Rezerved

Rezerve

reserved

Seri ol

Seri ol

Bekleme yapma bilader

Yokuştan yukarı doğru çıkarken okul servisimin beni beklediğini fark ettim. Ama ne önemi vardı ki. Benim onu dakikalarca beklediğim günlere saysın dedim ve Elif’in yanında yürümeye devam ettim... Çok küçük adımlarla yürüyordu. Ona ayak uydurmakta zorlanıyordum... Bir yandan da ne muhabbeti açsam da yol boyunca konuşsak diye düşünüyordum... Tam o sırada beni büyük bir dertten kurtaracağını sezmiştim Elif’in. Tahmin ettiğim gibi konuşmaya hazırlanıyordu. En sonunda "Sen" dedi. "Çok ilginç bir adamsın"...

Bu sözleri söylerken takındığı ifade bana iltifat ettiğini gösteriyordu ve benim bünyem de böyle iltifatlara alışkın değildi. Birilerine iltifat edildiğini görürdüm ama bana iltifat edildiğini çok da görmezdim. Hatırlıyorum da o zamana kadar duyduğum en güzel iltifatların sahibi mahalledeki arkadaşlarımdı. Basketbol oynamaya heves ettiğim dönemlerde, 5 adımda girdiğim turnikeyi günlerce övmüşlerdi... Ama sonradan öğrenmiştim, makbul olan 3 adımda atılan turnikeymiş...

devam et amk

Bir süre sonra bu iltifata bir karşılık vermem gerektiğini sezmiştim... O an sadece düşünmeye odaklandığımı hatırlıyorum. Ve söylenebilecek en güzel kelimeyi de bulmuştum... Kravatımı düzelttim. Bakışlarımı onun gözlerine yoğunlaştırdım ve " Sağol" dedim. O ise benim bu akıl dolu cevabım karşısında sadece gülümsemekle yetinmişti.

Uzun süre yürüdükten sonra şehir merkezine gelmiştik. O an fark ettim benim evim geldiğimiz yönün tam tersinde kalıyordu. Sonrasında nereye gideceğimizi bilemediğimiz için aniden durduk. Vücutlarımızı birbirimize doğru döndürdük. Sanırım ayrılma vaktiydi... Ama bu anların bitmesini istemediğimden hemen söze girdim." istersen seni evine kadar bırakayım" dedim. O da bu beklenmeyen çıkışın altında kalmamıştı. "Tamam" dedi. " Hadi gidelim" ...

Devam. panpa.

Konservatuar

Onun evine gidene kadar neler konuştuğumuzu cidden iyi hatırlamıyorum… Bir ara, evlerine doğru giderken okul servisimi gördüm. Servisçimiz Adnan önümüzden geçerken bana ters ters bakıyordu. O tesirli bakışlar bana, son ayın servis parasını ödemediğimi hatırlattı... Servis parasını ödemeyi hep unuturdum. Hatta parayı her ay geciktirdiğimden olacak adam bir gün bana " Durumunuz müsait değilse ben babanla konuşurum. " demişti… Ben ise o anın şaşkınlığıyla, 4 gündür cebimde duran servis parasını verememiştim…

Servisçi Adnan'la yaşanan bu güzel anların ardından Elif'in evinin önüne gelmiştik... Kafamı kaldırdığımda pencerelerinin altında çatlakları olan, 4 katlı, eski bir apartmanla karşılaştım. Ufak bir depremle secdeye yatacak gibi duran bu apartman, tüm kusurlarına rağmen bana çok şirin gözükmüştü. O dakikalarda ben hala evin analizini yapmakla meşgulken Elif aniden atıldı , "Biz” dedi. “ikinci katta oturuyoruz. Bak şu 2 pencerede benim odamın pencereleri.” Bir şey söylemeye fırsat bulamamışken tekrar söze atıldı. "Buraya kadar gelmekle ne iyi ettin yoksa canım sıkılırdı"…Bu sefer onun tekrar söze başlamasına izin vermeyerek aceleyle " Ne demek " dedim. " Aslında benim canım daha çok sıkılacaktı. Ayrıca okula geldiğin için çok teşekkür ederim. Ne zamandır bu kadar eğlenmemiştim.”

Devam panpa devam sev olun artik opusun agib

Devam panpa

KonseREZvatuar

REZarvur

Panpa kaç gün içerisinde bitirirsin?