zurnaya üfleme kültürünü bize öğreten bizi yetiştiren koca yürekli bir adamdı kendisi. zurnayı dudaklarıyla sım sıkı kavrar gırtlagına kadar alırdı. iyi zurnayı tam 3 km öteden anlardı. mod tayfasının %50 si teletabinin zurna provasından mutlaka geçmiştir. okadar yardım sever ve fedakar biriydiki rahmetliyi şöyle bir kaç cümle ile anmak istiyorum...
mod olacak kişileri hafif loş bir odaya alır, içlerinden zurnası iri ve uzun olanı seçerdi . ortaya bi iskemle koyar seçtiği adamı oraya oturtur ,diger mod adaylarını etrafına çember şeklinde toplardı. bakın yavru kurtlar derdi ( sesi hala kulağımda çınlıyor ) şimdi şu iskemlede oturan arkadaşı serkan olarak düşünün benide bir orkestra şefi... bir şef orkestrayı nasıl şaha kaldırır bende size serkanı nasıl şahlandırcağınızı anlatacam derdi sonra eline iskemledeki mod adayının zurnasını alırdı ... prova inandırıcı olsun diye bizim kafamıza serkan inci maskesi geçirir kendide pileli etek giyerdi. beyler inanırmısınız bilmem ama, bilmediği makam yoktu... segah makamından girer hicaz makamından çıkardı ... o pörsümüş zurnayı alevli bir ejdere çevirirdi saniyeler içinde ... hepimiz mest olurduk o zurnaya üflerken... bakın gözümde canlandı duygulandım şuan... neyse işte bakın gördünüz nasıl üflediğimi derdi sonra hepimiz sırayla ucundan tuta, tuta üfleye, üfleye öğrenmeye çalışırdık..
artık oldugumuza inanınca başlık açar gururla eserlerini tanıtırdı
(bkz:
sakso konusunda eline su dökülmeyecek 4 kişi)
işte son zamanlarda abimiz iyce yaşlandı zurnaya dişlerini falan batırıyodu iyiden iyiye.. eee serkanda haliylee rahatsız oldu ve zorunlu emekliye ayırdı..
anlıycagınız o güzel teletabiler o güzel zurnalara binip gittiler...
zurnanın sipsisine, teletabilerin tinki minkisine kaldık :/