Yaklaşık bundan 2 ay önce kendime bir sevgili yaptım . neyse işte biz bunla devamlı konuşuyoruz yaklaşık hergün saat 1-2 kadar aralıksız konuşuyoruz sonra bir gün o haber geldi "heyatım annem ve babam bizi yakaladılar artık konuşmamızı istemiyorlar" dedi ilk başta deliler gibi üzüldüm içime kapanık biriyim artık iyice kapanık olmuştum yaklaşık 1 ayım onsuz geçti geceleri uyuyamadım hep düşledim ilerdeki olan hayallerimiz konuşurkende devamlı bundan bahsederdik kızımızın adını bile koymuştuk sedef asya olacaktı . benim bir ayım böyle geçti ardından facebook'uma gelen bir mesajla hayata yeniden tutundum adeta o gün mutluluktan havalara uçtum artık yine hergün 12-1 yapıyorduk sonsuz hayallerimiz vardı evlenince oraya gideriz buraya gideriz diye .yaklaşık bir ayda ordan geçti sonra bir gün hiç aktif olmadı ben merakımdan ölüyorum ama üzüntüden ağlayacak duruma geldim gece zaten hiç uyuyamadım . ertesi gün bir mesaj geldi yine yakalandık diye babası bana o çocupu bulursam kafasını meydanda eze eze öldürürüm demiş . bana koyan o değil o kızın beni sevmesi yüzünden ailesi ile arasında sıkıntı olması yoksa babası beni istediği kadar dövsün kız ilk dayağını benim yüzümden yedi nasıl ağrıma gitti varya birde hastalığı var kalp aritmisi . en ufak birşeyde kalbi hızlanıyor bu olaydan sonra 180 atış hızına ulaşıp odasında bayılmış ki kapısıda kilitliymiş . beyler inanın çok zordu sevdiğiniz kız sizin yüzünüzden acı çekiyor ben defalarca kez dedim hayatım gerek yok istersen konuşmayalım boşuna kalpin kırılmasın dedim ve nededi biliyormusunuz ben alışırım hepsine sen yanımda ol yeter dedi işte orda dedim artık ben bu kızdan ayrılmam zaten bunca zaman boyunca ilk sevgilimdi buda onu benim için özel yapmaya yeterdi . panpalar daha anlatmak istediğim o kadar çok şey varki uzun oldu helal edin . kısaca her kız aynı değildir sevgilinize iyi davranın panpalar