bildiğiniz gibi geçtiğimiz günlerde teletabi reyisin düğünü vardı, hepiniz gibi bende hevesle davetiye gelmesini bekledim , teletabi beni gerçekte tanımıyordu tanısa kesin verirdi, çünkü tanısa iyi çocuğum.

her neyse düğüne 2 gün kalmış ben takımımı, çeyreğimi falan hazırlamış davetiye bekliyordum, sürekli mesaj sayfamı kontrol ediydum ama kesinlikle mesaj atmıyordu, online bile değildi :(..

umudumu kesmiş bir biçimde takımımı kaldırırken namik aradı. gerçektede tanıştığımız için cep numaramı falan biliyordu, hüff falan diyip açtım. konuştuktan sonra heyecandan gebermek üzereydim. takımımı geri çıkardım çünkü namikin davetiyesi 2 kişilikti ve yalnız gitmek istemiyordu.

düğün günü namiki da alıp salona geçtim, çok jantiydik, 1 aydır evde halay oyun provası yapıyordum, arabadan inmeden aldığım bazı notları gözden geçirip salona girdim, bizim masamız 10 kişilik uzun bir masaydı, duvar kenarı idi ve en dibe oturdum, namık gelcem biradan diyip ortalara oturdu tanımadığım birileriyle kanuşuyordu, masada tanıdığım tek kişi namik ve gerçeten tanışmasakta okatiyi biliyordum o da yanıma oturmuştu. karşı tarafım boştu.

heyecanla gittiğim düğün benim için eziyete dönüşmüştü, acaip sıkılıyordum namık hala gelmemişti, okati entelinin muhabbeti de hiç çekilmiyordu, değişik şeyler anlatıyor aynen abi haklısın falan diyip geçiştiriyordum çünkü hiç bir şey anlamıyordum, önce bardak içindeki limonlu havucu ve salatalığı bitirdim, kimse bakmazken suyunuda içtim.( okati görmüş olabilir) sonra kuruyemişin kajularını, fıstıklarını, fındıklarını yemiştim, tabakta sadece leblebiler kalmıştı parmağımı vidanjör gibi içine batırıp fındık falan arıyordum. bu kadar saçma şeyler yemek mideme dokunmuştu. teletabi reis sünnet olmasına rağmen yemek vermemişti. açlıktan ölüyordum, karnım guruldayıp duruyordu. bastırdım ve çaktırmadan dans notlarıma baktım çünkü halay seansı başlamak üzereydi ( okati görmüş olabilir).