hakimdi. O gece Cemre'yle konuştum. O da üzüldü , Cemre'yle konuşurken odamın kapısından bir takırtı geldi. Açtım baktım Boncuk benim kapının önünde bana bakıyor. Aldım kucağıma sevmeye başladım. O gece Boncuk benim odamdaydı. ikimizi de uyku tutmamıştı. Ben ona babama ne olduğunu soruyordum, o da bana bakıyordu. Gece 3 gibi yağmur yağmaya başladı. Yağmuru izledik Boncukla sabaha kadar.

Sabaha doğru gözüme bir ev ilişti, 1 aya yakın zamandır bu mahalledeydik. Bu evi daha yeni farketmiştim. Evin camlarına tahtalar çakılmış, kapısı yarı kırık, duvarları bakımsızlıktan soyulmuş eski olduğu her halinden belli olan bir evdi bu. Bir anda o evin içinde ışık parladığını gördüm. Parladı ve gitti. Ya da öyle sandım. Eve daha dikkatli bakınca evin dış duvarlarında yazılar olduğunu farkettim. Ama ne yazdığını okuyamıyordum, o evin ne olduğunu merak ediyordum ama saat sabah 6.30 du.

Uykum hafif hafif gelmeye başlamıştı. Yatıp uyudum saat 12 gibi kalktım, annem kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyordu.