1. 1.
    0
    tek entryde anlatıcam, en fazla 2 entry sürer o da okumanız kolay olsun diye. bekleme yok bişey yok, çünkü anlatmazsam yazmazsam sonunda kafayı yicem. bu hayatımın en büyük pişmanlığı amk. (31 yok, cinsellik yok yanlış verilen bi kararın insanın hayatını gibişi var) hikaye yalnızca pişmanlıkla ilgili olucak. bikaç entry girin 3-4 kişi okusa yeter.

    edit: hikaye uzadı. 3 entryde bitirdim. alın okuyun ibret alın. özellikle liseli huurlar ibret alsın.
    ···
  1. 2.
    0
    upp pls 3-4 entry girin yzmaya başlıcam. kendime anlatıomuş gibi olursam hevesim gider.
    ···
  2. 3.
    0
    evet huur cocuğu liseliler özellikle siz dinleyin.

    6 sene evvelsi. lisede çok aşık olduğum bi kız var, o bana aşık mıydı bilmiyorum ama iyi geçiniyorduk takılıyorduk hep falan. neyse, ben sözele gidecektim amk. sözelden bi böllüm okumak istiodum. o da aynı şeyi istiordu. ama bizim okulda sözel seçince okul değiştiriyorsunuz yeterli sayıya ulaşamadığınız için.

    lise1 bitti, sözeli tercih ettik. lise2 başladı, ilk gün okulumuza gittik. müdür yardımcısı dedi "sözel açılmadı, başka okula gideceksiniz. okul şu." bekliyorduk zaten öyle demesini ama tahmin edememiştim okuldan gitmenin bu kadar koycağını.

    eve döndük o gün. dayanamadım tercihimi değiştirdim, teleofnda ağlamamak için kendimi zor tutarak söyledim o kıza da, "ben eşit ağırlığa geçiyorum" derken. korkağın tekiydim dıbına koyim. o cümlenin hayatımı bu kadar gibeceğini asla tahmin edemezdim. o da dayanamadı, o da eşit ağırlık seçti. işte o gün, hayatımın en kötü günüdür beyler. hayatımın tamdıbını gibecek karar budur. 2. entryde devam ediyorum o entryde biticek hikaye.
    ···
  3. 4.
    0
    neyse, eşit ağırlığa geçtik. hayalim sözel bölüm. sözeldeki herhangi bir şeyi okumak, eşit ağırlıktaki en güzel bölümü okumaktan daha güzel benim için. ama korkağın, tırsağın tekiyim. çünkü bilen bilir sözeldeki bölümler öyle kolay tercih edilecek şeyler değil. cesaret ister, aç kalırsın onları okursan, derler.

    kızın matematiği kötü, eşit ağırlığı yapamayacak belli. yapamıyor da. o da dersaneye yazıldı, matematik için. ben yapıyorum matematiği sorun yok. dahiyim biraz ayıptır söylemesi o zamanlar.

    neyse, hayatımın ilk gibilişi burda başladı. kız dersanede biriyle tanıştı. ilk başlarda pek giblememiştim aptalın teki diye. ancak bu kızla aramız biraz açılınca bunlar çıkmaya başladı. lise2nin sonunda 1 sene boyunca konuşmamaya başladık. lise2 bitti, o sözele geçiş yaptı. bense korkaklığımdan ve inadımdan geçmedim.
    ···
  4. 5.
    0
    şimdi bölümün ne
    ···
  5. 6.
    0
    son entry yi girip bitiroyum beyler uzadı kusura bakmayın. kestiremiosunuz nerde bitçeğini hikayenin
    ···
  6. 7.
    0
    ulan hani tek entrydi? özet geç bin
    ···
  7. 8.
    0
    lise3te bir sene boyunca kızla hiç konuşmadım. ruh gibi bir yıldı. fazla öss ye de çalışmadım, ama dahi olduğum için kazanacaktım. kazandım da, 3 büyük şehirden birinin (ailemin olduğu şehir) orta karar bi üniversitesinin işletme bölümünü kazandım.

    olayların farkında olmuyorsunuz. kazandım diye seviniyorsunuz ama öyle değil işte. anasını gibeyim işletme ne ya, bu dünyada işletme kadar taktan bir bölüm olabilr mi? arkeoloji okusam bile daha fasıflı olursunuz. işletme sakın okumayın. dinleyin beni.

    neyse, ben işletmeyi kazandım. kızsa istanbulda bir bölüm kazandı. o gitti, ben kaldım. öss'ler açıklandıktan sonra bazı olaylar oldu ve biz yeniden barıştık. 1 sene konuşmayan insanlar ilk barıştığında yabancı gibi oluyor falan ama zamanla aştık bu kısmı. kız ise hala o huur cocuguyla çıkıyordu.

    işletmede 3. sınıfa kadar geldim. kız da kendi bölümünde 3. sınıfa geldi. o istediği hayatı yaşıyor (o huur cocugundan da ayrıldı) hatta benim istediğim hayatı da yaşıyor. bense işletmede sürünüyorum. etrafımda embesiller dolu. okulumda embesiller dolu. okulumdaki hocaların hepsi embesil. hayatımda böyle bir pişmanlık yaşamadım ve artık geri dönüşüm yok.

    1 günlük yanlış kararım bana hem onu kaybettirdi, hem de hayatımın geri kalanını. ben artık yokum binler bunu asla anlayamazsınız. anasını gibtimin işletmesinde çürüyüp gidiyorum, her gece yatmadan önce boğuluyorum çünkü hiçbir tak olamayacağım. çünkü bir insan istemediği bir işi yapamaz. çünkü artık her şey için çok geç, hayallerimle şuanki halimin yakından uzaktan alakası yok. çünkü 1-2 sene daha yaşayamayacağım ve intihar edeceğim ancak annem çok hasta olduğu için onu düşünüyorum ve kendimi zor tutuyorum.

    evet liseli huur cocukları. lisede verdiiniz bir gibimsonik karar tüm hayatınıza malolur sakın unutmayın. alakasız bir karar sizi sevdiğinizden de, hayallerinizden de yok eder. ben kaçtım şimdi arada uplarım.
    ···
  8. 9.
    0
    3 entry oldu oç
    ···
  9. 10.
    0
    ilk uplayışım bu olsun beyler.
    ···
  10. 11.
    0
    uppsssssssssssss
    ···
  11. 12.
    0
    burda da giblenmeme rekoru kırıyorum anasını gibeyim
    ···
  12. 13.
    0
    ibretlik bi paylaşım
    lisede daha küçüktün yanlış bir karar alman normal ama asıl kararını şimdi vereceksin. össye tekrar girmeye karar verip ve istediğin bölümü okuyacaksın. ya da önce bölüm değiştirmeyi deneyebilirsin? bütün hayatın boyunca üzülmektense 3 sene daha kaybetmişsin hayatından ne çıkar. bu dediklerimi dikkate al pampa bunları yapan çok insan tanıyorum ve şimdi hepsi çok mutlu.
    ···
  13. 14.
    0
    @14 istanbulda okumadan okuyacağım bölümün bi anlamı yok. istanbulda okuyacak da artık para yok, öğrenim kredisiyl,e bursla idare ediyorduk kendi şehirmizde ama istanbulda yaşayamam. ben bitiğim artık birader.
    ···
  14. 15.
    0
    titredim amk. ben de işletme bitirdim. ama unutmayın. sözeller düşünür, sayısallar uygular eşit ağırlıklar ise bunların müdürleridir. her zaman onları yönetir. yolun sonu yok hiç bir zaman. madem aynştaynsın, ikinci üniversiteni oku bin. milletin moralini bozma. gibtir git. bi kıza sahip çıkamamış dıbına koyim.
    ···
  15. 16.
    0
    @1 seni finaller çarpmış bin. otur ders çalış amk. mezun olamazsan iyice gibi tutarsın.

    gibilmiş zütün davası olmaz, diye noktalayarak cerrahi çalışmaya kaçıyorum.

    dayanamayıp yapılan edit:

    ulan bütün ailem eşit ağırlıkçı. babam, amcam, dayım, teyzem, annem, babamın şimdiki eşi... hepsi de bi şekilde kafayı kullanıp en az 2000 lira en çok 8000 lira maaşla bi yerlerde çalışıyolar. bunun bölümü yok. kafayı kullanmazsan doktor olsan bile 2000 tl maaşla emekli olup ölmeyi beklersin.

    işletme çözümdür amk ya. bölümünün kıymetini bil lan. hayalimdi benim. şimdi veteriner fakültesinde hocaların nazını çekiyoruz.
    ···
  16. 17.
    0
    işletmenin üstüne sosyal ya da endüstri pgibolojisi mastırı yap. bu dediğimi bi düşün ve araştır. bunları yapmak için pgiboloji okuman gerekmiyor. hem bölümünle alakalı olur hem de diğer işletmecilerden farkın olur. insan kaynakları müdürü falan öle bişe olursun. hadi şimdi gibtir git ders çalış
    ···
  17. 18.
    0
    @17 anasını gibeyim finallerin okulun açıköğretimden farkı yok. finallere 1 saat kala hazırlan sınıfı geç.

    hayatım bitmiş birader benim. 30 tane iş denedim 3 senede, belki işletmeyi severim diye. anasını awradanı doğuranı gibeyim böyle bölümün. kafayı yiyesim geliyor dıbına koyim üstümü başımı yolcam lise1 sonunda o kararımdan dönüşümü düşürünce. allah benimm belamı versin hayatım gibilsin dıbına koyim korkak bi huuryum ben
    ···
  18. 19.
    0
    up dıbına koim liseli binler hayatınızı dikkatlice örün istemediğiniz şeyleri yapmayın
    ···
  19. 20.
    0
    lan şurda iki fikir veriyoz gibilip parası ödenmemiş huur gibi ağlıyon
    ···