Beni bilen bilir bazen çok fazla ayar verir bazende ayarı hiç tutturamam.. Bazen esprilerime gülmezsiniz bile ama bu seferki farklı oldu beyler ve bayanlar..

Fakir olduğum için A101 e girer 1 tl ile neler alabileceğimi şevkle seçerdim.. Yollar çok bozuktu yağmur yağmıştı ve çamurluydu.. Ben bir yırtık eşofman eşofman üstümle ve çamurlu ayakkabılarımla a101 e girdim.. Kapıdan girdim 1 tl ile 25 kuruştan 4 tane kek aldım tam kasaya varacaktım ki ensemde bir tokat hissettim. Arkamı döndüğümde obez bir tane a101 çalışanı bana bakarak dedi ki çamurlu ayakkabılarını birdahakime girerken sil fakir şey dedi.. Ama arkadaşlar acayip derecede ter kokuyordu.. Bende ağlayarak A101 in mavi kapısından elimdeki kekleri atarak uzaklaştım.. Ama içimde bir hırs vardı.. Evet fakirdim ama bu onun beni aşşağılayacağı anldıbına gelemezdi.. Ertesi gün babamın iki yıl önce aldığı bayramlıkları zar zor giyip babamdan da 5 lira para aldım.. O kadar canım yandı ki... Babama söz verdim onu saraylarda yaşatacaktım bir üniversite bitsin... Neyse tamamen karizma bir şekilde a101 e girdim o dombili hala ordaydı ve beni süzüyordu bende 5 tl lik bir koltuk altı losyonu alıp kasaya doğru gittim ve mevlananın şu sözlerini söyledim

Ne elbiseler gördüm içinde insan yok, nice insanlar gördüm üzerinde elbise yok... Bu losyonda sana hediyem olsun deyip 5 tl yi bırakıp çıktım.. Arkamdan mehter takımı marş söylüyor insanlar beni çoşkuyla uğurluyordu insanlar a101 i yağmalıyor ve bütün fakirlerin hakkını savunuyorlardı.. Bende o hazla ve şevkle evime doğru gidiyordum.